1.Bölüm

211 5 4
                                    

Öncelikle hepinize meraba♡ adım Aslı buralarda yeni değilim yıllardır farklı hesaplardan kitaplar yazdım..
Bu kitabı efsanelerden ve hayal gücümle çağrıştırarak tamamlamak istiyorum destekleriniz benim için önemli..

Başlama Tarihi; )

》》》》》》》》》》》》》》》》》

"İlayda akşam oldu!"

Ayağımı yere vurarak Kollarımı göğsümde birleştirdim ve başımın belasını en yakın arkadaşımı beklemeye başladım.. Bi kaç hafta önce Ankara'dan Muğla'da taşınmıştık İlayda ' nın aşırı ısrarı üzerine..

"Geldim be patlama doktor" Göz devirdim. Bana sürekli doktor diyip dalga geçerdi. Aslında doğruydu bir bakıma doktordum,branş olarak kardiyolog olmak istemiştim hep.(kalp damar göğüs cerrahisi) Olmuştum da. Liseden beri ilaydayla bu konuda hep atışırdık.

"Bak sen beni telefonuna 'geleceğin doktoru' diye, bende seni 'geleceğin avukatı' diye kaydedeceğim tamam mı?"

"Puayahahahahaghaha"

"Kızım ne gülüyorsun?"

"Gülelim de başımıza gelsin kanka."

Sırıtarak bu anları düşünmeye başladım. Bu arada İlayda kırmızı bi elbise ve beyaz ceketiyle aynası saçlarını son kez düzeltip yanıma gelmişti bense çatık kaşlarla ona bakıyodum. "Sen kesin davalarınada böyle yavaş hazırlanmaktan yetişemiyosundur."

"Galbimi gırdın"

Gülümseyerek göz devirdim ve çıktık. Evimiz Muğla da 2+1 şirin bi evdi bize yeterdi bile.. Eşyaları geçen hafta dizayn etmiştik şimdi ise kıyafetlerimizi almış havaalanında gidiyorduk. Taksiye valizlerimizi yerleştirip yola koyulduk. Kulaklığımı kulağıma takıp İlaydaya döndüm.

"Sakın beni rahatsız etme"

"Sende kanka" oda Kulaklığını takıp önüne döndü gülerek dışarıya seyretmeye başladım. Bu arada İlayda da avukattı. Oda benim gibi Ankara Üniversitesi tercih etmişti. Little mix-power çalınca elimi dizime koyup ritim tuttum. Bu arada çok iyi keman ve piyano çalarım. Piyano da daha amatör olsam da keman da profesyoneldim.

30 dakikanın ardından havaalanına geldik. Gişeye gidip işlerimizi hallettik İlayda çok mutluydu onu böyle görmek beni sevindirmişti.

"Aslı Güneş Aslan ve İlayda Dalyalçın ."

Başımızı sallayıp biletimizi aldık. Elimizde valizleri sürükleyerek uçağa doğru gittik. Bir yanım hala buruktu. Bu şehir de çok anım,pişmanlığım olmuştu. Aşık olmuştum hemde delice sevmiştim, ya da öyle sanıyordum. Oktay  ile 4 yıllık bi ilişkim olmuştu,ciddi düşünüyorduk. Lakin beni basit bi bahanelerle bırakıp başkasına gidene kadar.  İçimdeki merhameti öldürüp nefret tohumları ekmişti. İlayda da benim gibi bahtsızdı. Oda Akşen diye bi sağı sevip benimle aynı durumu yaşamıştı hemen hemen. Etrafa dalıp giderken İlayda omzumu deşti. Evet arkadaşlar deşti..

"Nereye daldığını biliyorum ama inan Muğla da yeni hayata başlayınca daha mutlu olacağız." İçten bi şekilde gülümseyerek karşılık verdim. Tek temennim oydu. Ilaydayla ikimiz yetimhane de tanışmıştık. İkimizde ailelerimizin Nerede veya nasıl olduğu hakkında en ufak bi fikrimiz yoktu. İç karartıcı Düşüncelerimden arınıp kendime geldim. Yeni başlangıç beni bekliyordu.

"İlayda ben bi lavaboya gidip geliyorum sen kafeteryaya geç uçağa daha 15 dakika var."

"Tamam doktor." Gülümseyerek Başımı iki yana salladım. Sora sora lavaboyu arıyordum. Eğer ankarada yaşadıysanız bilirsiniz aşti tam anlamıyla pubg bekleme alanı..

Nihayet lavaboyu bulup bakmadan içeri girdim ama gördüğüm erkekle çığlık atarak arkamı döndüm. Allahtan sadece elini yıkıyordu!

"Ya cinsiyet değiştirdin ya bi sapıksın hangisi?"

Tanımadığım adamım muzip sesi güldüğünün göstergesiydi ama hala arkamı dönememiştim.

"Çok afedersiniz ben bakmadan girdim. Ayrıca cinsiyet falan değiştirmedim!" Sinirle çıktım ve lavaboya girdim kan yanaklarıma utançtan hücum etmişti. Oflayarak ellerimi ve yüzümü yıkayıp kuruladım. Oflayarak çıkarken parayı da ödedim resmen işemek için para veriyorduk..

Erkekler tuvaletinde yarım yamalak gördüğüm adamı tanıyınca bana sırıtarak baktı, hemen arkamı dönüp gitmeye başladım. İlayda telefonuyla vakit geçirirken beni görünce valizini aldı ve ayaklandı. "Kızım 5 dakika kaldı nerdesin içine düştün sandım!"

"Ne! Ne alakası var sadece yanlışlıkla girdim." İlayda moron gibi bakmaya başladı bana.

"Nereye?" Onu geçiştirip uçağa doğru yol aldık. Önce valizlerimizi aldık. İlayda uçağa binerken aşırı sabırsızdı neredeyse kanat takıp Muğla'ya uçacaktı. Elimizde biletle baka baka giderken koltuğumuzu bulduk ama kaşlarımı çatarak İlaydaya döndüm.

"Bizi ayırmışlar Aslı!" Gözlerimi Büyülterek bilete baktım. Aramızda 2 koltuk vardı Çok sorun değildi ama kankamla gitmeyi tercih ederdim..Uçak personeli yapacak bişey olmadığını söylerken gişedeki kadına söverek oturduk. İlayda bana bakarken işte gidiyorum şarkısını söyleyip bizi rezil ediyordu!

"Sus allahın cezası!"

"Lan sus para veririm sus"

Susmsını söylemeye devam ederken etraftakiler bize gülüp yerine oturuyordu. Yanında geçen insanlara gülümseyerek baktım ve Ilaydayi gösterdim. "Onu tanımıyorum."

Uçak havalanmaya az kalırken yanıma oturan siluetle Derince bi yutkundum.

"Meraba küçük hınzır umarım ben uyurken tuvalete daldığın gibi bana dalmazsın.."


İlk bölüm vote atmayı ve yorum atmayı unutmayın...

~KEREM İLE ASLI~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin