Bölüm 3: Macera Başlıyor

35 5 0
                                    

3 ay sonra;

Sonun ailenin acısı biraz olsun dinmişti. Fakat bu sefer herkesi bir sitres sarmıştı. O virüs gittikçe yaklaşıyordu ve sadece başka yerlere taşınarak virüsün kendilerine ulaşmasını yavaşlatma şansları kalmıştı insanların. Zombi virüsü bir dumanla her yere ulaşıyordu ve şimdiden 221 kişi laboratuvara girip gazı kapatmaya çalışırken ölmüştü. Sıradaki 10 kişi yerlerini alırken görevliler kaç kişinin virüse maruz kaldığını öğrenmeye çalışıyorlardı. Virüse maruz kalan insanlar yaklaşık 2 dakikada zombiye dönüştükleri için görevliler onları öldürüyordu fakat ölen zombiler o zehirli gazı etrafa yayarak ölüyorlardı. Bu nedenle laboratuvarın etrafında yaşayan herkes karantina altındaydı. Virüs şuanda George ve ailesine çok yakındı. Yaklaşık 1 saat sonra evdeki herkes karantina altına alınacaktı. Sonunda annesi George'a "eşyalarını al, gidiyoruz" bakışını attı. George koşarak odasında kendisine lazım olacağını düşündüğü eşyaları aldı. Kapıya yöneldi. Birden bire 'taakk' diye bir ses geldi aslında George ne olduğunu anlamıştı. Odasının camı kapanmıştı. Fakat neden? George arkasına döndü ve cama baktı. Siyah pelerinli bir adam, camın korkuluğunda 'oturmuş' tu. George daha çocuktu ve ayağı korkuluğa sığmıyordu, ayrıca bu adam oraya nasıl çıkmıştı? Adam yavaşça camı açtı, "pardon, sanırım biraz sert bir iniş yaptım, camınızın kilidi kırıldı."
"Se-sende kimsin?" adam yavaşça kukuletasını açtı " merhaba demek yok mu?" " sen kimsin dedim!" " tamam yavaş, virüs sana hızla yaklaşıyor, sana birkaç Zımbırtı getirdim." deyip sert bir şekilde küşük bir bıçağı genç oğlana attı. "Buda ne? Sen ne yapmaya çalışıyorsun?" diye haykırdı George. " kapa çenenide al şunları." derken aşağı kattan bir ses geldi "George! Nerede kaldın? Acele etmeliyiz, çabuk buraya gel!" yaşlı adam "sanırım annen çağrıyor, sen şu aletleri sakla, hayatını kurtarabilirler. Ben kaçtım." dedi ve ortadan kayboldu. "Buda nesi?" . George aşağıya indi. Annesine olanlardan bahsetmeli miydi? "Neyse" diye geçirdi aklından. Annesi şimdi George'un yaramaz kardeşini hazırlamış, kapıda bekliyordu. Vaybe! Bu ne hız? George " sanırım o adamla fazla vakit geçirdim" diye düşündü. Sonunda macera başlıyordu...

ZombieTechHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin