This Weird Nerd is a Gangster (COMPLETED)

Chapter 3: Mean

TGIF!!!

"Bye Jane! Bye Marie! " Sabay pa wave-wave pa ng kamay.

"Bye Charlotte Payatot! Ingat! " Sabi ng matabang si Jane.

"Bye-bye! Ingat tayo!" Sabi namam ni Marie.

After ng bye-bye thingy. Lakad-pauwi. *Tingin sa langit* madilim, mukhang uulan pa ata ah. Lakad-lakad ulit.

*Booogsh*

May nabangga ako. Kasi naman, sa langit nakatingin eh. Hay!

"Mi-miguel? So-sorry." Naman oh! Nabangga ko yung likod ni Miguel. Buti nalan 'di ganun kalakas.

"'Di kasi marunong tumingin sa dinadaanan eh. Tss." Wow ah. 'Di na lang mag-sabi ng, "okay lang." Ang mean nito.

"Sorry nga diba?" Sabi ko pa.

"Sorry? Tss. Wag kasing tanga. Tumingin sa dadaanan." Sabi ni Miguel.

"Ang yabang mo ah. Akala mo naman kung sinong cool eh ang badu--" -ako.

"Baduy-baduy?" Pagputol at pagdugtong nya sa sinasabi ko.

"Oo! Yabang!! *irap*" -ako

"Tss. *smirk*" Sabay lakad ng mabilis. Ang yabang pala nung weirdong nerd na yun!

Kala mo tatahi-tahimik. Isang tanong-isang sagot. Tss. Ang YABANG naman pala!

Kaasar naman oh! Sabay buhos pa ng ulan. At sa malas nga naman, wala pa akong dalang payong.

"Achoo~" sabay singhot at kamot sa ilong. "Brrr. Ang lamig" Lakad-lakad pa rin pauwi.

"Ayan kasi! Di nagdadala ng payong" te-teka.. "Mi-miguel?" Sabi ko dun sa lalaking nagpapayong sa 'kin.

"Oh!" Sabay abot sa 'kin ng isang payong.

"Ano 'to?" tanong ko.

"Payong. Tanga lang?" Sarcastic nya pang sabi.

"Alam ko. Pero para saan?" Sagot ko ng may pagka asar.

"Para sa ulan." Sarcastic nyang sabi ulit.

"Pinapahiram mo sakin? Wow! Thanks!" Sabi ko.

"Malamang diba? 'Di ka rin slow noh?" Sabi pa nya.

"Hehe!" Tawa ko kunwari. Pasalamat sya nilalamig na ako. Kung hindi.. Wala lang.

Pag katapos ipahiram ni Miguel yung payong nya eh, nawala lang syang parang bula. Kahit ang yabang nya, mabait pa rin sya kahit kaunti. Pinahiram nya ako ng payong eh.

—
A.N.: Vote and Comment. Be a fan na rin. ❤️