15 days to pretend | baekyeol

21** If we ever meet again **

Baekhyun's POV

"Baekhyun, all you need to do is to follow the decision of your heart. Alam ko na sinasabi ng lahat na, the brain comes first before the heart pero in this case, the heart comes first. Trust your instincts and do what you think is right. Tandaan mo, the heart could tell you things that the brain can't. Whatever your decision will be, I'll be supporting you."Sabi niya.

Nagsimula na nanamang tumulo ang mga luha ko, kasabay nito ang paghila ko kay Jongin para sa isang napakahigpit na yakap.

I like feeling his warmth.

Ay pukengchuchu! Walang malisya ha! Ano kasi, alam niyo yung warm comforting heat. Nabibigay yun ni Kai ngayon. Kaya patay malisya lang tayo mga bebs. XD

Lalong lumakas ang paghikbi ko nang tapik tapikin niya ang likuran ko.

Grabe kung makapag hugot moment si Kai no? Parang di humor ang genre ng storyang to? Parang mananalo na siya sa Oscars noh?

"S-salamat Kai. Salamat at hugot mo, I'm sure dumugo ilong mo dun. I appreciate your support."

-~·~-

Ilang araw na rin simula nung gumaling ako. Gumaling ang sakit ng katawan ko pero ang sakit dito sa puso ko, wala pa rin.

Ano bang dapat kong gawin? Haaay, mabuti pa manghingi na naman ako ng hugot kay Jongin. Baka matulungan ako nun diba?

Tsk. Naguguluhan na ako ang bongga talaga, nakakastress. It causing me to be pressure much! (Love the grammar Bakehyun. Hahaha.)

Kung di ko gagawin yung hinihiling ng epal na magulang ni Nana... Chanyeol and I can continue our relationship. We can continue... pero may guilt. Parang may hadlang pa rin.

Shet, I can't do this anymore!

Oo mahal ko si Chanyeol, oo siya ang mundo ko. Pero di ko kayang makitang may nasasaktan sa pagmamahalan namin, ayaw kong may makitang naghihirap.

Kapag ba ibibigay ko si Chanyeol kay Nana... magiging okay na ba ang lahat? Magiging masaya kaya si Chanyeol?

Ang dami kong tanong, ngunit kahit isa sa mga iyon, wala akong masagutan. Di ko na talaga alam kung ano ang gagawin ko. I'm pressured and I'm fvcked up.

Kailangan ko ng makakausap. I can't deal with my problems alone. Pero di ko naman pwedeng icontact sila Luhan at Kyungsoo. Wala silang alam and it's better na wala silang alam. Di ko sila gustong madamay. What's my problem is my problem. Ayoko rin naman makausap si Kai. Nakakatatlong chapters na kasi yung gago. Tapos di pa kami nagkakamoment ni chanyeol. Shuterngs talaga kasi yung author.

*ding dong ding dong dantessss*

Huh? Sino naman yung dumodoorbell?

Bumangon ako sa pagkakahiga at naglakad na papunta sa pintuan. Sino ba kasi yan?

Ahhh. Baka sila mama. May pinuntahan kasi yung apat eh. Inaya pa ako kanina pero di na ako sumama, mageemo pa kasi ako eh. -/////-

Pinihit ko yung doorknob. Tumambad agad sakin ang mukha ni Chanyeol.

"Ch-Chanyeol?" Medyo gulat kong tanong at pinapasok ko na siya.

Nagpout lang siya at padabog na pumasok sa loob. Nakakunot noo siyang umupo sa couch.

"Chanyeol lang? Wala man lang kiss?" Parang bata niyang iyak habang nakacross arms. Anong nangyari dito? Nung mga nakaraan chapters lang parang nasobrahan sa pagkaspaced out tapos ngayon? Ano to author? Lokohan? De joke lang.

Di muna ako sumagot, umupo na lang ako sa couch. Tinignan ko lang siya. Parang may nagbago. Yung dating masiglang mga mata niya, parang ang lungkot tignan ngayon. Di din ganun kagisla yung mga actions niya kanina. Pero gwapo pa rin siya mga babeth XD!

