For Thy Love

Chapter Four

Fashion Week

Shin P.O.V

Mabilis ang paglakad ko para di ako maabutan ni Edward,kinasusuklaman ko siya alam ko na siya ang dahilan ng pagbagsak ng kompanya namin ginawa niya yun para makuha ako.

"Napakagago mo" mahinang sabi ko at nagpatuloy sa paglalakad

"Shin...sumakay ka na dito ihahatid kita sainyo" Sigaw ni Edward

Tss.ang hirap sa lalaking ito di marunong maka intindi

"Hindi ako uuwi,pwede ba tantanan mo na ako" naiirita na ako sa kanya, can't he see na wala akong pakialam sa engagement party na gusto nila

"Parang awa mo na" pakiki-usap niya sakin

"Kailangan pag-u--" pinutol ko agad ang sasabihin ni Edward

Naririndi na ako,paulit-ulit niya lang ito sinasabi

"Tang-inang Engagement party na yan,wala akong pakialam diyan do whatever you want..yan diba ang gusto pwes gawin mo pero heto ang tandaan mo Edward di mo ako makukuha..KAILANMAN" diniinan ko ang huling salita na binitawan ko sa harap niya

Nakita kung lumaylay ang mga balikat niya,hindi niya siguro inakala na sasabihin ko sakanya ang mga yu'n

Maybe I was been his fangirl way back in highschool but now I now what the differences of that

"Nang dahil na naman ba ito sa lalaking ito huh?" Sigaw niya,ayaw kung pinag-uusapan namin si Ron malamang iinsultuhin niya lang ito

"Shut up" sigaw ko

Pumara agad ako ng taxi,sinundan niya parin ako haggang sa condo kaya pinag-sabihan ko ang gwardiya na hindi siya papasukin pati na din ang receptionist ng condo na hindi ipapaalam sakanya ang Room number ng condo o kung saang floor man ako

Pagkapasok na pagkapasok ko sa unit ko ay bumuhos ang luha na kanina ko pang pinipigilan

"Ron..Kailangan kita ngayon" bulong ko

Pero alam kung di ka na dadating,sobrang sakit ng ginawa ko sayo

Im sorry Ron

Madaling araw na pero hindi pa din ako dinadatnan ng antok,end of school year na bukas pero di ko parin siya nakikita even ang sasakyan niya sa parking lot

Asan na kaya siya? Last time na nag-usap kami ay nung pagpunta niya sa bahay,ang araw na tinalikuran ko siya at ang araw na umalis ako sa bahay.

Natapos lang ang pag-iisip ko ng biglang tumunog ang cellphone ko,agad kung sinagot ang tawag

Damn si Edward na naman to siya lang naman palagi ang tumatawag sakin palagi.

Patuloy lang ito sa pag-riring ito,tatlong beses na itong tumatawag.

"Pwede ba Edward patulug--"

"Whose Edward?" tanong ng kabilang linya

Sa taka ko ay bigla kung tinignan ang caller

"Im sorry Dea,akala ko si Edward na naman ang tumatawag" paghingi ko ng tawag

Sa susunod titignan ko na talaga kung sino ang tumatawag or I should change my number

"Nah, it's fine nagulat lang talaga sa pag sigaw mo" aniya

"Sorry talaga" paghingi ko ulit ng tawad

"Like what I said Shin okay lang,nga pala napatawag ako kasi may fashion week tayo ngayong Sabado" Dea said tumatawa na ito ngayon parang nasa party ito

"Hmm,san ang gig ngayon Sis?" I ask

Ang pagiging modelo ko ang siyang bumubuhay sa akin ngayon,its been three months since pumayag ako na maging modelo thanks for Dea Mariano daughter of our professor Mr.Saniel Mariano

"Sa Tagaytay sis, swim wear ang mga susuotin ninyo dahil beach theme ang magiging thema ng fashion week" paliwanag niya

"Okay lang naman sakin,sanay naman din ako dyan kaya no worries dea,I can do that" paninigurado ko

Alam kung nag dadalawang isip siya dahil baguhan pa lang ako sa industriya na ito,

"Yey thank you Sis, you made me worried akala ko di ka papayag" halakhak niya sa kabilang linya

"Bat mo naman naisip? Aber?" Matawang tawa kung tanong

"Well no offend Shin nung una kitang makita sa klase ng mga pananamit mo, you looks conservative para kang manang nun" she said habang tumatawa sa kabilang linya

Loka talaga tung babae na to,malamang nung nakita niya ako broken hearted ako nun wala akong time na mag-ayos

"Loka ka" I said habang natatawa sa itsura ko nung araw na yun

"Byee Shin,may pupuntahan pa ako" she said at pinutol na ang tawag

Panibagong araw at panibagong suliranin na naman sa buhay.Maaga akong nagising honestly di talaga ako nakatulog maaga akong pumasok para abangan si Ron sa gate pero alas syete na wala pa rin siya.

Wala naman kaming pasok ngayon dahil last day na nga,baka busy lang yun dahil graduating na yun,rinig ko nga running for latin honor din si Ron.

"baka busy lang yun" laman ng utak ko.

Habang naghihintay sa gate ay nakita ko ang kasamahan niya sa basketball team si Nicholas

"Hai.. good morning" bati ko kay Nicholas

I need an answer kung bakit di ko na nakikita si Ron,kahit na nahihiya ako ay kailangan ko siyang tanungin.

"Hello.. good morning,what I can do for you?" Pormal na tanong nito sakin

"I just want to ask kung alam mo ba kung asan si Ron,di ko na kasi siya nakikita" tanong ko sakanya

"Si Ron? Bakit mo tinatanong? Close ba kayo?" Sunod sunod na tanong niya,puno ng kuryosidad ang mga mata niya

Shit! Ba't siya pa tinanong ko

"No-nothing sige salamat na lang" I said at umalis na ako

"Hey" sigaw ni Nicholas

Binilisan ko ang paglalakad ko ayaw ko nang malaman kung asan siya,natatakot ako na  baka iniwan na niya ako at tinotoo ang sinabi ko sakanya.

"Ambilis mo maglakad,alam mo ba?" He said in sarcastic way

"whatever" pagtataray ko

Natigl ako sa paglalakad ng hinawakan niya ako sa braso

"Hindi na pumapasok si Ron six months ago, he's sister said umuwi siya ng States at dun na nagpatuloy sa pag-aaral" he said na parang bang nagtataka kung bakit nagtatanong ako sakanya kung asan ang captain nila

What? Umalis nga siya,tinupad niya ang huling hiling ko na umalis na siya at kalimutan na ako,pagkasabi niya bigla na lang nagsilabas ang mga luha ko,Im sorry Ron.

Umalis na ako baka makahalata pa si Nicholas na umiyak lang ako bigla sa harap niya. assuming pa naman yun,yun ang sabi ni Ron sakin dati

He's gone,wala na siya maybe this time tama ang decision ko na paalisin siya. Dapat lang na umuwi siya sa States para hindi na siya masasaktan pa ulit nang dahil sakin.