Isang taon na rin pala ang nakalipas simula nung umalis ka at hindi na nagparamdam sakin. Hanggang ngayon hindi parin ako sanay na wala ka sa tabi ko. Hinahanap hanap parin kita bawat araw na gigising ako at hanggang pagtulog, di parin ako sanay ng walang nangungulit sakin, na walang hahalik sakin pag nakasimangot ako, walang yayakap sakin pag naiinis na ko at walang nag sasabi sakin ng 'i love you' bago ko matulog at pag gising ko ng umaga,
Araw umiiyak parin ako pag iniisip kita. Ano bang nangyari satin? Yan nalang lagi kong tanong sa sarili ko. Nag sawa kana ba sakin,? Napagod kana bang intindihin ang ugali ko? Hindi mo naba ko mahal? Ano bang mali? Ano bang kulang?
Araw araw gigising ako na puro yang mga katanungan nalang ang nasa utak ko. Alam mo ba nung iniwan mo ko, hindi ko alam kung pano ko babangon sa umaga, pano ko kakain ng may gana., pano ko magsasaya kung ikaw lang kasiyahan ko, mahal na mahal kita alam mo ba yon, kahit naman lagi kitang inaaway o inaartehan, alam mo naman yun diba, alam mo namang mahal kita diba, alam mo namang ikaw lang ang gusto ko, lagi nalang tumulo luha ko twing maaalala kita, yung boses mo pag nagpapacute, yung itsura mo kung pano ka maglambing, yung kamay mo na mas malambot pa sakin, yung labi mo na laging naka nguso kasi gusto mo lagi kitang ikiss, nasan kana ba? Alam mo ba miss na miss na kita, Bumalik na naman na please. Nakakabaliw pag wala ka
