east of eden | zm

23

"Baksana bana." Zayn'in elleri tüm vücudumda yavaş ama arsız hareketlerle gezerken gözlerimi açmıyordum.
Boynuma doğru yaklaşıp bir öpücük kondurduğunda başımı en sonunda istediği gibi ona çevirdim.

"Hiç içeri gitmesek nasıl olur?" dudakları hala boynumdaydı.

"Beni evime bıraksan nasıl olur?" diye teklif sunduğumda bunu duymamazlıktan geldi.
Dudakları boynumdan ayrıldığında bakışları ise her zamanki gibi dudaklarımdaydı. Alt dudağımı iki dudağı arasına aldığında gözlerimi kapattım. Beni birkaç saniye içinde oturduğumuz yatakta yatar pozisyona getirdi ve ellerimi başımın üzerine sabitledi. Dakikalar boyunca sadece öpmüştü. Telefonu tam iki kez cebinde sonuna kadar titremişti ama açmamıştı. En sonunda dudaklarımızı ayırdı. Yüzlerimiz karşı karşıyayken bakışları yine dudaklarımdaydı. "Gidelim mi artık? Sürekli arıyorlar." Başımı salladım, yataktan kalktı ve sigara paketini aldıktan sonra elimden tuttu, birlikte dışarıya çıktık.

Ona karşı düşüncelerim değişmemişti. Hala onunla olmayı istemiyordum ve bunun için çabalıyordum. Fakat henüz bir işe girmemiştim. Zayn şehir dışından döndükten tam iki gün sonra Cameron aracılığı ile evin tüm eksiklerini göndermişti. Bundan her ne kadar utansam ve daha sonrasında bir saat kadar ağlasam da bu olayın üzerine onu canlı gördüğümde hiçbir tepki verememiştim. O da zaten asla para konusunu veya böyle konuları açmıyordu bana karşı. 

Kendi yerimize oturduğumuzda birkaç kişi neden bu kadar geç kaldığını sordu ama bunlara cevap vermedi.

Ve tam oturduğumuz o saniye tüm ilgisi arkadaşlarına döndü. Bazı belgeler, oteller ve barlar üzerinde konuşuyorlardı ben ise mecburen birkaç saat orada öyle bekliyordum. Kızlar da masaya gelip gidiyordu fakat benimle sohbet eden kimse yoktu. Gelen kızlar hep birbirleriyle konuşuyordu, sohbetlerine arada kulak veriyordum ve en sonunda zaten beni çeken bir şey konuşmadıklarına kanaat getirip hiç ortama dahil olmaya bile çalışmıyordum.

Bir süre ellerimi inceledim, bundan sıkılınca bir süre de Zayn'in bacaklarımın üzerindeki eli ile oynadım. En sonunda tahminimce bir buçuk saat geçmişti. Derin bir nefes verip başımı koltuğun başlığına yasladığımda birkaç adam Zayn ile vedalaşıp masadan uzaklaştı. Bakışları en sonunda bana döndü. "Eve mi gidiyoruz?" diye heyecanımı saklayamadan konuştuğumda kolundaki saate baktı.

"İki kişi daha gelecek. Birkaç şey konuştuktan sonra kalkarız."

"İstersen beni Cameron bırakabilir."

"Birlikte gideceğiz Adia."
Tekrardan koltuğa yaslandım, elimi dudaklarına götürdü, neredeyse bir saattir hemen yanımızda oturan kızlardan biri bunun üzerine yanındakinin kulağına bir şeyler söylediğinde Zayn'in hala öpücük kondurmaya devam ettiği elimi ondan çektim ve gözlerimi kapattım.
Artık kimseyle uğraşacak enerjim veya onlardan nefret toplama gibi bir isteğim yoktu. Zayn bunun üzerine güldü en sonunda masaya gelen adamlarla selamlaştı ve sohbete girişti.

Dakikalar sonra orada neredeyse uyuyacak gibi olduğumu hatırlıyordum. Belli ki o beni barında yapacak olduğu her buluşmaya getirecekti, bunun için çantama bir kitap atacaktım, burada geçirdiğim uzun saatler boyunca onu okurdum ve zamanım belki biraz olsun daha kaliteli hale gelirdi veya telefonumun şarjını her zaman dolu tutardım ve bir süre ona bakardım.

"Hey." gözlerim hala kapalı ve neredeyse uyuyacakken duyduğum ses gerçek mi değil mi ayırt edememiştim bile. "Baksana." aynı ses tekrar ettiğinde gözlerimi açtım ve sese doğru kafamı çevirdim. Burada oturan kız grubuydu ve hepsinin bakışları bendeyken sadece birisi benimle konuşuyordu.

"Efendim?"

"Adın ne?" başlangıcına her ne kadar anlam veremesem de yanıtladım. "Adia." Zayn sesimi duyunca bana döndü ve elimi kendine çekip büyük elinin içine aldı ve sıkıca tuttu. Ben dahil herkes bunu incelerken elimi çekmeye çalıştım ama buna izin vermedi.
Onun bana yaptığı bu şeyler diğer herkesin benden nefret etmesine sebep oluyordu. Bunları kesinlikle yapmasını istemiyordum ama o elimi tuttukça, beni öptükçe veya saçlarımla oynadıkça her zaman birkaç kişinin bakışı bana dönüyordu ve hemcinslerimin elimde olmayan sebeplerden ötürü bana karşı takındıkları bu düşmanımsı tavırdan dolayı hiç memnun olmuyordum.