We Still Forever ( ON GOING )

KABANATA 1

Ignoring you

araaay ! ang sakit ng ulo ko pano ba naman anong oras na ako natulog kagabi kasi ang napakagaling na si Alliana Ash Collin ay pinagawa sa akin ang artwork na ako mismo ang may gawa HAHAHAHHA by the way its tuesday and im going to school again to face my boredness nakakaboring kaya yung mga guro don .

I dont have a lot of friends kontento na ako kay ash, hindi naman nila ako kailangan eh kaya no need, ansama ko ba ? wala eh ganon talaga ako, i will not please anyone be with me bahala sila sa buhay nila .

Lumabas na ako ng kwarto upang kumain at ang hinayupak na ash tulog pa , nakakahiya naman sa kanya sya yung napuyat . Dumeretso na ako sa kusina para kumain, pinipilit kong kalimutan yung nangyare kahapon about Kiro, nangako ako sa sarili ko hindi ko na sya iisipin.

"Good morning del" nagulat pa ako sa kanya pano ba naman gulo gulo pa yung buhok hindi uso suklay te ?

"Good morning ano ba nangyare sayo , napuyat ka ? ano pinagpuyatan mo ? uso suklay te" umupo na sya at kumuha ng bread ng hindi sinasagot yong tanong ko .

"Kausap ko si Zion kagabi ayaw ako patulugin usap muna daw kami" natawa ako ng malakas na syang ikinagulat nya "ano ? bakit ka tumatawa ?" mukha syang iritado

"Edi sana hindi na kayo natulog diba ? ano bang tingin sayo nung boyfriend mo, kwago? gising sa umaga tulog sa gabi?" patuloy lang sya sa pagkain at natawa na rin sya sa bandang huli, hanlaaa nabaliw na ata to .

"Hooy . malalate na tayoo hindi ka pa maliligo jan ?" tumayo na ako at dumeretso sa kwarto ko para maligo at magbihis .

sandali lang naman akong mag ayos, hindi naman ako katulad ng iba na ilang oras kung mag ayos, pinihit ko na ang pintuan ng biglang sumulpot si ash .

"Del hindi ako papasok ngayon" halata nga pano ba naman yong ayos nya kanina ganon pa rin.

Tumango nalang ako at nilagpasan sya , nagmamadali ako at malalate na ako .

"woii Delly Eymiel" huminto ako at hinarap sya tinaas ko kilay ko dahil nakakatamad magsalita

"okay ka na ba, yong about sa nangyare kaha..." hindi ko na tinuloy yung mga daoat nyang sabihin naglakad ako at nag tumbs up para malaman nyang okay na ako , Dahil alam kong tungkol na naman kay kiro yung itatanong nya . Kinuha ko yong susi sa bag ko at pumasok na sa kotse narinig ko pa yung huling sinabi nya sa akin

"DELLYY APAKABASTOS MO TALAGA" HAHAHAHAHA bahala ka jan .

alam nyo ba kung bakit wala akong kaibigan sa school just because they're not interested with me and it hurts me a lot, pero hindi ko pinapakita sa kanila na nasasaktan ako, im a greatest prentender bitch.

Ewan ko ba kung bakit ganon yung mindset ko dahil siguro nararanasan ko walang may gusto sa akin kaya lagi akong iniiwan at iniiwasan . I always feel im a trash.

Dahil malapit lang naman yong school sa condo namin madali lang rin akong nakarating , Dumretso na ako sa department ko, yon naman yung always kung ginagawa, as always boring na naman ako . Wala pa namang guro kaya dumeretso muna ako sa cafeteria para bumili ng tubig.

"oww you're here" hindi ko naman kilala to , tiningnan ko lang sya at nilagpasan pero hinawakan nya braso ko at yon ang pinaka ayaw ko except nalang kung were friends but not, binawi ko yung kamay ko at nabitawan nya siguro sa sobrang lakas ng paghatak ko, hinarap ko sya ng walang emosyon, tinaasan ko lang sya ng kilay .

