kizim sorunluyum diyorum uzerim, bokuaka.

...Çıkar Mısın? (pt.2)

"O zaman... Benimle çıkar mısın?"

Akaashi, ani soruyla afallamıştı. Kendini toparlamış ve gülümsemişti. Henüz, Bokuto'un yeni sildiği gözyaşları tekrar dökülüyordu.

"Evet... Çıkarım.."

Akaashi, Bokuto'ya aniden sarılınca genç çocuk şaşırmıştı. Zarif elleri, Akaashi'in ince belinde yer edinmiş ve sıkıca sarılmıştı.

"Sanırım, şu an benden daha mutlu bir insan yoktur."

Akaashi, Bokuto'un dediğine gülmüş ve geri çekilmişti. Bokuto, genç çocuğun gözünün önüne gelen bir iki saçı kulağının arkasına doğru çekti. Saçları, çok uzun değildi ama gözlerinin biraz üstünde bitiyordu.

"Kestirmem gerek.."

Bokuto, kaşlarını çatmıştı.

"Sakın. Böyle daha çok seviyorum.."

Akaashi, gülmüş ve Bokuto'un saçlarını karıştırmış. Dudağını büzmüş ve mızmızlanmıştı.

"Bozuyorsun."

"Birisine mi beğendireceksin yoksa?"

"Ne? Hay- aslında evet."

Bokuto, sırıtmıştı. Akaashi, kollarını göğsünde birleştirmişti.

"Evet?"

"Sevgilime iyi görünmem gerekmez mi?"

Akaashi, kızarmış ve kafasını aşağı eğmişti. Bokuto, onun bu haline gülmüş ve içinden,

'Tatlı' diye geçirmişti.

"Aniden şöyle şeyler demesen?"

"Nasıl şeyler? Sevgilim? Bebeğim? Bunun gibi mi?"

Akaashi, sanki daha da kızarabilecekmiş gibi kızarmıştı. Bokuto, kahkaha atarken Akaashi, onun gülüşünde takılı kalmıştı.

Akaashi, onun kravatından tutmuş ve kendine çekmişti. Dudaklarını birleştirmişti.*

Bokuto, gözlerini açmış ve yanakları kızarmıştı. Akaashi, ondan ayrıldığında, kafasını Bokuto'un göğsüne yaslamıştı.

Bokuto, kendine geldiğinde sırıtmış ve mırıldanmıştı.

"Eh, bu da bilerek olmuştur herhalde..."

Bokuto, Akaashi'nin kollarından nazikçe tuttu. Üşüdüğünü anladığında, ona ceketini** verdi. Zaten küçük olan bedeni Bokuto'nun kollarında kaybolurken, büyük ceket yüzünden daha küçülmüştü sanki.

Bokuto, onun hasta olmasını istemediği için,

"Eve gidelim mi? Hasta olacaksın, hava soğudu." demişti.

Akaashi, kafa sallamış ve Bokuto'nun kucağından kalkmıştı. Bokuto'ya elini uzatmış ve kalkmasına yardım etmişti.

"Hadi gidelim."

Bokuto, Akaashi ile ellerini birleştirmiş, gülümsemişti. Eve öyle gitmişlerdi, etrafındaki insanların onlara olan bakışlarını ne Bokuto ne de Akaashi umursamıştı.

Sadece ikisi vardı, sadece ikisi olacaktı.

Akaashi'nin evine gitmişlerdi. Acıktıkları için, Akaashi mutfağa gitmiş ve bir şeyler hazırlamaya başladı.

Bokuto, kapıya yaslanmış Akaashi'yi izliyordu. Akaashi, kendi kendine şarkı mırıldanırken, arkadan Bokuto'nun ona sarılmasıyla ürkmüştü.

"Sana gizli gizli gelme demiştim..."

Bokuto, gülmüş ve ona daha sıkı sarılmıştı. Akaashi, Bokuto'nun kolları arasında, ona dönmeye çalışmış ve en sonunda başardığında kafasını omzuna koymuştu.

"Korkutmak istemediğimi biliyorsun... Sana öneceden de haber versem yine korkacaktın."

"Yani..."

2-3 dakika öyle sarılı durmuşlardı. Yanık kokusunun gelmesiyle, Akaashi bağırmış ve Bokuto'dan ayrılmıştı.

"Yandı!"

Ocağın, altını kapatmış ve tencereyi suyun altına koymuştu.

"Al işte.. Her seferinde aynı şeyi yapıyorsun.."

Bokuto, sırıtmış ve,

"Her seferinde derken?" demişti.

"Her seferinde dikkatimi dağıtıyor-"

Akaashi, kaşlarını çatmış ve Bokuto'ya dönmüştü.

"Sinirsin.."

Bokuto, kafasını sağa sola sallayarak gülmüş ve kokunun çıkması için camı açmıştı. Aksi takdirde, yanık kokusundan boğulacaklardı.

"Yeni bir tane yapmam gerek.."

"Pizza söylesek?"

Akaashi, bu fikri onaylamış ve Bokuto'nun salona gidişini izlemişti. Pizza gelene kadar mutfağı toplamış ve içeri gitmişti. Koltuğa oturduğunda, Bokuto onu kolunun altına almış ve sarılmıştı.

"Sürekli sarılıyoruz farkında mısın?"

"Bundan şikayetçi misin?"

"Hayır, asla."

Bokuto, gülmüş ve Akaashi'nin burnunu sıkmıştı. Kapının çalmasıyla, pizzanın geldiğini anlayan ikili, birbirlerinden ayrılmıştı.

Yarım saat sonra, masanın üstünde boş bir pizza kutusu, yanında ise iki boş bardak vardı.

"Bu arada... Kız kardeşinle, annen nerede?"

"Anneanneme gitmişler."

"Sen niye buradasın peki?".

Akaashi, kaşlarını çatmıştı.

"Gitmemi mi tercih ederdin yoksa?"

"Hayır! Sadece sordum."

Akaashi, kafasını sallamış ve kıkırdamıştı.

"Film mi izlesek?"

Bokuto, omuz silkmiş ve cevap vermişti.

"Fark etmez."

10 dakika sonra, Akaashi filmi açmış ve üstlerinde battaniye vardı. Bazen gece soğuk olabiliyordu.

Koltukta, birbirlerine sarılarak yatmışlardı. Akaashi, Bokuto'nun hızlı atan kalbini duyabiliyordu.

"Çok hızlı atıyor.."

Bokuto, Akaashi mırıldanarak söylediği için dediğini duyamamıştı.

"Bir şey mi dedin?"

"Hayır, hayır demedim."

Gülümsemiş ve, tekrardan kafasını Bokuto'nun kalbinin üzerine koymuştu.

Gece, 2-3 gibi Akaashi uyuya kalmıştı. Bokuto, onu kucağına almış ve yatağa götürmüştü. Yanına yatmış ve saçlarından öpüp,

"Seni seviyorum.." demişti.

Ancak, Akaashi onu duymuş ve o da cevap vermişti.

"Ben de seni seviyorum.." sesi uykulu çıktığı için biraz garipti. Bokuto kıkırdamış ve ona sarılmıştı.

O da zaten, Akaashi'nin nefes seslerini dinlerken uyuya kalmıştı. Huzur vermişti.