ჩვენი თავგადასავალი( დასრულებული)

ჩვენი თავგადასავალი

თავი 11
სანის pov:
                        მეორე დღე

სხელი ძალინ მტკივა. თვალებზე სახვევი მაქ აფარებული. ვერ ვინძრევი. სკამზე ვარ მიბმული. არ ვიცი ოთახში მარტო ვარ თუ არა.  კარების ჭრიალის ხმა ისმის.

უცნობი- აბა როგორ ხართ?
სანი- ვინ ხარ. ჩვენგან რა გინდა.
უცნობი - ასე ძალაინ განტერესებს?
სანი- თავს რატომ არ გვანებებ.
უცნობი- ამას დრო განხებს. ცოტა ხანი აქ მოგიწევთ ყოფნა. თქვენგან კი ბევრ ფულს ვიშოვი.
ჯონქუქი- რამდენი..
უცნობი- რა თქვი?
ჯონქუქი- რამდენი გინდა.
უცნობი- გამაცინე. შენ როგორ შეძლებ რამის გადახდას. და ხმამაღლა იცინის.
ჯონქუქი- შევძლებ. თანხა დაასახელე.

ჯონქუქის pov:

ეს კაცი კომპენსაციას ითხოვს. ყველაფერს მივცემ ოღონდ აწედან გავიდეთ.
ჯონქუქი- თანხა დაასახელე.
უცნობი- დარწმუნებული ხარ რომ შეძლებ?
ჯონქუქი- კი. შენ უბრალოდ თქვი.
უცნობი- ასე ნახევარი მილიონი. შეძლებ ამ თანხის გადახდას?
ჯონქუქი- შევძლებ. ანგარიშზე გადმოგირიცხავ.

ხელეზე შვებას ვგრძნობ. თვალებიდან სახვევს მხსნიან .
უცნობი- ახლა წახვალ და ფულს აქ მოიტან ხვალ საღამომდე.
ჯონქუქი- კარგი. მაგრამ ის? და ხელს სანიკენ ვიშვერ.
უცნობი- მას ხვალ წაიყვან. ახლა კი ჩემმა თვალებმა არ დაგინახონ.

შენობიდან გავდივარ. გარეთ მანქანა მხვდება. ერთი ბიჭი მოდის და მეუბნება.
ბიჭი- სახლში ჩვენ წაგიყვანთ.
მაქანაში უხმოდ ვჯდები და მივდივარ..

ჯიმინის pov:

მიას ისევ გული წაუვიდა. ეს გოგო მართლა ჭკუიდან გადამიყვანს.
ნახევარი საათი გადის.
ექიმი- არ ინერვიულოთ. ყველაფერი კარგადაა. უბრალოდ ძალიან გადაიტვირთა. რამდენიმე დღეში გავწერთ .
ჯიმინი- მისი ნახვა შეიძლება?
ექიმი- საღამომდე ვერ შეგიშვებთ.

რაც არის არის. მთავარია კარგადაა. ჩემთვის ესეც საკმარისია.  საღამოს ვნახავ.

ჯომქუქის pov:
ამ ბიჭებმა სახლში მიმიყვანეს. მაგრამ მე დაჭრილი ვიყავი ამიტომ საავადმყოგოში წაყვანა ვთხოვე. მათ წამიყვანეს. ექიმმა გამსინჯა. საბედნიეროდ ღრმა ჭრილობა არ იყო და ოპერიაცია არ დამჭირვებია. ჭრილობა დამიმუშავა და სახვევი გადამახვია. იმავე საავადმყოფოში ვიყავი სადაც მია იწვა.მათკენ წავედი.