Kabus

25 9 40
                                    

Duygu gülümseyerek bize bakıyordu.

Selin'e baktım. O da bana bakıyordu. Galiba aynı şeyi düşünüyoruz. Bana kaş işaretiyle kapıyı gösterdi ve hepimiz koşmaya başladık.

Mei
"Nereye hemen?"

Mei, robotları kontrol edip bize saldırmaları için yolladı. Tam kapıdan çıkacaktık ki robotlar yolumuzu kapattı.

Selin
"Robotları kapının önünden çekin yeter. Sonra da gidin"

Selin'in dediğini yaptık. Duygu ve ben zıplayarak robotların dikkatini çektik ve kapının önünden onları çektik.

Selin de bu sırada silahını çıkartıyordu.

Selin
"Çekilin ve gidin. Geliyorum hemen."

Selin'in dediğiyle ben sağ tarafa, Duygu da sol tarafa doğru çekildi. Selin de ateş etti.

Duygu ve ben koşarak oradan çıktık. Koşmakta Duygu'dan daha kötüyüm bu yüzden o önden gidiyordu. Yanlışlıkla kendime çelme takınca düşüyor gibi oldum ve Duygu'nun giysisini tutup dengemi sağladım.

Duygu
"Beni de mi götürüceksin yanında?"

Mir
"Ne yazık ki evet."

Duygu
"Desene ölüm bile bizi ayıramaz."

Biraz daha konuşmadan binadan çıktık. Eğilip nefeslenirken Selin de geldi.

Duygu
"Uuu günün kahramanı da geç geldi."

Duygu elini Selin'e uzattı ve yakın arkadaşların yaptığı tokalaşmalardan yaptılar.

Mir
"..bu kadar yakın mıydınız?"

Duygu
"Bunu daha bu gün öğrendik"

Mir
"Bu gün mü? Bu gün full buradaydın sen?"

Duygu
"Görüntülü konuşurken."

Mir
"...görüntülü mü konuştunuz? Sen buradayken?"

Duygu
"...evt"

Mir
"Hmm öyle mi? Ben de birilerinin anıları çalınacak diye düşünüp duruyordum. Ama aslında eğleniyormuş. Hem de bana haber vermeden?"

Duygu
"...O son konuşmamızdan sonra sinirlisindir diye aramadım"

Mir
"...peki. ben de artık Aslı ile konuşurum."

Duygu
"Aslı da katıldı ki?"

Mir
"..."

Duygu ve Selin tokalaşmalarını bitirdiler.

Duygu
"Buum!"

Duygu, elini zafer işareti yaptı.

Selin
"...bum"

Duygu
"Selin'le yakınlaştım! Her an ölebiliriz Mir."

Mir
"Sen ölebilirsin Duygu. Benim tarafımdan."

Duygu
"Selin. Mir beni korkutuyor"

Selin gülümsedi. Gülümsemesine bakınca aklıma robot olayı geldi...

Selin
"Ahem. Hadi gidelim."

Buradan çıktık ve arabaya bindik.

Duygu
"Ya sen neden öne biniyosun?!"

Mir
"İlk ben geldim"

.
.
.
.
.
.

Eve geldik. Aslı bizi bekliyordu. Duygu'yu görünce ona sarıldı. Biz de salona geçtik.

Anılarımızda BuluşalımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin