"Bir insanın seni sevebileceğine inanıyor muydun?" Hissettiğim ağırlıkla derin bir nefes aldım. "Benim bir insanı sevebileceğime inanıyordum." ---------------------------------------------------- "Adın ne?" Uzun saçlarını arkaya itekledi. "Zemheri." Gözlerinin içi parladı. "Zemheri? İsmin çok güzel, bende Efsa." "Çok güzel, Efsa." Kaşlarını çattı. "İsmim mi?" Başını alayla iki yana salladı. "Gözlerin." ---------------------------------------------------- Efsa Mizgin... Herkesin adını ağıza almaktan korktuğu, lakin saygıyla telaffuz ettiği o isim Efsa Mizgin'di. Bazen bir bakışı, bazen ise bir hareketiyle her şeyi toparlayabilirdi fakat kendini nasıl toplayacaktı? "Kaderimizi baştan yazabilseydik, ilk sayfadan yırtıp atardım." ---------------------------------------------------- Zemheri Alakan... İhanet ettiği birçok şey vardı. Birçok isim, birçok hatıra, birçok söz. Lakin, kalbinin yankılanan sesine ihanet edemiyordu. Bir gün o da olur muydu? Kalbinin sessizliği de bir sesti çünkü. "İyileşmenin verdiği hissi tadabilmek için hasta olmayı göze alırdım."
12 parts