Bayan Bakıcı

-13-

"Anne konuşalım mı?"   dedi Baran 
"Tabi oğlum"  
"Sen , ben ve Asya mutfağa gidelim"   dedi 
 Gece bizi garipser gibi baktı
Gözlerim büyümüştü ne yapıyor Baran
"Asya neden geliyor"  dedi Melek Hanım ondanda bu beklenir zaten 
"Onunla da ilgili"  
Mutfağa geçtik ve Baran'ın konuşmasını bekliyorduk 
"Biz Asya ile sevgiliyiz , iş ciddiye gidiyor ve sen buna karışmayacaksın"  dedi Baran
Gülümsedim , şaşırmıştım Baran benimle ciddi mi düşünüyordu? 
"Oğlum saçmalama , bu kızla olmaz"
"Neden ? ben bir kere senin dediğini yaptım ve pişman oldum , gençtim annem ne derse o doğrudur diyordum ama meğersem öyle değilmiş , ben artık senin istediğini yapan gençç çocuk değilim"  
Melek Hanım bana döndü 
"Sen oğlumun aklına giriyorsun değil mi ? , seni bitireceğim"  
"Anne!" 
Melek Hanım mutfaktan çıktı 
"Baran ya pişman olursan"   dedim Baran'a doğru yaklaşarak
"Pişman olmayacağım"  

Baran'ın annesi gideli 1 ay olmuştu ve hiç aramıyordu , her gün arayan kadın şimdi mesaj bile atmıyordu 
Bugün Baran işe gitmedi Gece ile mutfağa girdiler ve çıkmıyorlardı bende merak edip yanlarına gittim 
"Ne yapıyorsunuz?"  dedim 
"Hiç pasta" Baran
"bensiz yapamazsınız"  dedim kollarımı birleştirerek 
"Ben demiştim baba , yapamayız biz"  dedi Gece öfleyerek
"Yaparız kızım"  
"Yapamazsınız" 
"Yapamayız"   dedi Gece sinirle unu Baran'a atarak 
Baran şaşkınlıkla duraksadı 
"Sen...sen Asya'nın yanında mısın?"  
"Evet Asya'nın yanındayım"  
"Alın o zaman"  diyip yine bir un savaşına girdik 

"Asya"
"Efendim gececim"
"Sen anne misin"
"Hayır"
"Peki benim annem olur musun?"
O an Gece'nin sorduğu soruyla dondum kaldım tek ben değil Baran'da şaşırmıştı

2 yıl sonra

Baran'ın anlatımı ile

Salonda Asya ile oturuyorduk ya da ben uyukluyordum
"Baran uyan"  dedi Asya beni dürterek 
"Efendim sevgilim"  
"Baran canım limon çekti evde yok"  dedi 
şaşkınlıkla Asya ya baktı 
"Asya saat 3 , gecenin 3'ü" 
"Baran ama canım çok istiyor , aşeriyorum diyorum sana saat kaç olursa olsun bana istediğimi getirmen lazım"  
"Aşkım bu saatte neresi açık olsun"  
"Bilmiyorum Baran git bul"  dedi kollarını sinirle birleştirirken

Arabaya bindim ve etrafta market arıyordum 
Tanıdık bir manavı aradım 
"Alo Mustafa Abi İyi akşamlar"  
"Baran oğlum bu saatte ne oldu? , bir sorun mu var?" 
"Evet"
"Ne oldu?"
"Karım Asya , aşeriyor , canı limon çekmiş bizim evde de kalmamış"  
Güldü 
"Tamam oğlum sen manavın önüne gel"  
"Çok sağ ol abi "  diyip telefonu kapattım
Limonu alıp eve gittim 
"Getirdim"  
"Ay aşkım çok teşekkür ederim"  
"Önemli değil"  
Limonları portakal gibi suyunu sıktı ve içti 
"Aşkım"  
"Efendim"  dedim bir şey isteyecekti çok eminim 
"Tatlı çekti canım"  
"önce ekşi sonra tatlı , iyi misin?"  
"Evet çok iyiyim"
düşündü ve devam etti 
"Hatta yanında birde pizza al"  evden tekrardan çıkmıştım
 çok şükür pizzacılar ve tatlıcılar bu saatte bile açık oluyordu
 2 orta boy pizza ve bir çok çeşit tatlı aldım 
eve gittiğimde hızlıca masayı hazırladım sabah olmaya başlamıştı ama aldırış etmeden pizza yedik sonra Asya koltuğa geçip oturdu 
yanına gittiğimde uyuduğunu gördüm 
üstünü örttüm ve karşısına geçip izlemeye başladım 
siyah saçlarını , uzun kirpiklerini , belli belirsiz çillerini , yüzünün her milimin çokça izledim o kadar güzeldi ki , kendine aşık etmişti . Büyülüyordu , güldürüyordu , eğlendiriyordu
yukarı Gece'nin yanına çıktım açılmış üstünü örttüm 
Gece'nin odasındaki koltukta uyuya kalmışım Gece'nin uyandırması ile uyandım 
"Baba"  dedi yanağımdan öperek 
Biraz kıpırdandım , ardından gözlerimi açtım 

Asya dan devam

"Sevgilim"  dedi Baran saçımı okşayarak 
"Hıı"
"uyan hadi sana kahvaltı hazırladık"  
gözlerimi açtım 
"günaydın"  diyip başımdan öptü 
gülümsedim ve kalktım 
Kahvaltı masasına geçtim 
"Günaydın Gece'm"  
"Günaydın anne"
Gece anne lafına çok alışamasada arada anne arada Asya diyordu rahatsız etmiyordu 
"Anne , baba artık kardeşimin cinsiyetini öğrenmeyecek miyiz?"  
"Bilmiyorum kızım , Anne öğrenmek istemiyor"  dedi bana dönerek 
"Öğrenmek istemiyor değil , sadece..."   dedim devam etmedim çünkü ne diyeceğimi bilmiyordum ne diyecektim korkuyorum mu peki neden ? nedeni yok işte 
"Neyse sürpriz olur önemli değil"  dedi Gece kahvaltısını yaparken  
"peki ya ne zaman doğacak"  
"18 hafta falan kaldı"  dedim gülümseyerek "şuan 20. haftadayız"   
"vay be"   dedi Baran iç çekerek 

"Parka gidelim mi?"  dedi Gece yanıma gelerek 
Ah siz tabi olanları bilmiyorsunuz ben her an düşme tehlikesi yaşıyorum sakar olmama rağmen ve evden dışarı çıkamıyorum korkuyorum 
"Olur"  dedim korkuyordum ama korkarak nereye kadar gidebilirim ki
Baran , Gece ile parka gittik 
Gece ile Baran aletlerde oynuyordu onları gülümseyerek izliyordum  
Bebek tekmelemişti hafifçe karnımı okşadım 
Belimde ağrılar başlamıştı biraz kıvrandım 

parktan uzun bir süre geçirmiştik ardından eve geçtik 
Baran'ın telefonu çaldı 
Şaşkın bir şekilde ekrana bakıyordu
"Kim arıyor"  dedim 
"Annem"   dedi ve telefonu açıp mutfağa geçti 
"Gece ne  yemek istersin"   
"fark etmez"  
Mutfağa geçtim 
yemek malzemelerini çıkardım bir yandan da Baran'a bakıyordum , kaşları çatık bir şekilde bana baktı
"Tamam geliyorum"  dedi ve telefonu kapattı 
"Ne oldu?"  
"Yok bir şey"  diyip yanım dan geçip gitti