Oikawa's Last Wish'in devam hikayesidir. Eğer okumadıysanız önce onu okumalısınız.
Hikaye Oikawa's Last Wish'ten yıllar sonrasını anlatıyor. Onun da çevirisini profilimde bulabilirsiniz. 🥛🍞
"Matte yo, Iwa-chan!" (ç.n: orijinalinde de böyle yazdığı için çevirmek istemedim ama "bekle" demek işte)
İsme kaşlarını çattı ve kasıtlı olarak durmadan önce birkaç adım arkasındaki çocuğun sırıttığını gördü. Sıcak bir yaz günüydü ve komşuları onu aile gezilerine, plaja getirdiler.
Oikawalar caddenin hemen karşısında, aynı blokta yaşıyorlardı. En küçük oğulları Oikawa Tooru, ondan birkaç ay sonra doğdu ve o zamandan beri ikisi birbirinden ayrılamazdı.
Oikawa'nın yalnız bir çocuk olduğunu biliyordu ama hoşuna giden çok nazik bir gülümsemesi vardı.
"Artık seninle oynamak istemiyorum." dedi Oikawa, kahverengi gözlerini yaşlarla doldurarak. Hajime kaşlarını çattı–Oikawa'yı seviyordu tamam...ama onun bu tarafından nefret ettiği zamanlar vardı. Tam bir sulu gözdü ve Iwaizumi özellikle gözyaşlarına katlanamıyordu. Bu haksızlıktı ve şu an sessizce ağlayan çocuğa geri dönerken homurdandı.
Elini Oikawa'nın başına koydu ve bir özür diledi, "Hora, hora... Ağlamayı kes. Seninle bir daha dalga geçmeyeceğim." (ç.n: "Dur,dur" gibi bir şeydi bu da sanırım)
Elini uzattı ama Oikawa ağlamayı bırakmadı. İç çekti ve o, kumlu avuçlarıyla yanaklarındaki göz yaşlarını silerken diz çöktü. "İstemediğini söylemene rağmen seni peşimden koşturduğum için özür dilerim. Sana bir daha uyuşuk demeyeceğim." Oikawa'yı daha fazla ağlatmak istemediği için terimle kıkırdamayı kesti.
"Beni bekleyeceğine söz verir misin?" Ellerini izlerken Oikawa'nın sesi yumuşak ve tatlıydı.
Iwaizumi gözlerini kırpıştırdı, çocuğun kendisine sorduğu söze şaşırdı. Ama kahverengi gözler beklentiyle ona bakıyordu ve yardım edemedi ama sözün masumiyetine gülümsedi. Serçe parmağını çıkardı ve gülümsedi, "Söz veriyorum."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oikawa'yı ısırmak istiyorum çok tatlııı MFĞEXÖEĞXLEĞDÖEXLDŞ Kısa oldu biraz ama devamında sahne değişiyordu o yüzden burda bitirdim ben de eğer yetiştirebilirsem bir bölüm daha atmaya çalışırım bugüün <3
