The Woman Under The Moon

Chapter 2: That Ipis Made My Whole Day, Bad.

Chapter 2: That Ipis Made My Whole Day, Bad.

QUEEN OF WOLVES' POV

Habang nakahiga, ay lumulutang ang isip ko...

para akong hangin nang tumakbo ako kanina. As in walang nakapansin...

kung ang bampira ay pag pikit nang mata ay makakarating kana sa iyong paroroonan... sa lobo pag tumakbo ka ay mas mabilis ka pa sa Best Runner...

Ganon ako kabilis...

"pambihira naman talaga Queen! Ang angas mo... alam mo bang ako ang pinaka mabilis tumakbo sa buong mundo... pero iba ka, inunahan moko kanina."

nabalik ako sa huwisyo nang mag salita si timothy.

Daig pa nya ang makulit na bata... as in kanina nya pa yan sinasabi...

umupo sya sa tabi ko.

"hoy, lobong mahangin! Pwede wag kang ulit ulit? Kanina kapa e. Mga naka...(humawak ako sa baba ko, animong nag iisip) 1000 times kana... kagigil eh, noh." saad ko. Ngumuso naman sya.

tss. Ampangit nya.

"Ansungit mo naman queen. Hindi kaba na gwa-gwapohan sa mala diwata ang ka gwapohan nang lobong ito?" Saad nya at tinuro ang mukha nya habang nag pa-puppy eyes.

kitam? Ang hangin diba!

"Diwata? Baka ingkanto." Bulong ko sa sarili ko habang nakatingin sa teddy bear na nasa gilid nya.

"Queen!!!" kulit nya.

"Ang gwapo mo nga diba?! Sino bang may sabing hindi?!" Nakukulitang saad ko.

"oh kitams, inamin mo den...  na crush moko"

agad na tumalim ang tingin ko sakanya.

"Hoy, lobong ma hangin!! Ang kapal mo ha! Baka gusto mong katayin kita dito at ibenta ang enternal organs mo?." Kalmadong tanong ko.

"Hala... wag naman queen... Isa nalang ang buhay ko... buti kase ikaw marami kang buhay e..." saad nya at nag peace sign pa.

"marami? Marami akong buhay?" Kunot noong tanong ko.

"Ang sabi kase nang libro nang Puting Lobo." saad nya.

Napako lang sakanya ang paningin ko.

nakita ko kung pano sya huminga nang malalim.

"Isang batang babae... isinilang na ang nakatakdang maging reyna... Nakatakdang maging Bampira, nakatakdang mamatay... at nakatakdang maging taga pag ligtas nating lahat, gamit ang kanyang kapanyarihan." Naging malaki ang boses nya. Animong gumagaya nang boses nang iba..

"Tsk, asan yung MARAMING BUHAY don?" Masungit na tanong ko.

"Mamamatay, ngunit muling mabubuhay... Iyan ang sabi samin nang matandang may hawak nang aklat." Saad ni timothy

Tumango tango lang ako.

"isa ako sa mga patay na lobo na muling nabuhay nang isilang ang malaberheng babaeng ito." Saad nya at marahang hinawakan ang baba ko.

agad kong tinapik ang kamay nya.

"Wag mo nga akong hawakan." Masungit na saad ko.

"sungit mo naman." Nakangusong aniya.

"Tumitibok paba ang puso mo?" Seryosong tanong ko sakanya.

"oo naman." Nakangiting aniya.

"kung ganon............ Kuhain mo ang kutsilyo at ako ang tatarak sa dibdib mo... pag patay na ang puso mo, subukan mokong wag sungitan." Seryosong saad ko.