Ik heb uiteindelijk toch de donkerblauwe polo aangetrokken. Fundamental staat al vrolijk over zijn box te turen. Ik wil hem niet kwijt! Denk ik. Hij is mijn lievelingsveulen. Ik pak hem uit zijn box en zet hem vast aan de muur. Dan begin ik met vlechten. Zijn weinige dunne mannen zijn ongelijk dus moet ik ze in pieter peuterige kleine knotjes maken zodat ze gelijk zijn. Als ik klaar ben zucht ik. Wat een gedoe altijd Ik spreek mijn gedachte tegen: dit is wat ik het allerliefste doe! Mijn onderbewuste antwoord maar niet bij je lievelingsveulen met de gedachte dat hij verkocht word. Daar heeft hij helemaal gelijk in. Ik fluister in zijn oor dat het tijd is om te gaan en leid hen onze verkoopring in.
Als ik Fundamental terug breng heb ik een pijnlijk gevoel in mijn borst. Iemand heeft veel geld op hem geboden. Ik zet hem terug en ga bij hem zitten. "Oh Fundamental ik wil geen afscheid van jou nemen! Je bent zoo lief..." zeg ik verdrietig tegen hem. Ik aai hem en loop zijn box uit, weg van het stallencomplex. Ik loop over de oprijlaan naar de overkant van het terrein weg van de weilanden en boxen naar de bakken, de kantine en ons huis.
White Pearl is er niet, die heeft vakantie, ze staat in een gigantische wei met een grote vijver samen met andere paarden. Die plek kun je je paard stallen voor weinig. En aangezien ze daar de hele dag door in de wei lopen en White Pearl even moet rusten is de plek perfect. Ik ga er vanmiddag nog wel even heen besluit ik. Ik ben ondertussen bij ons huis aan gekomen en loop de keuken in. Er staat een schaal appels en wat koekjes in en pot. Ik pak en koekje als mijn moeder binnenkomt. "Lieverd de toekomstige eigenaar van Fundamental wil je spreken over hem. Ga je even? En je moet nog trainen met Misty. Dus ga maar gauw!" En ze loopt weg. Zo gaat het nou altijd. Mijn moeder bepaalt wat ik moet doen... Ze weet best dat ik Fundamental niet kwijt wil een Dat hij me gevoelig ligt. Toen ze eergister de lijst opnoemde met veulens dure klaar moesten staan voor vandaag en ik Funi's naam hoorde moest ik heel hard huilen. Ik luister uit eindelijk toch maar een loop terug naar de stallen. Voor Fundamental's stal staan een man. Ik schat hem in de 30 en hij is van een normaal postuur. Hij heeft een grootte neus kleine zwarte oogjes. Zijn mond is en dun samengeknepen lijntje. Een zwartje krul haar hangt over zijn voorhoofd. Hij aait Funni onhandig op zijn voorhoofd en smeert daarna zijn handen af aan zijn blouse.
"Ehm... Hallo? Ben jij Fundamentele verzorger? " Vraagt hij aarzelend. "Hij het Fundamental. En ja." Snauw Ik naar hem. Hij mag niet Funni's verzorger worden!! Schreeuwt mijn gedachte. Ik knijp mijn ogen samen een het valt me op dat het geen paardenmens is. Ik mis de liefde in zijn ogen, de o-benen en het respect voor het paard. Ik heb er geen goed gevoel bij... En ik besluit dat ik er alles aan ga doen om de koop niet door te laten gaan...
