Pinagmasdan ko ang napakalawak na dagat na natatanaw ng paningin ko. Wala masyadong tao sa parteng pinuntahan namin. Mula rito ramdam na ramdam ko ang lamig ng hangin at rinig na rinig ko ang alon ng dagat at mga ingay ng mga ibon.
" Tara! " Pagyaya nito saakin at hinila ako. Wala naman akong nagawa kundi sumunod. Umupo kami sa buhangin habang nakatapat sa papalubog na araw.
" Bakit mo ko dinala dito? " Pagbasag ko sa katahimikang namutawi saamin. Mula sa peripheral vision ko ay napansin ko ang paglingon niya saakin.
" I just want us to have time together. " He answered. I look at him in disbelief.
Paano niya nasasabi saakin ang mga salitang 'yan, na parang walang nangyari kanina lang? Na parang hindi niya kasama si Tiffany kanina?
" Ano ba talagang problema mo, Marcus? Gusto-gustong mong pinaglalaruan yung nararamdaman ko. " Hindi ko namalayang nasabi ko ng malakas ang nasa isip ko.
" Hindi 'yan totoo, Klarissa. I never wanted you to feel that way, I'm sorry. " Sagot nito saakin habang diretsong nakatingin sa mga mata ko. Napailing naman ako at napaiwas ng tingin.
" But that's how I feel. Alam mo yung nakakagago? Kasi aware ako na wala akong karapatan. "
.
Napabuntong-hininga na lang ako nilaro ang buhangin nasa paligid namin. Habang yakap ko ang mga tuhod ko. Nagulat ako ng hilahin ako nito at ikulong sa mga bisig niya." I want to clear my feelings for you, Klarissa. Katulad ng sinabi ko sa'yo kahapon. I like you, I like you so much. " Sambit nito sa pagitan ng mga yakap namin. Napabuntong-hininga na lang ulit ako.
" Then what about Tiffany? Paano siya? Ano ba kasi talaga tayo, Marcus? Kasi sa totoo lang hindi na maganda tingnan. "
" Just give me time to tell her. " Wika nito dahilan para mapabitaw ako sa kaniya.
" May hinihintay ba talaga ako Marcus? "
" Maniwala ka lang saakin. Kailangan ko lang talagang makahanap ng tyempo pero sigurado ako sayo. " Sagot nito saakin.
" Gusto mo ba si Tiffany o nagustuhan mo man lang ba siya? " Tanong ko dito, umiling naman ito kaya mas lalo akong binalot ng pagtataka.
" Bakit mo siya niligawan kung hindi mo naman pala siya gusto? "
Ngumiti siya saakin at nilingon ang papalubog na araw. Nanatili lang ako naghihintay sa isasagot niya saakin.
" I accidentaly tell my parents that Tiffany is the one I like when the truth is, it was you. I was confused back then pero nung nabugbog ako nung ex ni Tiffany and I heard that they are going to get back at you, I was so scared, that's when I realize that I like you. I really do. " Hindi ko alam kung anong nangyayari saakin but I felt a butterlfy on my stomach and I can't even stop myself from blushing and smiling. Napayuko na lang ako dahil sa totoo lang gustong-gusto kong sumigaw sa kilig.
" You're blushing. " Pang-aasar nito.
" Hindi ah! " Depensa ko at nag-angat ng tingin pero nung nagtama ang paningin namin ay nakita ko ang ngiti niya ay napayuko ulit ako.
" Ang cute mo talaga. " Natatawang wika nito saakin. Nag-angat ako ng tingin at binigyan siya ng matalim na tingin.
" Pero hindi ko pa rin ma-gets, bakit mo nga siya nililigawan? " Tanong ko ulit dito.
" Her parents and my mom has a good relationship with each other. My mom wanted me to have a relationship with Tiffany because she think it will be good for the both of us. Since akala niya gusto ko talaga si Tiffany, she even end up telling that to Tiffany's parents, syempre naipit na ako sa sitwasyon, ayoko namang magmukhang masama si mom at sinungaling, so I ended up courting Tiffany. " Mahabang paliwanag nito kaya napatango na lang ako.
