Kıskanç Abimler

Darbe Üstüne Darbe

Abimler ve yanımızda bir çocuk. Çocuğun ateş olduğunu öğrenince kahkahayı bastım. Çok tatlıydı yaaa...

Fotoğraflara baktıktan sonra canımız sıkıldı.
Kapı çaldı açmaya gittim. Kapıda bir kadın vardı. Toprak abime bağırdım. Koşarak geldi. "A-anne" dedi. Başımın döndüğünü hissettim. Yere düşerken Ateş beni tuttu. Hala başım dönüyordu. Çok kötü hissediyordum. Sonra bir el silah sesi geldi. Sesle irkildim. Yere yığılan Toprak abimi görünce çığlık attım. Yanına gittim. Bir el daha silah sesi bu sefer Kuzey abim yere yığıldı. Sesim çıktığı kadar bağırdım. Ateş bir arabadan edilmişti. Arabadan bir ses duyuldu. "Daha herşeyini almadım" diye bağıran bir Necdet Özel. Bedenimi taşıyamıyordum. Yere çöktüm. Ateş ambulans ile konuşuyordu. Sesler git gide boğuklaşmaya başladı. Yavaş yavaş sesler yok oldu. Yavaş yavaş gözlerim kapandı. Deli gibi çığlık atıyordum. Bir tek Deniz abimin bağırışlarını duyuyordum. O an kalbime bir acı geldi. Deniz abim "abiii gözlerini aç abii Toprak abi ses ver" diye bağırıyordu. Sesi titriyordu. Kuzey abimin gözleri açıktı. Yanına gitmeye çalıştım. Kalkamadım. Ambulans geldi. Herkes ambulansın arkasından arabaya bindi. Ben hala yerde oturuyordum. Bağıra bağıra ağlıyordum. Saçlarımı çekmeye başladım. Kalkamıyordum. Onun gözleri kapandığında benim bacaklarım yok olmuştu. Öylece bekledim. 18 yaşında olduğum için ehliyetim vardı. Arabama binip hastaneye sürdüm. Karşıdan bir araba geldi. Çok hızlı geliyordu. Arabayı kırdım. Bariyerlere girdim. İyi ki hızlı değildim. Hemen arabadan indim. Bir şeyim yoktu. İki kişi indi. "İyi misiniz" dedi kız olan. "İyiyim" dedim. "Bir şey sorucam bir aceleniz mi var ters yoldan gelicek kadar" dedim. Erkek olan "çok yakın bir arkadaşımın sevgilisini almaya geliyorduk hastaneye götürmemiz lazım" dedi. "Arkadaşının adı ne" dedim. "Ateş" dedi. "Ateş Soydan" mı dedim. Kız "evet tanıyor musun" dedi. "Sevgilisiyim" dedim. Kız hemen sarıldı. Sonra arabaya bindik. Hastaneye geldik. Koşarak yoğun bakıma gittim. Yere çöktüm. Ağlamaya başladım. Ateş yanıma gelip sarıldı. Edalar da geldi. "Yanlız bırakır mısınız beni" dedim. Onayladılar. Onlar gidince terasa çıktım. Bağırmaya başladım. Yere çöktüm. Hala ağlıyordum. Ateş bağırarak geldi. "Yeter artık Alev kalk lan ayağı güçlü kızsın lan sen senin her şeye rağmen ayakta durman lazım abinler için yap bunu benim için yapmasan da abinler için Deniz abin içerde harap oldu delirdi deliricek halde. Abindeki çaresizliğe sen destek olucaksın. Güney abin koşturuyor adamları bulmak için elinden geleni yapıyor. Necdet piçi bugün ölücek o Necdet piçi benden abimi aldı lan. Abim onun yüzünden öldü. Abimin öcünü alıcam ondan. Onu ellerimle boğucam. Ayrılalım Alev senin bir katille sevgili olmana izin vermezler" dedi. Darbe üstüne darbe yiyordum. "Bu mu" dedim. "Katil olmana izin vermem" diye bağırdım. "İzin istemedim zaten" dedi. "Yeter lan hiç mi değerim yok" dedim. Duygusuzca "yok" diye bağırdı. "Peki" dedim. Arkadan bir mırıltı duydum. "Benden uzak durman lazım Alev seni sevdiğim için uzak dur benden" dedi sessizce. "Senden uzak durucam senden nefret ediyorum" diye bağırdım.

Yazardan (abi ne yazacağımı bulamadım yazar dedim hskdfxjsgsjdu takmayın yani)

Ateş sevdiği kızı kaybetmişti. Sevdiği kızın abilerinin ve kendi abisinin öcünü almaya kararlıydı. O adamı öldürücekti. Tabi biri engel olmassa. Hastaneden çıkarken Necdetin oğlunu gördü. Boğazına yapıştı. "Baban nerde" dedi. Uraz yani oğlu "bilsem ben gebertcem şerefsizi" dedi. Ateş "babanı bul bana" dedi. Uraz onu takip ediyordu. Sonra hastaneden uzaklaştılar. Arkadan bir ses Necdete ait bir ses. "Bittin Ateş Soydan" dedi. Urazın sesi duyuldu. "Sen bittin şerefsiz" diye bağırıp babasına ateş etti. Tam kafasından vurmuştu. Ateş katil olmamıştı. Ateş "neden yaptın bunu" dedi. Uraz "senin katil olmana göz yumamam Alevi üzme" diyip gitti. Ağacın arkasından olanları izleyen Alev şokla yere düşerken Ateş çığlık attı. Sevdiği kızın yanına gitti. "Sakin ol bebeğim sakin ol geçti" dedi. Alev "geçmiyor lan geçmiyor" diye bağırdı. Ateş sevdiği kıza sarıldı. Birlikte hastaneye gittiler...

