Hazbin Hotel Charlastor

|7|

Gdy jej oczy przyzwyczaiły się do braku jakiegokolwiek oświetlenia w rogu pokoju dostrzegła skulona na ziemi sylwetkę. Była to osoba, której szukała....

Zaskoczona podeszła do niego i położyła dłoń na jego ramię.

Mężczyzna z przerażeniem gwałtownie odwrócił się.
W tym momencie dziewczyna mogła zobaczyć przepełniony smutkiem czerwony blask jego oczu.

Demon nie wiedząc jak ma się zachować w tej sytuacji. Siedział wpatrzony w ciemną twarz dziewczyny.
Ona patrzyła na niego z niedowierzaniem. Nie wiedziała już co ma o tym wszystkim myśleć.
- Cz-czy ty płaczesz? -zapytała smutnym tonem.
On tylko sztucznie się zaśmiał.
-Ja? HAHAHA! Skądże moja droga. Ja nie czuje emocji, lubię sobie eee... lubię tak posiedzieć w koncie w ciemnym pokoju i pogrążać się w swych myślach. 
Charlie spojrzała na niego przenikliwe. Jego tłumaczenia nie trzymały się kupy.
-Al... Ja widzę. Nie wciśniesz mi tego kitu. -powiedziała pewnym siebie tonem.
Z jego twarzy znikło uśmiech wiedział, że dziewczyna ma rację i nie ma sensu kłamać.
Blond włosa widząc, że Alastor przestał udawać iż wszystko jest w porządku... nie mogła się już wycofać.
Demon obrócił się do niej plecami, jednak ona nie chciała pozwolić na to, żeby zamknął się jeszcze bardziej w sobie.
Złapała go za ramiona i przyciągnęła do siebie.
Plecy mężczyzny opierały się o jej klatkę piersiową, a ona położyła podbródek na jego bark z drobnym rumieńcem pokrywającym jej delikatną twarzyczkę.
Czerwonooki nawet nie protestował... oddał się tej chwili.
Trwali tak pewien czas, aż Alastor pochylił się do przodu, aby wyrwać się z jej ciasnego uścisku. 
Odwrócił się w jej stronę i z lekkim uśmiechem, którego nie dało się dostrzec przez ciemność panującą w pomieszczeniu patrzył tak na jej ciemną postać.
-Chciałbyś o tym porozmawiać? - zapytała
-Nie my dear- odpowiedział przygaszonym tonem.
Dziewczyna znów posmutniała, chciała tylko mu pomóc, jednakże mężczyzna nie dawał jej na to szansy.
Alastor patrzył na nią w milczeniu, jednak by po chwili je przerwać.
-Możliwe że zabrzmi to głupio i prostacko z mojej strony ale czy mógłbym jeszcze raz?
Dziewczyna popatrzyła na niego zaskoczona.
Jednak, gdy otrząsnęłam się z aktualnych myśli rozłożyła ramiona czekając, aż przyjaciel sam się w nią wtuli.
Jednak on patrzył na nią z zażenowaniem. Wszystkie te emocje były dla niego nowe i nie wiedział jak ma się zachować. Czuł się idiotycznie i niepewnie. 
Kobieta lekko zachichotała, złapała ponownie za jego ramiona i przyciągnęła go do siebie. Dziewczyna z uśmiechem i zamkniętymi oczami trzymała głowę Alastora wtuloną w swój tors.
Mężczyzna przysunął się bliżej i owinął ją w talii swoimi długimi rękoma.
Blond włosach poczuła jak na jego twarzy pojawia się uśmiech. Wiedziała, że ten mały gest poprawił mu humor.... Czuła jego ciepło.
-Dziękuję Darling-powiedział będąc dalej w uścisku.
-Al pamiętaj, że cokolwiek by się działo, zawsze możesz ze mną o tym porozmawiać.
Wiem- cicho odpowiedział 
Nie będę cię męczyć wypytuje o to, ale jeśli będziesz gotów, będę czekać z pomocą- mówiąc to chciała się odsunąć, jednak on nie chciał jej puścić.
Dziewczyna zarumieniła się jeszcze bardziej niż dotychczas.
Trwali tak dłuższą chwilę, aż dziewczyna poczuła jak jego splecione na jej talii dłonie rozluźniają się i zjeżdżają niżej lądując przy jej pośladkach.
Dziewczyna chciała już oburzona zapytać co on wyprawia, gdy nagle spostrzegła, że mężczyzna po prostu zasnął w jej ramionach.
Twarz dziewczyny spalona rumieńcem płonęła.
Nie wiedziała co ma zrobić, ale było jej dobrze w jego objęciach i nie chciała go przerywać.
Myślała chwilę nad tym jak ma dalej postąpić i rozglądając się przy tym po ciemnym pokoju.
Po chwili namysłu delikatnie przechyliła się w stronę łóżka, tak by nie obudzić Alastora.
Pociągnęła za Koc leżący na łóżku i opatuliła nim siebie i demona.
Delikatnie oparła się o ścianę by następnie również zasnąć w ramionach przyjaciela.

_____________________________________
Ja i publikowanie rozdziałów co tydzień ;D
Przepraszam, rozdziały będą się pojawiać, ale nie mówię kiedy.
Spodziewajcie się niespodziewanego kochani.