Zaman geçiyordu o gün aklından çıkmıyordu. Çocuklara çok kötü davranmıştı. Onları hiç bir suçu yokken kovmuştu. Kovmak için illa bir suç mu işlemek lazım. Tabiki hayır onun doğasında vardı. Yapması için bir şey olması gerekmez.
Baltasını alıp yola çıkmalıydı. Bir an önce işinin başına dönmeliydi. Tek geçim kaynağı odunculuktu. Başka geçim kaynağı yok denilebilirdi. Olsa bile zaten yapamazdı. Tek bildiği odunculuktu.
Babası onu çok küçükken hep odun kesmek için onu yanında getirirmiş. O günden beri her seferinde babasına eşlik edermiş. Bu onun babasından kalan tek varlığıymış.
Yola düştü kendini tekrar ormana bıraktı. Çet Deresi onun için bir hatta tek geçim kaynağıydı. Çocuklar aklına geldikçe üzülüyordu. Neden böyle bir şey yapmıştı. Tekrar görse özür dilerdi mutlaka onlara ne olursa olsun.
Baltalı bir adam bir Başkesen nasıl olurda böyle düşünebilirdi. Aklından geçirip duruyordu. Hiç çıkmıyordu aklından hemde hiç kafasında bu düşünce tur atıp duruyordu durmadan .
Gözüne bir ağaç kestirmişti ve onu baltalamak için tam yeltenirken bir ses duydu. Uzaktan gelen bir sesti. Sese döndü.
"Ne yapıyorsun arkadaşım yapma neden kesiyorsun ağacı."
"Ben ağaç kesmek lazım bana odun."
"Sen ne kadar da büyük ve bir o kadar tatlı konuşuyorsun. "
Karşısındaki bir kadındı annesinden başka bir kadın görmeyen Başkesen şaşırmıştı hatta farkında bile değildi . Bu durum onun için bir ilkti.
Bilirsiniz ki ilkler hep akılda kalanlardır. Yada akılda kalanlar mı ilk olur .
Nasıl olurda bu yaşına kadar bir erkeğin hiç bir kadın görmemesi doğal mı yoksa tabiattan uzaklık mı? Bu yargıyı alt ermeliyiz. Yerle bir etmeliyiz. Yani her insan doğası ne gerekiyorsa öyle yaşamalı erkek kadın ayırmadan doğalıkla yaşamalıyız hep birlikte aşalım.
"Ben tatlı konuşamak sen ben anlamadı."
"Diyorum ki ne kadar tatlı konuşuyorsun. Çok ta hoş bir şeye benziyorsun."
"Ben sen hoş boş çoş ."
İyice kafası karıştı. Kadını görünce Başkesenin devreleri yandı.
"En iyisi biz konuşmayalım. Çünkü hiç iyi biir fikir değil anlaşılan. Seninle çok işimiz var. "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kıllı Başkesen
Non-FictionKapak tasarımı: maydesing Ankara Hasanoğlan' da yaşayan bir hayali karakter. Karakterimiz bir dost .),₺;&;&