"ang bastos mo kinakausap pa kita" inayos ko yung tayo ko at hinarap sya ng maayos

"ano bang sasabihin mo? " walang emosyon kung sinabi

" wala lang, iniinis lang kita" ngumisi ako

"well, hindi ako naiinis" tinaasan ko sya ng kilay at umalis na dumeretso na ako sa nay refrigerator at kumuha ng tubig , nagbayad na rin ako para makaalis na ako don

Pagdating ko sa labas nakita ko si Kiro sa mismong dadaanan ko, pota anong gagawin ko diba sabi ko hindi na ako magpapaapekto. Dere deretso yung lakad ko at kung minamalas ka nga naman nadulas pa ako, narinig ko yung mga tawanan ng ibang estudyante at alam kong nakita yon ni kiro, tumayo ako kaagad at naglakad ng mabilis narinig ko pang tinawag ako ni kiro pero hindi ko sya pinansin .

Pagdating ko sa room dumeretso na ako sa upuan ko, dumating na din guro namin at nag discussed lang naman sya about marketing, after that nag dismissed na sya lumabas ako sa room at pumunta sa faculty para ipasa kay Mr. Galang yung artwork ko.

"Delly" kilala ko yung boses na yon hindi ako pwedeng magkamali, hindi ako huminto at patuloy lang akong naglakad

"Delly please" hinawakan nya yung braso ko kaya napatigil ako sa paglalakad, iniiwasa ko yung mata nya dahil pag tumingin ako bibigay na naman ako .

Tiningnan ko yung kamay nyang nakahawak sa braso ko at binitawan nya yon. Naglakad na ako paalis at nilagpasan sya, mabuti naman at hindi nya na ako sinundan kasi pag nangyare yon hindi ko na mapipigilan sarili ko na kausapin sya, kahit ang sakit sakit nong ginawa nya sa akin umaasa pa rin ako sa kanya .

Pagtapos kung ipasa kay Mr. Galang yung artwork ko bumalik ako sa room para kunin yong bag ko dahil mag lulunch na at kakain na ako . Dumeretso nalang ako sa cafeteria at kakain siguro akong mag isa bwiset kasing ash yon hindi pumasok . Nag order nalang ako ng Sisig because its my favorite then kalahating kanin kasi diet ako ngayon HAHAHHAA

Doon ako sa dulo pumwesto para walang istorbo habang kumakain ako may biglang naglapag ng plato sa harapan ko at hindi nga ako nagkamali, its kiro again . Delly wag ko syang kikibuin nangako ka sa sarili mo .

"Del can we talk?" hindi ko sya pinansin patuloy lang ako sa pagkain ko.

"alam ko nag kamali ako nong time na yon pero sana pakinggan mo muna side ko" putanginaaa kiro hindi ko na kailangan pakinggan side mo dahil kahit anong paliwanag mo nasaktan mo ako .

"hindi ko sinasadyang saktan ka" nilapag ko yung kutsara at tinidor na hawak ko, nagpunas ako ng bibig ko at uminom ng tubig tumayo na ako don, nakakabastos man pero ayaw ko ng marinig pa yung mga sasabihin nya dahil nasasaktan parin ako, sinasaktan nya pa rin ako. Hindi nya sinasadya ? ano ba namang klaseng paliwanag yon kiro?

Dumeretso na ako sa klase ko at hinarap na naman ang boring na klase, hanggang ngayon iniisip ko parin kung sincere ba si kiro sa pag hingi ng tawad kung totoo ba mga sinasabi nya sa akin. Kasi almost 1 year na nong nag hiwalay kami kaya mahirap na ulit magtiwala sa kanya , niloko nya ako, iniwan nya ako sapat na yon para kalimutan sya .

Lumipas ang mahabang oras at uwian na dumeretso na ako sa parking lot at nakakapanibago na walang kirong sumusunod sa akin . And im happy kasi nakakaya ko naman palang hindi sya kausapin .

Sana kayanin ko pa hanggang sa makagraduate ako .

!!!