"Merhaba Bayım."
"Merhaba Jungkook"
Günlük yazmada çok kötüyüm lâkin artık birine acımı anlatmam lazım o yüzden bunu yazmaya karar verdim. Etrafımda tek siz varsınız bayım ama ben sizede dertlerimi anlatamıyorum, yavaş yavaş öldüğümü bunların hiç birini size söyleyemiyorum.
Korkaksınız bayım, hemde çok korkak beni kaybetmekten korktunuz ama her şeye rağmen beni kaybettiniz.
Annem, babam bütün ailem beni bırakmıştı ama hiç biri canımı sizin beni terk ettiğiniz gibi acıtmadı...Beni neden bıraktınız?
Genç adam serbest bıraktı gözyaşını artık üzülmesin diye ağlamadığı adam yoktu çünkü.
"Özür dilerim korktum bencilce davrandım aptalın tekiyim ben."
Şimdi daha şiddetli ağlıyordu genç adam.
Neden bıraktınız bilmiyorum ama artık mutlu olmak istiyorum bunu sizinle olmamıyacağımı anladım o yüzden bu günlük elinize ulaştığında muhtemelen ben çoktan mutlu olacağım yere gitmiş olacağım. Bana acıdan başka bir şey vermediniz, oysa ki mutluluğu sizde bulmuştum ben, ailemde bulamadığım mutluluğu sizde bulmuştum.
Yurttan kovulduğum zaman evinizi açtınız bunun için size minnettarım bayım. Ama keşke bıraksaydınız da biraz olsun huzurlu bir şekilde ölseydim.
"Özür dilerim... Canını yaktığım için özür dilerim... Özür dilerim... Özür dilerim... Özür dil-"
Bayım neden hala size kıyamıyorum?
Neden hala sizi seviyorum?
Hasta olduğumu ilk öğrendiğiniz gün nasıl hissettiniz? Hep bana acısınlar yanımda kalsınlar diye uğraşmıştım. Biliyorum, yanlış lâkin güçlü durunca yanımda kalmadılar hepsi gitti bende bana acırsınız yanımda kalırsınız diye size anlattım.
Ama siz yanımda kalmak yerine kaçtınız benden...
***
İlk defa soğuk ve ciddi geliyordu jungkook'un sesi.Ciddi bir şekilde söylemişti adını, bir şeylerin ters gittiğini anlamış, hesapı ödeyip eve gitmek için taksi çağırmıştı.
Yaklaşık 40 dakikalık yolculuk sonunda eve geldi zile basmak yerine cebinden anahtarı çıkartıp deliğe soktu ve kabıyı açtı. Jungkook salonda kanepede oturmuş dalgın gözlerle duvara bakıyordu ilk defa onu böyle gören Taehyung, yanına gidip oturdu.
"Noldu küçük adam? acil bir şey söylemem lazım diye çağırdın beni bak çok fazla işim var çabuk söyle ne söy-"
"Ben ölüyorum."
Afalladı Taehyung şaka yapıyor diye düşündü.
"Şakanın sırası değil kook."
"Şaka değil, keşke şaka olsa ama şaka değil! Ölüyorum ben."
"Ne?"
Tüm duygusunu kaybetti taehyung ne düşünmesi lazım onu bile bilmiyordu.
Yanında oturmuş adama baktı, ilk defa birine bu kadar bağlanmışken bu hislerini daha söyleyememişken ölecek miydi? bir kez daha kaldıramazdı bunu.
"Tümör son evrede bir kaç aya tedavi edilmezsem ölüyorum."
"Tedavi oluyorsun değil mi? iyileşeceksin işte iyileşeceksin."
"Tedavim çok masraflı bayım, ileşemem tedavi olamam."
"OLACAKSIN JUNGKOOK OLMAK ZORUNDASIN BEN SANA HİSLERİMİ SÖYLEMEDEN GİDEMEZSİN!!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
'amore sbagliato
Short StoryBedenim sıcaklığa, onun sıcaklığına, o kadar alışmıştı ki o gittikten sonra soğuk suya atmışlar gibi hissettim. Her tarafım darmadağın oldu, bir daha çözülmemek üzere... Taehyung, jungkook'un hastalığını öğrenir ve korktuğu için jungkook'u terk ede...
