Aşk

Ayrılık zor🌹

''Sarılabilsek:sadece sarılıp öylece kalabilsek...💔''

Gerçektende aşk diye bir şey yokmuş bunu anlamam zor oldu.Yıllarca inandığım yalanla yaşadım.Umudu kesdiğimde gelmişdi ama keşke diyorum keşke hiç gelmeseydi.

Beni her gün mahv etmekden başka bir şey yapmadı.Ben her kese karşı güvenimi kaybetmişken o tekradan inandırdı beni kendine.Her gün yalanlarıyla beni bir az daha kırdı,öldürdü.

Ben onu sevmenin bedelini çok ağır ödemişdim ve hala da ödüyorum.Gerçketen bu hayatda hiç bir zaman mutlu olamayacakmıyım acaba.

Zamanında bütün hayatımı,hayallerimi,umutlarımı mahv etmişdi.Ama onun sayesinde tek bir şeyi anlamışdım o da anneliğin nasıl bir şey olduğunu.İşte bu yüzden ondan asla vazgeçmedim ne kadar kırdıysa o kadar da mutlu etmeye çalışdı.

Bundan sonra onu hayatımdan tamamen çıkarmam gerekti.Ben onun da beni sevdiğini,bana güvendiğini zanediyordum ama her şeyi gibi yalanmış işte.

-Yıldız:Ne demek istiyorsun sen Kuzey ?

-Kuzey:Yıldız soruma cevab ver bebeğin babası kimm?!

Kuzey sinirle bağırmışdı.Yıldız ''nasıl böyle bir şey sorar'' diye düşündü.

-Yıldız:Kuzey tabi ki sensin bu soruyu sorman bile saçma

-Kuzey:Saçma öyle mi saçma 

Kuzey sinirle aynı şeyleri tekrarlar.Ayağa kalkıp eline aldığı vazoyu yere atar.Yıldız korkuyla küçük bir çığlık atar.

Yıldızın kolundan tutup ayağa kaldırır.Kuzeyin gözlerinden adeta ateş çıkıyordu.Yıldız bu halinden hem korkmuşdu,hem de Kuzey kolunu öyle sıkmışdı ki canı yanmışdı.

-Kuzey:Yıldız oyun bitti artık bu yalanlarını git sevgiline anlat 

-Yıldız:Kuzey bak sinirlisin ne dediğini bilmiyorsun Burakda sana ne  dedi bilmiyorum ama ben sana hiç bir zaman yalan söylemedim

-Kuzey:Ben artık  senin söylediğin hiç bir şeye inanmıyorum Yıldız hemen boşanıcaz Denizide senden alıcam sonra git sevgilinle yeni doğacak bebeğinle ne yapıyorsan yap 

-Yıldız:Kuzey asla bana ne dersen de ama oğlumu benden alamazsın Burak da sana  ne dedi bilmiyorum gerçekten ama ben ne sana yalan söyledim ne de aldatdım

-Kuzey:İnanmıyorum kızım ben artık senin dediğin hiç bir şeye inanmıyorum

Yıldızın gözleri dolmaya başlamışdı.Gerçekten de artık Kuzey sevmiyormuydu onu.Bir kaç adım atıp tam Kuzeyin karşısında durdu.

-Yıldız:İnanmıyorsun bana peki o zaman söyle beni sevmediğini benden nefret etdiğini söyle

-Kuzey:Senin için benim seni sevip sevmemem önemli ama sadece tek bir şey söyleye bilirim.Yıllar önce seninde söylediğin gibi BİZİ HİKAYEMİZ BAŞLAMADAN BİTTİ!

-Yıldız:Bitti tamam o zaman bende sana tek bir şey söyleyeyim bir gün bana inanmadığın için pişman olucaksın ama o zaman çok geç olucak

Yıldızın gözünden bir damla yaş düşdü.Kuzey gözlerini kapatdı.Yıldız yanından geçip evden çıkdı.

İkiside mahv olmuşdu.Yıldız kapıya yaslanıp ağlamaya başladı.Kuzey gözlerini açıp kapıya doğru döndü.Sinirle etrafda ne varsa hepsini dağıtdı.

Yıldız içerdeki sesleri duyuyor daha da şiddetle ağlıyordu.Kuzey en sonunda kapıya bir yumruk geçirmiş ve yere çökmüşdü.

***