NOT: HER BÖLÜM FARKLI, KISA HİKAYELERDİR.
"...ve adam mavi tarafında boğuldu."
Genç, sessizdi. Mavi örtüye bakarken suskundu. Yüzüne esen rüzgâr gözlerini yakıyor, yanaklarından akan tuz damlalarını kurutuyordu.
Derin bir nefes aldı ve gözlerini kapattı. Kulağına uğuldayan rüzgâr ve okyanus sesi ile ellerini cebine yerleştirdi. Kalbi... Kalbi yine aynı hızda atıyordu çünkü tam burada, onu görmek için her gün burada duruyordu.
Ne için hazırlandığını bilmiyordu veya neler yaşadığını tahmin bile edemiyordu. Sadece ucunda durduğu bu uçurum 3 yıl önce başkasına aitti ve Jung Hoseok sahibinin adını bile bilmiyordu. O, sadece arabasını kenara çeker uçurumda saatlerce oturan bedeni izlerdi. Zayıf, çelimsiz ve sessiz. Adamın hıçkırıkları sessizdi tıpkı çığlıkları gibi.
Sessiz yaşadı ve sessiz öldü.
Yüzünde ki maske nefesini zorlaştırırken gözlerini sıktı, zorla yutkundu. Hiç tanımadığı bir adamın son haftalarına, günlerine, saatlerine, dakikalarına ve saniyelerine tanık olmuştu.
O hiç tanımadığı, ölü bir adama aşık olmuştu.
Geç kalmıştı. Belki de arabasını durdurup iki kahve almasaydı yetişebilirdi. Arabasını aynı yere park ederken yerde ki yarısı sönmüş mumları incelemek yerine yüzü okyanusa dönük, kolları açık adamı fark edebilirdi. Üzerinde sadece iç çamaşırı olan bedenin vücudu asla gözlerinin önünden gitmiyordu. Esen soğuk rüzgar ve kapalı gökyüzü tir tir titreyen bedene soğuk rüzgarları bir bıçak misali vücuduna saplıyordu. Yağmurdan dolayı çamurlaşan yüzeyde adam bir adım daha atarken Hoseok dondu. Arabasını durdurdu, indi ama yürümedi. Yutkundu ama sesi çıkmadı tek bir adım attı ama o saniyeden sonra yalnız kaldı. Çünkü tanımadığı adam daha fazlasına katlanamadı ve adam mavi tarafında boğuldu.
Gözlerini açtı, nefesi sıkılaştı ve arka arkaya yutkundu, vicdan azabı bir yumru gibi boğazına oturmuşken onu geçirebilecekmiş gibi yutkundu ama hayır, asla geçmeyecekti.
Yerde duran beyaz gülleri eline aldı ve dudaklarına bastırdı. Mavi taraf o adamı geri vermedi, bedeni asla bulunamadı ve kimliği bilinmedi. Onu bilen tek kişi ona beyaz güller getirdi ve sadece "mavi tarafım için" dedi. Mavi tarafı için gülleri bıraktı okyanusa, ona ulaşması dileğiyle...
Merhaba
Sadece kısa hikayelerimi Instagramda değil de burada yayınlamanın daha doğru olduğunu düşünüyorum. Okuduysanız eğer, teşekkür ederim.
Noktasına kadar adıyorum sana, tüm yazdıklarımın baş kahramanı dysani4
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kasvetli Hüzün ⋨ Sope
Fiksi Remaja"Zihnim çok dolu. Biraz ağlamaya ihtiyacı var." TAMAMLANDI✓ İnstagramda yazdığım kısa hikayelere burada devam ediyorum. Okuduysanız, teşekkür ederim. || Minific ||
