ချစ်ဦး

ဖွာလန်ကျဲနေတဲ့ ဆံပင်တွေကို လက်နဲ့ ဖွပစ်လိုက်သည်။ ခေါင်းထဲမှာ တဆစ်ဆစ်နဲ့ ကိုက်နေသည်။ မျက်လုံး မဖွင့်ချင်သေး။ ညက သောက်ထားတဲ့ အရှိန်က အခုထိ မပြယ်သေးပေ။ မျက်လုံးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်။ ကျိန်းစပ်လု့ိနေသည်။ တောက်ပစူးရှတဲ့ အလင်းတန်းတစ်ခုကြောင့် သူ ချက်ချင်း ပြန်ပိတ်မိသည်။ ဝါးခနဲ တချက် သန်း လိုက်သည်။ တဖြည်းဖြည်း မျက်လုံးကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်သ်။ သူမြင် လိုက်သည်က မျက်နှာကျက် ပေါ်တွင်ရေးထားသော ရက်စွဲတစ်ခု။ ၁၃ရက် ၁လ။ ခုနှစ်ကိုတောင် ကောင်းကောင်း မမြင်နိုင်တော့ပါ။ သူ့မျက်လုံးထဲတွင် မျက်ရည်များနှင့်။ ရုတ်တရက် ထထိုက်လိုက်တော့ ခေါင်းထဲက မိုက်ခနဲဖြစ်သွားသည်။ ဒီနေ့ဟာ..'ဇန်' ရဲ့ သုံးနှစ်မြောက်၊ သူ ဆက်ပြီး မတွေးချင်တော့။ အခုမှ ကမ္ဘာမြေရဲ့ ဆွဲအားက ပိုလာသလားမသိ။ သူ၏ ခြေလှမ်းများက ပို၍လေးလံလာသည်။ ရေချိုးခန်းထ