"Bir insanın seni sevebileceğine inanıyor muydun?" Hissettiğim ağırlıkla derin bir nefes aldım.
"Benim bir insanı sevebileceğime inanıyordum."
----------------------------------------------------
"Adın ne?" Uzun saçlarını arkaya itekledi.
"Zemheri."...
Umarım 3. bölümü beğenirsiniz biraz alel acele yazdım, keyifli okumalar!🖤 -----------------------------------------------------------Uyandığımda başım çatlıyordu. Başımı ovalayarak ayağa kalktığımda yanı başımdaki sehpadan sürahiyi aldım ve suyu bardağa doldurdum.
Sonra ayağa kalkıp dolabımın karşısına geçtim. Bugün öğleden sonra pek sevgili ortaklarım ile buluşacaktık ve bana söylediğine göre Cenk Altun'un bize bir sürprizi vardı. Ona göre giyinmemi istemişti ama o da biliyordu ki ben zaten giyime önem veriyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aynada kendime baktıktan sonra gördüğüm şeyden memnun olunca dudaklarım yukarı kıvrıldı. Siyah saçlarımı dalgalandırdıktan sonra çantamı da koluma taktım ve Yalçın'ın odasına doğru ilerledim. Küçük bir baskından bir şey olmazdı.
Kapıdan içeriye hızla daldığımda elinde duran beyaz gömleği gövdesine tuttu. Elleriyle üstüne sarıldığında gülmeye başladım.
"Lan manyak mısın lan ne dalıyorsun odaya? Eşek miyiz biz burada?" Gömleği üstünden çekti ve kenara attı. Benim yanımdayken rahattı çünkü biz kardeş gibi büyümüştük.
Kas kısmını inceleyerek konuştum. "Eşek değil ama ayı gibi olduğun kesin. Valla kardeşim gün geçtikçe şişiyorsun, utanmasam aşık olacağım sana."
Sırıttı. "Eyvallah kardeşim." Üstümü inceledikten sonra kaşları çatıldı. "Sende fazla mı güzel olmuşsun sanki?"
Saçlarımı geriye attım. "Sağol tatlım, her zaman ki hâlim." Yanından geçerken kolumu tuttu.
"Kıskanırım ben seni o pezolardan."
Gülmeye başladım. "Hangisinden? Tüm dünyayla dalga geçen ve değil iltifat etmek kendine iltifat ettiren Ilgın'dan mı?"
Gözlerimi onu taklit ediyormuş gibi kısarak devam ettim. "Yoksa insanlara 'sikimde değilsiniz' bakışları atıp sevdiği tek kadın kız kardeşi olan Zemheri'den mi?"
O da taklidime gülerek cevapladı. "Aslında bu açıdan bakınca haklısın."
Gülümseyerek cevapladım. "Ben her zaman haklıyım canım."
Düşük şiddetle omzuma vurdu. "Aynen aynen canım. Aras-"
Onu itekleyerek dolabının önüne götürdüm. "Hadi hadi, giyin bakalım. Vır vır konuşma." Yatağa fırlattığı beyaz gömleği eline verdim. "Bak bu çok güzel, vücudunu sarıyor ama hafifte gergin. Bunu giysene."
Gözleri kocaman açıldı. "Güzel mi cidden?"
Gereksiz heyecanına karşı kaşlarımı kaldırdım. "Kimin için giydiğine göre değişir."
Savunmaya geçti. "Hanımefendiye sorsam illa biri için mi giymem lazım der, ama kendisi üstten cızırtılı lambası yanan odada sorguya çeken dedektifler gibi hemen yargılıyor, tabi canım."
