Gözlerim Parçalı Bulutlu

Umrunda mıydım? Seviyor muydu? Özlüyor muydu? O beni düşünüyor muydu? Hayır. Oysa ki ben her olumsuzluğa rağmen, onunla ilgili küçücük bir umuda tutunmuşken. Hiçbir şey bilmiyordu. Ve o gitti ben de bittim. Ne acı değil mi? Ondan geriye kalan: parçalı bulutlu gözlerim, cam kırıkları misali etrafa saçılmış umutlarım, düşlerim, unutmaya çalıştığım anılarım... Sahi hiç mi sevmemişti? Ha bide adı Bulut. Ama ona şaka amaçlı "Parçalı Bulut" derdim. Bir şakanın gerçek olacağını bilemezdim. Yani onun parçalayıp, kalbimi yıkıp döken bir Bulut olacağını, "Parçalı Bulut" olacağını. Bizim maceramızda böyle bitecekmiş demek. Neyse bunun bir önemi yok, çünkü o artık yok.