Jacob's POV
Hahahaha! Ang sarap niya asarin. Alam kong inis na inis na yun. Haaaaay! Papahirapan ko sya. Gagamitin ko siya para pahirapan yung sarili niya. Practice palang yang ginagawa ko.
"Anak, kailangan mo ba talagang gawin yan?" Sabi ni mommy..
"Ma, kailangan ko tong gawin. Matagal ko na gusto gumanti sa pamilya nila. Infact, di naman ganon kasakit yung gagawin ko sa kanila. Sasaktan ko lang ang anak nila."
"Anak, hindi mo kailangang gawin yan. Pero kung ikaw ang magdedesisyon, bahala ka." Biglang umalis si mommy. Hindi naman kase nila ako naiintindihan e. Hindi sila yung nasaktan nung time na iniwan kami ng gurang na yun. Bata pa ko nun. Kailangan ko ng kalinga ng isang ama. Pero, ano ang ginawa nila? Inagaw nila yun. Kaya di nila ako mapipigilan. Walang makakapigil sa akin. Dumiretso nalang ako sa kwarto para nakatulog na. May pasok pa bukas e.
------
It's morning again. -_- may pasok nanaman pero saturday naman na bukas e. Binilisan ko na mag-ayos para makapasok agad. Pinaharurot ko na ang sasakyan. Pagdating ko sa campus, madaming babaeng nagsidatingan. Nagtitilian sila.
"Kyaaaaaaaaah! My gosh. Dumating na ang heartthrob!" Sabi nung isang babae.
"Oo nga. Sisiguraduhin kong magiging boyfriend ko yan." Sabi pa nung isang babae.
"Nako, girl! D kayo mapapansin niyan." Sabi pa nung kasama nilang isa pang babae.
Nang makita ko sila Jill kasama yung bestfriend niya, tumakbo ako at inakbayan ko bigla si Jill na tila ikinagulat niya at ng ibang estudyante.
"Goshhh! Sila ba?" Sabi nung isang girl.
"Oo nga. Lagot sa akin yang Jill na yan! Akala ko pa naman friendly." Sabi pa nung isang girl.
Nung medyo nakalayo na kami agad na inalis ni Jill yung braso ko sa balikat niya.
"Pwede ba?! Lumayo ka nga sakin. Nasisira image ko dahil sayo. Atsaka di naman tayo ganon kaclose e. Tss!" Sabay irap.
"Teka! Easy. High blood?! Kase nga diba hihingi ako ng favor sayo."
"Ano ba yun? Atsaka wait, bakit mo alam cellphone # ko? Di ko naman binigay sayo ha?"
"Hahahaha! Bakit di mo tanungin dyan sa kaibigan mo?" Sabay tingin ko sa kaibigan niya.
"Bakit di mo binigay sa kanya ha? Lea?" Sabi ni Jill sa kaibigan niya.
"E kasi.. Pinilit niya ko tapos binigyan niya ko ng chocolates.. sorry na bessy"
"Grrrrr. Tara na ngaaaa!" Inis na sabi niya.
"Oh? Wait lang. May isa pa!"
"Ano nanaman?!" Sabi ni Jill.
"Pwede bang magpanggap tayong mag girlfriend at boyfriend? Para naman tigilan na ako ng mga babae. Promise, pagkatapos nito lalayuan na kita."
"Ahhhh... Ano?!?! Hindi, ayoko! Iba nalang. Hindi ako interasado sa mga bagay na yan. Lea, alis na tayo."
"Ayaw mo?! Paano kung araw-araw may chocolate ka?"
"Ayoko pa din.. Dalawang balot ng chocolate sa isang araw? Gusto ko may almonds ha?"
"Sige. Kahit mauubos pera ko sayo."
"Yehey! Promise mo yan ha?" Sabi ni Jill na akala mo ay parang isang bata na tuwang-tuwa dahil binigyan ng lollipop.
"Bessy, may klase pa tayo baka malate tayo e." Singit nung kaibigan niya.
"Ayyy! Btw, Jacob her name is Jill.. Jill Nicolette Perez. And me?! I'm Lea Kimberly de Silva." Dagdag pa ni Lea.
"Ano ba, Lea?! Tumahimik ka nga." Sabi ni Jill.
"Bakit?! I'm telling the truth. Atsaka diba?! Magkukunware kayo tapos di niyo kilala ang isa't-isa edi para kayong baliw."
"Tara na ngaaaaa!" Inis na sabi ni Jill.
------
Jill's POVWhat a nice day?! Araw-araw naiinis na ako. Bakit ba ganon? Hindi nman ganito ang gusto kong pagtatapos sa highschool life ko e. Gusto ko yung masisiyahan ako.
"Oh? Bessy, okay ka lang?"
"Sa tingin mo ba, okay ako?! Okay tong ginawa mo sakin?! Dinala mo ko sa gulo!"
"Ahmm.. Sorry na bessy. Di na maulit. Gusto ko lang naman kasing madali kanang makapagmove on sa ex-boyfriend mo e. Kaya sorry na!"
"Nako! Kung hindi lang kita kaibigan. Atsaka wag mo na ngang banggitin yun."
"So.. Pinapatawad mo na ako?!"
"Oo na!"
"Hahahaha! Thankyou bessy. Ang bait mo talaga. At dahil dyan ililibre mo ako ng pasta. Ano tara?!"
"Libre nanaman?! Haaaaay. Sige na nga. Kaya ka tumataba e."
"Grabe ka sakin ha?"
BINABASA MO ANG
"Blessing in disguise"
Teen Fiction~PROLOGUE~ Ang buhay ay parang gulong.. Minsan, nasa taas kung saan masaya ka.. Minsan naman, nasa baba kung saan malungkot.. at masasaktan ka pa.. Paano kung nawala sayo ang taong minamahal mo? Makakamove on kaba agad-agad? Matatanggap mo ba ang pa...