Alevden

Hastaneye gelir gelmez yoğun bakıma koştuk. Kuzey abimi odaya almışlar. Toprak abim hala yoğun bakımdaydı. Bir saat sonra o da çıktı. Allah'ıma şükür yaşıyorlardı. Ben çok kötü olduğum için beni eve götürdüler. Su da bizimle geldi. Kızlar olarak evde durucaktık. Eve geldik. Yemek hazırladık. Koltuklarda yatıyorduk. Cam kırılma sesi gelince arkamızı döndük. Gördüğümüz kişiyle şok olduk çünkü o kişi Ateşe çok benziyordu. Eda " Aras abi" dedi. Aras abi sessiz olun işareti yaptı. İçeri aldık. Uyumak isteğini söyledi. Yukarda bir oda verdik. Uyumaya çıktı. Ateşi aradım.

Ben: bebeğim
Ateş: siz kimisiniz? (Kız sesi)
Ben: sen kimsin asıl?
Ateş: sevgilisiyim
Ben: ha?

Telefon yüzüme kapatıldı. Kızlara olanları anlattım. Su "böyle bişey yapmaz Ateş" dedi. Eda "cidden yapmaz bir bok var" dedi. Telefonum çaldı yine. Ateş arıyordu.

Ben: ne var
Ateş: güzelim acil hastaneye gelin konuşmamız lazım.
Ben: asıl bizim konuşmamız lazım hemde iki konu biri biz biri şeyy
Ateş: ney güzelim
Ben: gelince konuşuruz
Ateş: hızlı olun
Ben: by

By diyip telefonu kapattım. Kızlara söyledim o sırada aşağı Aras abi geldi. "Nereye kızlar" dedi. "Abi şey hastaneye gidicez" dedim. "Bende geleyim mi" dedi. "Aras abi şey şimdi Ateş seni görünce kötü olmasın ben ona açıklayayım" dedim. "Tamam abisi bende gideyim artık" dedi. "Hopp abi otur oturduğun yerde, yemek falan ye dolap dolu, isteğin birşey olursa Sultan ablaya seslen" dedim. "Teşekkür ederim" dedi. "Ne alaka" dedim. Tebessüm etti. Hemen benim arabaya bindik. Hastaneye geldik. Ateş beni görünce çağırdı. Yanına gittim.

Ateş: güzelim o kız hasta
Ben: ha?
Ateş: telefonu açan kız, rahatsız
Ben: Ne hastası?
Ateş: hem psikolojik sorunları var hemde bana taktı.
Ben: anladım bir daha telefonunu ortada bırakma.
Ateş: bırakmam
Ben: biz nolucaz?
Ateş: n harfini sil
Ben: ha?
Ateş: güzelim n harfini silip tekrar söyle
Ben: biz olucaz
Ateş: olduk bile güzelim
Ben: lan yuh ben buna niye düştüm lann
Ateş: ben dedim tabii düşücen bebeğim
Ben: salak ya
Ateş: sen bana ne dicektin
Ateş: biz konusu burda kapandı o şey ne bakalım?
Ben: ay nasıl söylücem
Ateş: pat diye söyle
Ben: (gülüp) abin yaşıyor
Ateş: ne
Ben: abin bugün yanımıza geldi
Ateş: bu pat diye söylenir mi lan
Ben: sen dedin ya
Ateş: gel buraya güzelim (güler)

Ateş bana sarıldı. "Rüzgar abim nerde" dedim. "Nasıl yani yok mu" dedi. "Arıcam bi" dedim. Aradım.

Ben: nerdesin sen?
Abim: sakin ol güzelim işim vardı
Ben: ne işin vardı?
Abim: babamı aldım sakin ol
Ben: nerdesiniz?
Abim: eve geçiyoz
Ben: lan evde Aras abi var
Abim: O kim?
Ben: Ateşin abisi
Abim: güzelim o öl-
Ben: yaşıyor bizim evde
Abim: çok yakın arkadaşımdı lan
Ben: kavuştunuz
Abim: evett

Telefonu kapattım. Toprak abimleri yanına gittik. Olanları anlattım. Ateş ve Serkan Kuzey abimin koluna girdi. Deniz abim ve Anıl da Toprak abimin koluna girdi. Yavaş yavaş aşağı indik. Berk kapıyı açmaya gitmişti. Arabalara dağıldık. Eve geldik. Gördüğüm kişi ile kaşlarım çatıldı. Oturan kişi...

Evet uzun süre sonra bölüm geldi kusura bakmayın kaossuz bölüm yazamıyom amk. İllaki birşeyleri karıştırmam lazım birini de öldürmek istemiyom ki. Bu arada bu aralar aşırı kötüyüm. Bok gibi ağlıyorum. Bölümler saçma oldu kusura bakmayın