Butimar| Deniz'ini Unutmuş Butimar'ın Hikayesi

'Elimde Değil Hatırlayamıyorum..

Allahım bi uyanayım bakayım ki buralar coşmuş olsun AMİN 🥺🙏🏻
Neys...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
İyi okumalar 📖❤️
            **********************
   Sabah, mutfaktan gelen mis kokularla uyandım. Banyoya gidip elimi yüzümü yıkayıp, üstümü giyindikten sonra aşağı bu mükemmel kokuların geldiği yere, mutfağa yöneldim. Mutfağa geldiğimde Deniz omlet yapmakla uğraşıyordu, masaya bakınca iştahım daha da kabarmaya başladı.

  -Günaydın
-Günaydın güzelim.
-Sofra çok güzel görünüyor.
-Sen yemeğe başla omlet de hazır olmak üzere zaten.
-Zaten daha fazla dayanabileceğimi zannetmiyorum sanırım.

  Ben yemeğe başladıktan sonra Deniz de omletle birlikte masaya oturdu. Sofrayı silip süpürdükten sonra;

-Ellerine sağlık bayağı iyi olmuşlar.
-Afiyet olsun bitanem.

Tam o sırada kapı çaldı.

- Ben bakarım.
-Sen otur güzelim ben bakarım.
-Tamam

Ben mutfakta yemeğimi yemeye devam ederken birden mutfağa annem girdi.

-Anne hoşgeldin.
-Hoşbuldum annecim.
-Hoşgeldin anne
-Hoşbuldum oğlum
-Aç mısın? Bir şeyler ye.
-Yok ben yiyip geldim size afiyet olsun.

Yemeğimiz bittiği için, annemde yemeyeceği için sofrayı kaldırıp içeri geçtik. Ben ve annem içeride otururken Deniz geldi yanımıza

-Ben çıkıyorum bi kaç işim var. İstediğiniz bi şey var mı?
-Hayır
-Yok oğlum sen hallet işini.
-Tamam görüşürüz dikkat edin.
-Tamam evladım görüşürüz.

Deniz gittikten sonra biraz daha rahatladım açıkçası. Denize oldukça samimi, sıcakkanlı yaklaşmaya çalışıyorun o da üzülmesin diye ama her ne kadar samimi ve sıcak davransamda içimde hep bi gariplik hissi baş gösteriyor.

-Anne seninle biraz konuşmak istiyorum.
-Olur annem konuşalım.
-Biz Denizle gerçekten 5 gündür evli miyiz?
-Evet...

Aniden başıma bir sancı girdi. Beynim zonkluyordu. Kalbim, göğüs kafesimden çıkacak gibi hissediyordum.

-Aden, kızım ne oldu iyi misin?
          ===================
<Flashback>
-Nasıl olmuşum?
-Çok güzel olmuşsun annem.
-Yaaa anne, ağlama ama bak benide ağlatacaksın makyajım akacak sonra.
-Tamam, tamam ağlamıyorum annecim.

O sırada kapı çaldı;

-Girin

Deniz siyah damatlığıyla oldukça şık ve yakışıklı görünüyordu. Gözlerinin içi parlar şekilde bana bakıyordu.

-Kalbinin saf, duru güzelliği, Butimar'ın kanatlarının asaleti, parıltısı kadar güzel olmuşsun Aden'im..

Utançla kafamı eğdim. Bu çocuk her seferinde beni utandırmayı, sözleriyle beni büyülemeyi başarıyordu.

-Yaa Deniz, sende dalgaların ağırlığı denizlerin mavisi kadar güzel ve yakışıklı olmuşsun.
-Seni tanıdığım için çok şanslıyım, seni çok seviyorum..
-Seni tanıdığım için çok şanslıyım, seni çok seviyorum..
<Flasback son>
             ===============
-İyiyim, iyiyim sadece biraz başım ağırdı.
-Daha dün taburcu oldun kızım çok fazla ayakta durmaman gerekiyor. Git uyu biraz .

Sanırım biraz uyusam gerçekten de iyi olabilirdi. Başım çok kötü ağrıyor, sesler kulaklarımda uğulduyor, görüntüler bulanıklaşıp, netleşiyordu.

-Tama sanırım biraz uyumak gerçekten de iyi gelebilir.

Yavaş adımlarla merdivenleri çıkıp odama geçtim. Yatağıma uzanıp kendimi uykunun huzurlu kollarına bıraktım.
       ==================
Deniz'den..
-Alo, Tunç çıktılar mı?
-Çıktılar, eve doğru geliyolar.
-Tamam, eve varmadan yoldaki ormanlık alanda hallet arabayı ama dikkat et Sadrettin itine bi şey olmasın, gözü korksun biraz.
-Tamamdır.

Depodan çıkıp araba bindim. Onlar varmadan önce orada olmam lazım. Daha çekeceğin var benden Sadrettin iti öyle kolay öldürmeyecem seni, çekeceğin var elimden.
     =================
Aden'den..
Uykuyla uyanıklık arasında gidip gelirken birden saçlarımda bi el hissettim ve boynumda bi sıcaklık. Yavaş yavaş gözlerimi araladım.
Deniz bana sarılmış kafamı göğsüne yaslamış, saçlarımla oynuyordu.

Bir hışımla ayağı kalktım;

-Sen ne yaptığını zannediyorsun!!
-Aden'im ne oldu ne yaptım?
-Nasıl bana sarılırsın, saçlarımla oynarsın
- Aa-ama ben sadece
-Bak Deniz kocam olabilirsin, beni çok sevebilirsin ama ben hiçbir şey hatırlamıyorum. Ne kocam olduğunu, ne beni sevdiğini, ne evlendiğimizi, ne tanıştığımızı hiçbirini hatırlamıyorum, elimde değil hatırlamıyorum işte, hatırlamıyorum!!

Deniz üzgün gözlerle bana bakıyordu kaskatı kesilmiş ağlamaklı bir surat ifadesiyle öylece bana bakıyordu. O an bağırdığım için biraz üzüldüm ama benim de bir suçum yok ki hiçbir şey hatırlamıyorum bu yüzden bi yabancı gibi görüyorum onu, bu yüzden doğal olarak bu yakınlığını garipsiyorum ve rahatsız oluyorum.

-Peki tamam haklısın, benim suçum özür dilerim.

Dedi ve yavaş adımlarla kalkıp kapıya doğru ilerledi çıkmadan önce son kez göz ucuyla bana bakıp odadan çıktı. Acaba çok mu büyük tepkiler veriyorum?
_•_•_•_•_•_•_•_•_•_•_•_•_•_
Ah Deniz hüzünlü kekim 😔
Bölümü nasıl buldunuz?
Sadrettin kim?
Aden haklı?
Deniz haklı?
Yorumlara uçunn💜
Seviyorum sizi çok 💎🍀❤️