Hunter. (On Hold)

Chapter 4

You are the light of the world. A city that is set on hill cannot be hidden.
----Matthew 5:14

**
Call him.

Paano ko siya tatawagan kung wala akong number niya? Anong ibig niyang sabihin na tawagan ko siya? Ayokong lumabas ulit at dumaan sa alley. He finds me. That's how it works. Hindi ko maintindihan si Ace. Hindi ko dapat siya iniintindi. Dapat ay patay na siya ngayon.

My dad has always told me vampires do nothing but kill. Hindi ko alam kung paano sila mabuhay, hindi ko alam ang mga araw-araw na ginagawa nila. Hindi ko alam kung may pakiramdam ba sila o mga emosyon. Hindi ko alam kung may mga pamilya o kaibigan ba talaga sila. Wala akong alam tungkol sakinala. Ang alam ko lang, kailangan nilang mawala sa mundong 'to.

The only reason I want Ace here is to explain. I want to know more. Hindi ako nageenjoy kapag nandito siya. Hindi ako nageenjoy kapag nakasmirk siya. Hindi ako nageenjoy sa papanong kisap-mata ay magkalapit na agad kami...o kaya kapag hinahalikan niya leeg ko..

Itigil mo yang iniisip mo!

I glare at the wall, binato ang knife na kaagad bumaon. This doesn't happen to me. Hindi pwede, lagi akong hindi naattract sa mga gwapong vampires. They are hideous creatures that kill for fun and food. Yeah, nagets ko ang sinabi ni Ace tungkol saatin na pumapatay ng hayop para sa pagkain, pero iba sa mga vampires. We don't enjoy doing it. They do.

Kaya nga kailangan silang patayin. Mayroong posibilidad na maubos ang mga tao dahil sa isang kagat. They're a threat to the human race. Ang tanging paraan na maturn ang tao sa pagiging vampire ay kapag tumigil silang sipsipin ang dugo ng tao. Kailangan nilang pilitin ang sarili nilang tumigil. Mahirap yun gawin. Ang dugo ay patuloy na dumadaloy, at hanggang sa dumadaloy ito, patuloy nilang iniinom ang dugo.

I run my hands through my hair, umupo ako sa couch at nagstay lang dito. This is a horrible feeling. But I know what I have to do. Kailangan kong hubarin ang lahat ng weapons ko sa katawan, i-lock sa ibang kwarto at umarteng tumigil na ako sa pagpatay sakanya. Sigurado akong magiging mahirap ito, pero kahit na ganun ay makakakuha ako ng sagot sa mga katanungan ko.

Tumayo ako at tinanggal ang knife na binato ko kanina. Ibinato ko ang bawat isang weapon sa higaan ko. Ang dami ko palang dala-dala. Ang dami dahil iniwanan ako ng aking ama ng shit ton. So, now completely weaponless against any attacker, umalis ako sa kwarto at pumunta sa living room, I sit on my couch. Wondering how I'm going to get Ace here.

Hindi ko siya 100% na pinagkakatiwalaan. Maaring acting lang ang lahat. Maaring peke lang ang lahat. Isang weird feeling ang naramdaman ko sa stomach, parang tinutusok. Like I hope na hindi siya umaakting. Dahil ibig sabihin nun ay lahat ng ginawa niyang sweet actions saakin ay peke.

Oh my fucking God, Scarlett! Tumigil ka sa pagiisip ng ganyan!

Yumuko ako, inilagay ang dalawa kong kamay sa aking mukha and rubbing it. What the hell is this vampire doing to me? This isn't good at all. I need to kill him fast para maitigil ko na ang pagiisip ng ganun. Because who knows? Maybe masanay na ako sakanya.

Tinanggal ko ang kamay ko sa mukha ko, umupo ako ng maayos and tossing my long dark hair over my shoulders. When I do, I gasp, mabilis na gumalaw ang kamay ko papunta sa aking holster. At narealize ko na wala ang holster, dahil nilock ko ang mga weapons.

