Anılarımızda Buluşalım

Arkadaşlık

Ceren'in bize bahsettiği kağıdı da alıp evden çıktık.

Hale
"E üç tane araba var. Hadi binin"

Aslı
"Sen araba sürmeyi biliyo musun ki?

Hale
"Usta şoförüm ben. Onları kim buraya getirdi sanıyorsun?"

Mir
"Yalan. Her an kaza yapabilirdik. Yaklaşık 3 kez kural çiğnedi ve ehliyeti olduğunu bile bilmeyecekti Anıl ona söylemeseydi."

Hale
"...ama yaşıyoruz ve buradayız. Ay neyse yeterince sürdüm. İsteyen sürsün"

Aslı
"Şeyy. Hale senin arabanı ben sürebilir miyim?"

Hale gülümseyerek Aslı'ya doğru eliyle tamam işareti yaptı.

Hale
"Tabi. Ama ben de yanında oturucam. Anlaştık mı?"

Aslı
"Anlaştık!"

Aslı ve Hale arabaya bindiler. Duygu da onlarla beraber bindi.

Selin ve Faruk da zaten kendi arabalarına binmişlerdi bile. Ben de Hale'nin arabasında sıkışıklık olmasın diye Selin'in yanına oturdum.

Selin
"Haleler'in arabasına binersin sandım."

Mir
"İstiyosan gidebilirim."

Selin
"Yok. 'Aramızda güvenli bir mesafe bırakalım' dedikten sonea gelince şaşırıyor insan."

Selin'e bakmayı bırakıp gözlerimi yere çevirdim.

Mir
"Sıkışmasınlar diye geldim zaten."

Selin
"İnanmıyorum ama peki."

Selin bunu dedikten sonra arabayı çalıştırdı. Ben de bu konuşma daha fazla uzamasın diye konuşmadım.

Yol boyunca Açelya mevzusunu açmak istedim ama bir türlü cesaret edemedim. Zaten cevap vermeyecekti. Sadece bildiğim şeyleri gösterirdim. O da laboratuvarın şifresini değiştirirdi. Kötü son. Bu yüzden Ceren'in bize verdiği ve Yıldız denen kıza vermemiz gereken kağıdı biraz okudum. Sadece kötü bir şey var mı diye baktım ve yoktu.

Her neyse. Geldiğimizde hepimiz arabalardan indik ve kapıya ilerledik. Hande'yi görmeyi bekliyordum ama burada değildi.

Duygu
"Oha o kız bi gün izin mi aldı yani?"

Selin
"Sanmıyorum. Tatil günlerinde bile burada olacak birisi aslında"

Mir
"Çok iyi tanıyorsun."

Selin
"Çok iyi tanıdığımı söylediğine göre sen de iyi tanıyorsun?"

Aslı, Hale'ye bakarak konuştu.

Aslı
"Sevgililerin arasında gerginlik olunca arkadaşları napabilir?"

Hale
"Hiçbir fikrim yok. Selin ve Mir sevgili mi hem? Tebrikleer"

Mir
"Öyle bir şey yok."

Selin
"Aslı boş konuşmayı sever de biraz."

Hale
"Ha tamam."

Daha fazla konuşmadan içeri girdik ve tapınağa doğru ilerledik. Yaklaşınca Aslı bizi durdurdu. Duygu'nun ve Hale'nin omzuna kolunu attı. Hepimiz çember şeklinde birbirimizin omzuna kolumuzu attık. Sokaktakilere aldırmadan hepimiz gülümsedik.

Aslı
"Heheh. Güzel oldu ya böyle."

Duygu
"Evet."

Aslı
"Ee o zamaan. 1.. 2..3!"

Anlamayarak ona baktık.

Aslı
"Uslanmazlar diye bağırcaz. Ama heceleyerek."

Hale
"Salak gibi gözükebiliriz ama umrumda değil hadi yapalım"