"Morning Onnah!" He greeted, beamed his usual killer smile. Napatango lang ako.
"Hey Onnah! Sabay tayong kumain ng snack ngayon ha? Libre kita ng favorite mong potato chips." Aya ni Zero ulit, sabay akbay sa akin. Kahit labag sa loob na hindi tanggapin ang blessings ni Lord, tumanggi ako.
"Onnah! Samahan na kitang pumunta sa libray." He insisted, but I withdraw the offer.
"Onnah. Gusto mo? Favorite kasi namin ito ni Tallalulah noon." He offered a pizza, but I shook my head.
"Uy Onnah! Sabay tayong papunta sa dorm ha."
"Wag ka ng mahiya sa akin Onnah, alam ko namang gwapo ako." He remarked himself, making me to roll my eyes from his haughty attitude.
"Onnah, ano nga ulit 'yung page na sinabi ni Sir Raven?"
"Onnah! Hintayin mo naman ako, baka mabinat ang mga baby muscles ko."
"Onnah naman oh, ngingiti na iyan. Ngumiti ka na kasi. Ang pangit mo tuloy tignan. Hahaha!"
"Onnah!"
ISANG KATAHIMIKAN, 'yan lang naman ang hinihiling ko. Subalit, may galit yata ang tadhana sa akin. Ipinagkait kasi ang kagustuhan ko.
Onnah doon, Onnah dito si Zero sa akin na parang isang linta. Pwede bang unahin niya munang patahimikin ang sarili niya. Grabe! It's been a rough week, since he's tailing and tagging me like crazy! Every second, every minute, and everyday nakadikit siya sa akin palagi. Kahit nga pagpunta sa Girl's Rest Room ay willing din siyang sumunod sa akin. Unfortunately, kahit ilang libo na snab at irap ang gagawin ko sa kanya ay hindi siya natatalab.
I always tried to escape and hide from him, but he never gave up. Plus his haughty attitude na kinaiinisan ko. Sobrang hangin niya talaga, tapos ang kulit.
Minsan nga lang nakakaguilty kumain ng lunch dahil inuna niya pang hanapin ako kaysa para sa sarili niya kapag tahimik akong tumatago. Tapos minsan hindi ko na maiwasang pagsigawan siya, pero hindi pa rin siya natuturn down. How competent and juvenile he is.
Anyways, what the heck is wrong with him?! Hindi ko nga alam kung childhood best friend ito ni Tallulah? Galing ba ito sa ibang planeta?!
"Onnah! Hey! Ang lalim na naman ng sinisisid mo?" I snapped out when Choral called my name. Nabuhayan naman ako at kumain muli.
"What?" I quizzically asked as they knitted their eyes on me as if they were scanning my whole life system.
Currently, were having a lunch here at school cafeteria. As a promised from me, sinamahan ko na sila Keevah at Choral. Gusto ko din namang bumawi sa pagreject ko sa kanila. They're so good to be true to me at ayaw ko na iyong mawala. I don't want to taint something about our relationship together.
BINABASA MO ANG
Akasya
Romansa"Akala ko siya na... pero..." Sa puno ng Akasya, ito'y puno ng pag-aakala. Emosyon, hugot, pag-asa at luha ay hindi na kinasya. Subalit pag-ibig nga ba'y naaksaya kahit sa hulihan nito'y walang mapapala? Ikaw, ano sa tingin mo sa isang 'akala'? BABA...
