De lotsbestemming.

Mijn broer is echt het zonnetje in huis.

Ik was er in de tussentijd achtergekomen dat ik een dochter van Zeus was en de rest ook halfgoden waren. Nu begrijp ik de koosnaampjes van Percy en Annabeth beter. Wisegirl en Zeewierkop . Ik moest van Annabeth de jongens gaan wakker maken. Wat bij Percy een hele klus was want hij sliep met een Nemo knuffel . ( zie foto hier boven ;) ) Maar als iemand hem probeert wakker te maken dan gooit hij Nemo naar je hoofd.Die was niet bepaald zacht. En aan Jason hon ik ook geen hulp vragen want als je die wakker wou maken dan ... Ik liep door de gang op weg naar de jongens kamer die aan de overkant was.Ik deed de deur open met de sleutel die Annabeth me had gegeven en liep de kamer binnen. Hun kamer leek verre van onze kamer . Er lagen overal kleren op de grond. ( zelfs onderbroeken ) Brrrrr, ocharme de poetsvrouwen . Mochten die er natuurlijk zijn. Ik liep de trap op langs een lege kamer. Recht naar Jasons kamer. Toen ik de deur open deed ging er een klein belletje rinkelen dat aan de deur hing. Ok, dacht ik bij mezelf. Dat is eigenaardig. In de kamer was het er wonderbaarlijk proper. Alles lag op zijn plek en de boeken netjes in de kast. Maar in het bed lag er niemand. Ik deed verder de deur open en ik werd tegen de muur gesmeten door een enorme windvlaag. Oeps, hoorde ik achter mij. Sorry Lena, ik dacht dat het Percy was. Ik stond kreunend op. Excuses aanvaard. zei ik zacht. Maar waarom ging je dat bij Percy doen ? Jason grijnsde. Hij heeft 2 weken geleden een emmer ijskoud water met ijsblokjes boven op de deur gezet. Dus woud ik het hem betaald zetten en vroeger dan hem opstaan. Maar nu blijkt het dat jij het bent. Ja, zei ik. Zou je mij mischién kunnen helpen met hem wakker te maken. Met alle plezier. Zei hij. We liepen verder de trap op. In Franks kamer was het stil. Als je het gesnurk van de bulldog die op het bed lag wegliet. Sinds waneer had Franm eigenlijk een hond. Want dieren waren niet toegelaten op school. Eenmaal aangekomen bij Percy's kamer zag ik het papisr dat Jason erop had gehangen. Kijk uit voor Nemo, stond erop. Ik opende de deur. Wow, wat is er hier gepaseerd?! Percy. Zei Jason. Overal waar hij gaat laat hij rommel achter of sloopt hij iets. En dan heb ik hst nog niet over zijn bed. In het bed zaten allemaal groeven en deuken. Er was zelfs een stuk van een poot weg. Als vervanging stonden er oude cursussen opgestapeld onder. Hoe kan hij hier overleven ?! Geen flauw idee, zei Jason schouderophalend. Ik stapte verder de kamer in. Op de muren hingen posters van de zee en zeedieren. Boven zijn bureau hingen allemaal foto's van Annabeth en hij . Ook wel andere foto's maar vooral van hun twee. Ik wou juist naar het bed lopen om hem wakker te maken tot dat Jason me tegen hield. Pas op , fluisterde hij. Overal op de vloer lagen kleine spulletjes. Zoals : Lego blokken of kleine stukjes hout. Wow , wat een mijnenveld is dat ! Ik wilde juist proberen me een weg te banen door de spullen tot ik iets oranjes zag voorbijvliegen. Ik kon Nemo nog net op tijd ontwijken. Percy mompelde iets en draaide zich terug om. Ik bande me een weg door de rommel en kwam vlak naast het bed te staan.Percy , fluisterde ik . Wakker worden. Maar hij gaf geen kik. Laat mij maar even zei Jason. Percy, er zijn blauwe Pannenkoeken. Hij sprong direct recht. Waar ,waar pannenkoeken ?! Vroeg hij. Er zijn helemaal geen pannenkoeken hé. vroeg hij achterdochtig. Jason schudde zijn hoofd. Nee, hier niet maar in de kantine wel.Hij stapte uit bed. Waarom slapen jongens toch altijd in hun onderbroek. Ga al maar , zei hij .We zien elkaar daar wel. Ik glimlachte even en liep de trap af.