Hunter. (On Hold)

Chapter 6

My thoughts are not your thoughts, nor are your ways My ways.      

-Isaiah 55:8

* *

Sa huli ay nakatingin lang ako sakanilang tatlo; Riker, Lexi and Piers. Nakatingin din sila saakin, hindi ako tumitingin o nagaabala sa ranks, hindi ko alam na may mga hunters na nasa ibaba ko. Wala akong pake na nangunguna ako sa lahat. Wala rin akong pake kung pangilang hundred pa ang rank ko. I haven't ever really cared. I stopped caring when my mother, unborn sister and my father died.

Inialis ko ang aking tingin sakanila at tumigin kay Ace. "Bakit mo kami dinala dito?"

Ace grins, parang matagal na niyang hinihintay ang tanong na iyon. "To train you all. Para makita kung gaano kayo kagaling. Sinundan at pinanood ko kayong apat, upang makita ang advantages. Disadvantages. Strong points. Weak ones."

"Pero bakit, shit for brains?" Sabat ni Riker, naglakad papunta sa couch upang umupo malapit kay Piers. I stay standing stiffly, staring at Ace.

Nagbago ang mukha ni Ace, suddenly a serious tone to him. "There's this group of vampires that joined together a couple of years ago. Hindi sila dapat problemahin, pero dapat ng problemahin ngayon. They're turning a humans into vampires on purpose. Gusto nilang mawala ang mga tao at palitan ng vampires."

Nakatingin lang ako sakanya, iniintindi ang mga sinabi niya. "Is it the Vinges?"

Ace stares at me. "Yeah. How'd you know?"

"Narinig ko ang tungkol sakanila," Ang mga mata ko ay tumingin sa sahig. "My dad was hunting them before he died. Pero ang alam ko hindi sila big deal, hindi sila yung tipo na ituturn ang tao sa pagiging vampire."

Turning human to vampires is a hard thing to do. Kailangan ay pilitin ng vampire ang kanyang sarili sa pagubos ng dugo ng tao. It's painful; parang tinitanggal ang isang buto mo saiyong katawan, pero ang mga tao ay walang nararamdaman. Manhid sa tuwing iniinom ng vampire ang kanilang dugo. The vampire feels it. Ang mga chemicals sa pangil nila, papakawalan sa dugo, staining it; poisoning it. Mahihimatay ang tao, magigising at isa na siyang vampire. The end.

Ang Vinges ay four lamang, sabi ng aking ama. Four ordinary vampires. Ayon sa kwento, lumabas silang apat at nagsama pa ng ibang vampires para sa feedings; kumuha ng maraming tao para lamang inumin. A mass feed. Nakakadiri, tama ba? Nagiwan sila ng napakaraming katawan, nakakalat sa daan, lahat patay. Addict na sila sa blood. Ang iba sakanila ay iinom ng napakarami, ihahagis ang katawan, then hahanap pa ng dugo. Disgusting.

"Well," Ace continues bago tumingin saakin na may unreadable expression. "They're recruiting. Gusto nila ng army with the strongest vampires to take down all the cities. Pagkatapos ay magtatravel sila sa buong mundo at ganun din ang gagawin sa ibang bansa."

"At paano mo nalaman yan lahat?" I asked. Crossing my arms.

Ace smiled. "Well, ang lolo ng lolo ko na sa side ng mom ko na lolo niya at lolo pa ay half werewolf. I guess namana ko ang pandinig niya, kaya narinig ko ang usapan ng mga nirerecruit ng Vinges." Okay? Hindi ako umimik dahil ang daming lolo na binanggit niya. Werewolf huh? My auntie Kate is a werewolf hunter.

"Kailan sila nagsimula magrecruit?" Tanong ni Lexi.

"Nagsimula sila a couple of weeks ago," Sagot ni Ace. "They plan to attack in a wave; magsisimula sa west side, moving to the east in a couple of months, once they have enough vampires."

"How many do they want?"

"Probably over a thousand," Nagkibitbalikat si Ace, parang hindi big deal para sakanya. "I've recruited you four, kasama na ang sarili ko. Sapat na tayo para mapigilan sila."