ჩვენი თავგადასავალი( დასრულებული)

ჩვენი თავგადასავალი

თავი7
ჯონქუქის pov:

დაახლოებით ღამის 3 საათი იქნებოდა , რომ გამეღვიძა. სანი კარავში არ იყო. ავნერვიულდი. სად უნდა წასულიყო. კარვიდან გავედი და ვხედავ ხის ქვეშ ზის. მეც მასთან მივედი და გვერძე მივუჯექი.
ჯონქუქი- რატომ არ გძინავს?
სანი - ვერ ვიძენებ. თქვა და შემომხედა. სანის ხელი გადავხვიე და ჩემსკენ მოვიზიდე. მანაც თავი დამადო და ასე ვიყავით გათენებამდე.

სანის pov:
გათენებამდე ჯონქუქის მხარზე მედო თავი. სულ იმაზე ვფიქრობ რა სჭირს მას. რატომ არ უნდა , რომ რამე მითხრას? ფიქრებიდან მიას ხმას გამოვყავარ.
მია- მოდით . რას ზიხართ მანდ.
სანი- მოვდივართ ხო.
ფეხზე ავდექით. ჯონქუქმა ხელი მომკიდა და ასე მივედით მათთან.
ვისაუზმეთ.
ჯუნი- აგარაკზე უნდა დავბრუნდეთ.
ენი- რა? უკვე? კარგი რა?
ჯუნი- საქმეები გვაქვს ენი.
ენი- კარგი ხო. მაშინ ჩავალაგოთ.
სანი- ჰეი გვრიტებო. არ მოგვეხმარებით. დავუძახე ჯიმინს და მიას. მათთგან კი ასეთი პასუხი მივიღეთ.
ჯიმინი & მია- არააა.
სანი - ნუ კარგი. თქვენს გარეშეც ჩავალაგებთ. ყველაფერი მანქანასთან მიგვაქვს. ჯინი საბარგულში აწყობს  და დავიძარით. გზად  მაღაზიში უნდა შეგვევლო. შესვლა არცერთს გვინდოდა, ამიტომ ქვა, ქაღალდი, მაკრატელი ვითამაშეთ. წაგებული მია აღმოჩნდა. მია მანქანიდან გადადის და მაღაზიაში შედის.
მიას pov:
მაღაზიაში 30 წუთი ვიყავი. გამოვდივარ მაღააზიდან. უეცრად ვიგრძენი ძლიერი შეჯახება და ყველაფერი შავდება.

ჯიმინის pov:

მიას 30 წუთი ველოდეთ. რას აკეთებს ამდენ ხანს ეს გოგო. როგორც იქნა გამოვიდა.
ჯიმინი- მიაააა! ვყვირივარ და რაც შეიძლება მანქანიდან სწრაფად გადავდივარ. მასთან მივედი და ჩავიმუხლე.
ჯიმინი- მიაა..მიაა. თვალები გაახილე. ამასობასი ყველანი მოვედნენ.
სანი- მიაააა. იძახის სანი და ტირილს იწყებს.  მიას ვინც დეჯახა ის მოდის და კითხულობს.
??- როგორაა?
ჯიმინი- კითხულობ კიდეც. და საყელოში ვეცი.
შუგა- ჯიმინ არ გინდა. ახლა ამის დრო არაა.
შუგა მართალია ახლა ამის დრო არა. მია ხელში ამყავს და მანქანისკენ მივდივარ. მანქანაში ვჯებით და ყველაზე ახლო საავადმყოფოში მივდივართ.
ჯიმინი- ვუნმე დაგვეხმარეთ. ექიმებიდ დიდი გჯუფი მოდის.
ექიმი- რა დაემართა.
ვუყვები როგორ დაარტყა მანქანამ. მია საოპერაციოში შეყავთ.
ჯანდაბა. არა ამის უფლება არ აქ. არ შეუძლია ასე მარტივად დამტოვოს. ამას ვერ გავუძლებ. ჩვენი ისტორია ჯერ ხომ ახლა იწყება.