Ang komplikado.
" Pero hindi mo ba naisip na she really likes you? "
" Actually she confessed to me, that's when everything started to get worst. Hindi ko na nakontrol. I know I was a jerk at making her believe that I like her pero naipit na talaga ako sa sitwasyon. " Wika nito saakin. Napabuntong-hininga na lang ako sa sinabi nito.
" Galit ka ba? " Tanong nito saakin.
" Hindi ako galit sayo pero galit ako sa ginawa mo. No one deserve to be treated like the way you did to her. Gaano man kami hindi magkasundo ni Tiffany, she's still a human with feelings, nasasaktan pa rin siya. " Wika ko at napansin ko dumilim na ang paligid. Tuluyang ng lumubog ang araw.
" I know. I know I made a mistakes. I will try my best to fix it, just please give me time. " Tugon nito saakin at hinawakan muli ang kamay ko. Napabuntong-hininga na lang ako.
" I don't know Marcus. " Maikli kong sagot dito.
Tatlong araw ang lumipas simula ng naging pag-uusap namin na 'yon ni Marcus, pagkatapos non ay wala na akong narinig sa kaniya. She still courting Tiffany and I just convince myself that all that happened to us before was just a dream.
Naglalakad akong mag-isa sa hallway. Gabi na rin at nagpaiwan ako dahil may mga kailangan pa akong gawin at tapusin. Wala na masyadong tao sa building, tanging ako na lang at mga iilang estudyante na medyo malayo na rin saaking paningin. Natigilan ako ng may humila at magtakip ng bibig ko, sige ang pagpupumiglas pero masyadong malakas ang mga ito hanggang sa tuluyang nagdilim ang paligid.
Nagising ako sa isang hindi pamilyar na lugar pero mukha 'tong basement. Ano bang nangyari?
" Gising ka na pala. " Napalingon ako sa lalaking nagsabi non. Hindi ko ito masyadong maaninag dahil ang tanging liwanag na nakikita ko ay mula sa ilaw na nasa harap ko.
" Anong kailangan mo saakin? "
" Kailangan ko lang pagbayarin ang gagong Marcus na 'yon. " Mariing sagot nito at nilapit saakin ang mukha niya.
" At sa tingin mo ako ang dapat mong gantihan? Alam mo gwapo ka sana kaya lang bobo ka, sayang. " Wika ko. Hinawakan niya naman ng mariin ang pisngi ko.
" Aray ha! Masakit puta! " Reklamo ko dito.
" Hindi ko maintindihan anong nagustuhan sayo ni Marcus nung una but I think I understand now. Cute ka naman pala. " Nakangising sambit nito at tinanggal ang salamin.
" Ibalik mo 'yan, wala akong makita! Puta mahal 'yan! Wala akong pampasalamin! " Sigaw ko dito, narinig ko ang pagtawa nito.
" Cute. "
" Alam ko cute ako! Ngayon sabihin mo na saakin ano bang gusto mo at ng matigil na 'tong kalokohan na 'to. " Inis kong sambit.
" Be my partner on upcoming ball. " Wika nito.
" Huh? Niyaya mo ba ako? " Wala sa wisyong tanong ko dito.
" Oo? " Alanganing tugon nito.
" Jusko, salamat akala ko papatayin mo na ako. " Sambit ko at napahinga ng malalim dahilan para matawa ulit ito.
ng tingin.
"Winston. Winston Sandoval. " Pakilala nito.
" Tangina, sigarilyo. " Mahina kong bulong.
" May sinasabi ka? "
" Wala. Klarissa. Klarissa Agilez. " Pilit na pakilala ko dito.
" Pwede na ba ako makauwi? "
Ano ba 'tong napasok ko.
BINABASA MO ANG
Ex Series #1 : Shattered Heart (COMPLETED)
RomanceEX SERIES #1 Klarissa Agilez promise to herself that she will never believe in love again. After all, love is just for fairytale. Happy ending is just for fantasy. But what if her ex Marcus returned to her life and asked for another chance? What wi...