"Ace," gulat na sabi ko, calming my heart.

Ang mga mata niya ay nakatingin lang saakin, amused. "I had a feeling you wanted to see me."

"Do you fucking stalking me?" Yung boses ko ay parang nangjajudge. Eyes glaring at him.

Nagkibitbalikat siya. He's sitting on my coutch, on the other side. "Siguro."

Tumahimik sandali. "Gusto kong magtanong sayo."

"Magtanong ka na." Ang itim niyang buhok ay nagswept papunta sa side, and ang jeans niya ay mababa on his hips. When he stretches, I can see the line of tan skin underneath his shirt..

Stop!

"Bakit hindi mo pa ako pinapatay?" Biglang tanong ko. Kahit na ano nalang ang lumabas sa bibig ko para matanggal sa utak ko ang looks niya.

"Because they are not my intentions." Sagot niya, kalmado.

"What are your intentions, then?"

"To get you to not try and kill me each time you see me."

Tinitigan ko siya. "I don't try to kill you all the time."

"Yeah," Puno ng sarcasm ang boses niya. "Just like you didn't try to reach for your nonexistent gun a minute ago."

Naramdaman kong nauubos nanaman ang pasensya ko. "You're a fucking vampire! Syempre susubukan kong patayin ka at PATAYIN KA! Ginagawa ko na ang bagay na ito simula palang noong bata pa ako!"

"Kalma lang." He snaps. Halatang naiinip na. "Alam ko na yan."

Nanahimik ako. He knows everything about me. "So you are stalking me."

He shrugs once more. "Oo. Pretty much."

"Bakit?"

"Kailangan ko ng impormasyon sayo. Makita kung gaano ka kagaling na hunter."

"Magaling ako sa ginagawa ko." I snap at him.

"Arrogance is ignorant." He replies, calmly. "Hindi pwedeng may arrogance na ugali sa aking team."

Team? "Anong team?"

"Malalaman mo rin." Bumuntong hininga siya, ang mukha niya ay pagod. He rubs at his eyes. "Kung susunduin kita. Hell, kailangan kong...wala ng iba pa." Kinakausap niya ang sarili niya, hindi saakin.

"Malalaman ko ngayon." Sabi ko sakanya sa mabagal na paraan. "O hihiwain ko ang lalamunan mo hanggang sa bumuka ito."

"Empty threat," He says dully, opening his eyes again to stare at me. "Bawat weapon mo ay nakalock sa kwarto mo. A stupid idea."

Tinitigan ko siya ng masama. "Hindi lahat ng weapons ko ay nandoon."

"Oh really?" Tanong niya na halata namang pekeng pagkamangha ang mukha. "Pinanood kita, Scar."

"It's not a stupid idea. You said I have to trust you."

He smirks. "Never trust a vampire. We can all do this." And then nasa ibabaw ko na siya. I growl lowly in my throat, shoving him away. Tumadyak ako, sinusubukang tanggalin ang katawan niya sa ibabaw ng katawan ko, pero hindi umubra. Hinawakan niya ang magkabilang kamay ko pababa sa couch, nakasmirk lang siya habang ako sinusubukang makawala.

Mas malakas talaga siya kaysa sa ibang vampires.

"You're cute." He says after my failed escape.

"You're a fucking asshole." Bulyaw ko sakanya. "Alis."

Ngumiti siya ng nakakaloko. "Babalik ako dito bukas, parehong oras. Have your stuff packed. If nothing's packed, I assume you're not bringing anything, and we're not coming back to this shit hole for a while."

Tinitigan ko siya, nanlalaking mga mata. "The hell are you talking about?"

"Narinig mo ako." He then, leans down at dahan dahang ipinatong ang malambot niyang labi sa aking pisngi. "See you tomorrow, Scar." Bulong niya, huskily.

And then he's gone again. Only answering one question at a time.