Poezja Sercem Pisana

♧Antoś♧

Jak mi wiadomo, chłopiec był w rozterce.
Jak mi wiadomo, chłopiec czuł udrękę.
Jak mi wiadomo, miał nieśmiałe serce.
Ale poczułem, chwycił moją rękę.

Och, tylko śniłem. To był tylko sen.
Bo moja ręka zawsze pusta była.
Antosiu, odleciałeś hen.
Daleko się twa postać skryła.

Maleńki, gdy dorośniesz już,
wspomnij o tym, który ciebie wspominał.
Może się ziści mój sen, a nuż
może będę dłoń twą w swojej dłoni trzymał.

Specjalnie dla Szkliste_spojrzenia i Antosia, mam nadzieję, że się spodoba!❤️