Ex Series #1 : Shattered Heart (COMPLETED)

Chapter 7

" Wait, Klarissa! "

Napamura na lang ako sa isip ko dahil sa dinadami ba naman ng makikita ko sa waiting shed ay si Marcus pa talaga. Nagpatuloy lang sa paglalakad, nagpanggap na hindi ko ito narinig. Wala akong nagawa kundi ang tumigil ng tuluyan nitong mahablot ang kamay ko.

" Klarissa... "

" Bakit, may sasabihin ka ba? Nagmamadali kasi ako alam mo na- "

Natigil ako sa pagsasalita ng ikulong ako nito sa mga bisig niya. Parang tumahimik ang paligid. Ni-hindi ko nga marinig ang mga sasakyan, wala akong ibang marinig kundi yung puso ko.

" Klarissa, I know you're mad. I'm sorry. " wika nito saakin, pabiro ko naman itong tinapik sa likod.

" Ang drama mo naman, bakit naman ako magagalit? " Natatawa kong sagot dito, bumitaw naman siya sa pagkakayakap saakin. Para akong naestatwa sa kinatatayuan ko ng diretsong mga tingin ang ginawad niya saakin.

" Anong trip mo Marcus? " Natatawa kong suway dito habang pinipilit iwasan ang tingin nito.

" If someone confess to you, would you give him a chance? "

Natigilan ako sa tanong nito, kunot-noo ko siyang tiningnan. Tumawa naman ako para mabawasan ang tensyon na namamagitan saamin.

" Ang weird mo na Marcus. " 

" I need your answer Klarissa, kasi kung hindi mababaliw na ako. "

Tumigil ako sa pagtawa at diretso ko siyang tiningnan. " Bakit mo ba tinatanong? "

Nag-iwas siya ng tingin saakin, narinig ko ang mahina niyang pagmura. Pinagmasdan ko lang siyang guluhin ang buhok niya. Nanatili lang akong naghihintay sa susunod niyang sasabihin.

" Marcus! Andito ka lang pala. " Napalingon ako sa likod nito at doon nakita ko si Tiffany na papalapit saamin.

" Ikaw na naman Klarissa? By the way bagay sayong maging puno. " Natatawa nitong pang-aasar saakin.

" Ang ganda ko namang puno. " Sagot ko dito dahilan para mapataray siya, hindi ko na ito pinansin, hinarap ko na si Marcus.

" Mauna na ako, kung wala ka ng sasabihin. " Paalam ko at naglakad na palayo.

Mabilis akong nakarating ng bahay, inilapag ko ang bag ko sa maliit na kahoy na upuan namin bago ko hinanap si tita, naabutan ko ito nagtatahi ito kaya naman agad ko itong nilapitan at nagmano ako.

" Nandyan ka na pala, mabuti naman. May pagkain na d'yan, dumaan si Farrah dito kanina nagdala ulam. " wika nito, tumango naman ako.

" Siya nga pala Issa, yung kaibigan mo na si Marcus, pumunta dito yun nung nakaraang gabi. Yung late ka na umuwi? Kaya lang mukhang pagod na pagod ka na kaya hindi na kita ginising. "

Hindi na lang ako umimik sa sinabi nito, tahimik ako kumain at dumiretso sa higaan ko. Nanatili lang akong nakatitig sa kisame habang inaalala ang sinabi ni Marcus saakin kanina. Kung may lakas lang akong linawin kung anong gusto niyang sabihin, baka ginawa ko na. Kaya lang takot akong masira, takot akong masaktan, takot akong sumugal.

" Hoi, ano nagkausap kayo? " Tanong ni Lyra saakin, habang hila-hila ako para ikulong sa jail booth.

" Ayos ka rin no? Ano 'to sales talk? "