Bigla akong nakaramdam ng pag-init ng psingi ng tinutukan niya rin ako. Binuksan ko ang bibig ko para magkapagsalita pero walang lumabas.

"Baekhyun." Tawag niya sakin.

Sasagot na sana ako ng bigla niya ilapit yung mukha niya sakin. Napasinghap ako ng maramdaman ko ang paghaplos ng kamay niya sa pisngi ko. Bumaba ang paghaplos niya hanggang sa waist ko. Hinawakan niya ito. It wasn't just an ordinary touch, it was possesive.

Di ko na napigilan ang sarili ko at hinalikan siya. Puno ng pagmamahal ang halik na binigay ko sa kanya.

The kiss was not like the aggressive one. It was possesive. Walang gumalaw sa aming dalawa. Parang nilalasap namin ang halik. Savouring the love inside it.

Pinutol ko ang halik namin, habang hinihingal. Hinabol ko ang hininga ko.

Di ko maiwasang mapatingin kay Chanyeol habang hinahabol ko ang hininga ko. He was staring back at me.

Di ko siya kayang iwan. Hindi.

I cupped his cheeks. Unti unti kong nilapit ang noo ko sa noo niya hanggang sa naglapat na ito.

Huminga ako ng malalim. "Chanyeol... lagi mong tatandaan ha? Mahal na mahal kita, walang makakapagbago nun. At kung may magawa akong bagay na ikakasakit mo eh dahil yun sa pagmahal ko sayo." Sabi ko.

Pinipigilan ko ang mga luhang gustong kumawala sa mga mata ko. Gusto kong umiyak pero di ko kaya. Di ko kayang makita niya akong nahihirapan. Ayokong makita niya akong vulnerable.

Baka kasi pag gagawa akong ng kabulastugan eh di niya makayanan. Baka pati siya makaramdam ng sakit.

Pero di ko nagawa.

Isang butil ng luha ang kumawala galing sa mga mata ko.

"Baekhyun naman. Wag kang umiyak. Nasasaktan ako pag nakikita kitang ganyan. Atsaka... I love you too."  Sabi niya at pinunasan ang mga luha ko gamit ang hinlalaki niya.

And again, he leaned towards me and gave me a peck. Di naman ganoo katagal ng kumawala na siya.

I buried my face in his chest. Pinulupot ko ang mga kamay ko sa likod niya. He returned the hug immidiately.

"Mahal na mahal kita Chanyeol." Muling sabi ko.

Naramdaman ko ang paggulo niya ng buhok ko ng marahan. "Ano ka ba naman Baek. Ba't ang drama mo naman? Haha. As if naman na iiwan mo ako diba? Remember, we still have to experience our forever."

Forever? Is there even a forever?

Nginitian ko si Chanyeol at mahinang hinampas ang braso niya. "Sinasabi ko nga lang." Nakapout kong sabi. Nakita ko namang pinamulahan siya ng mukha.

Uwaaaaah. Ang kyot! ^/////^

"Ahh. Ehhh, ano nga pala ang pinunta mo dito Yeollie?" Malambing kong sabi.

Napakamot siya sa batok niya. "Gusto sana kitang yayaing lumabas eh. Pwede ba? Bonding muna tayo. Namiss kita eh." Kamot pa rin siya ng kamot sa batok niya habang namumula ang mukha.

Potahamnida mach?! Kinikilig ako! Shems.

-.***.-

Nang matapos na akong magbihis e lumabas na kami.

Nag pants at t-shirt lang ako. Fitting yung dalawa. Futa, nakakaiba ng feeling ha? Parang shinoshow ko na lahat. >\\\\\\<

Bumyahe na si Chanyeol ng nagring ang cellphone ko. Tinignan ko kung sino ang nagtext...

Si Kai...

TO BE CONTINUED...

A/N: Hi mga bebes! Sorry sa napakatagal na update, as in sorry talaga. Nabusy kasi ako eh, studies kaya. So eto na... sana magustuhan niyo. Dedicated to sa bago kong friend!

-sowii

-playfuloppa