"Kwon jiyong လူ႔ဂြစာႀကီး ဘယ္အခ်ိန္မွ ကြၽန္ေတာ့္အခ်စ္ေတြကိုနားလည္မွာလဲ '' Seungri တစ္ေယာက္တည္း အိမ္အျပန္လမ္းေလ်ွာက္ရင္း သက္ျပင္းခ်ကာ'' ကြၽန္ေတာ္ ေလ ခဏေလာက္ေမ့သြားရင္ေကာင္းမွာပဲ ခက္တာက Kwon Jiyong ကို တစ္မိနစ္ေလးေတာင္ေမ့မရခဲ့ပါဘူး ကြၽန္ေတာ့ဝဋ္ေႂကြးေပါ့ '' တစ္ေယာက္တည္း စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖင့္ အခ်ိန္ကလည္း ည9 နာရီ ေလာက္႐ွိၿပီမို႔ Jiyong ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းလာေတာ့
"ဒီေကာင္ အိပ္ျပန္မေရာက္ေသးဘူးလား ဘယ္သြားၿပီး ေလလြင့္ေနတာလဲ '' စိတ္ကအလိုမက်မႈနဲ႔ အတူ
တစ္ဖက္မွာေတာ့ ''ေနာက္တစ္ပုလင္း ထပ္ေပးပါဦး ''
Seungri စိတ္ညစ္တာ ေျပလိုေျပညား မေသာက္စဖူးတဲ့
အရက္ေတြေသာက္တတ္ေနပါၿပီ လူကမူးလို႔ စကားေတြပါ ေလးလံေနေပၿပီ ''ခင္ဗ်ားပဲ ေသာက္တတ္ေအာင္သင္ေပးခဲ့တာ '' ႏႈတ္က ခပ္တိူးတိူးေျပာလိူက္ေသာက္လိုက္ ႏွင့္ ''Seungri ''
ေခၚသံႏွင့္အတူ ေနာက္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
"Choi Do Hwang '' Seungri ေလးလက္ေသာမ်က္လံူးမ်ားျဖင့္ ''မင္းျပန္ေရာက္ေနၿပီလား''
Do Hwang မွာ Seungri ၏ အလယ္တန္း ေက်ာင္းတည္းက ေက်ာင္းေနဖက္ျဖစ္သည္ မိသားစုက
ခ်မ္းသာတာေၾကာင့္ ႏိုင္ငံျခား သိူ႔ေက်ာင္းသြားတတ္ရသည္
Seungri နဲ႔လည္းအဆက္သြယ္ျပတ္သြားတာၾကာၿပီေပါ့
"Ri မင္းအရက္ေတြ မေသာက္စဖူးေသာက္လို႔ပါလား
ဘာေတြမ်ားညစ္စရာ႐ွိလို႔လဲ '' Do Hwang အေမးကို
ျပန္မေျဖ ေတာ့ ''ငါ မင္းေမြးစားအေမ ဆံုးသြားၿပီဆိုတဲ့သတင္းငါၾကားပါတယ္ ငါလဲ လိပ္စာမသိလို႔ မလာခဲ့ရတာ Ri ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ ''
မွန္ပါသည္ Seungri က မိဘမဲ့တစ္ေယာက္ပါ
Jiyong အေဖနဲ႔ လက္ထပ္ေသာ အမ်ိဳးသမီး မွာ Seungri အေပၚ သားအရင္းခ်ာေလးကို ျပဳစုေစာင့္ေ႐ွာက္ခဲ့တဲ့ ေမြးစားအေမသာျဖစ္သည္
"ရပါတယ္ကြာ Do Hwang ငါ့ကိုအိပ္ျပန္လိုက္ပို႔ေပးပါ
ငါလမ္းမေလ်ွာက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး'' Seungri အာေလးလ်ွာေလးနဲ႔ေျပာေတာ့ ''ေအးပါ လဒေကာင္ရယ္
ဒဏ္မခံႏိုင္ဘဲ စြတ္ေသာက္ရလား ငါ့အေပၚေတာ့အန္မခ်နဲ႔ေနာ္ မင္း'' ေျပာေျပာဆိုဆို ႏွင့္ ''ဆိုင္႐ွင္ေရ ဒီမွာေနာ္က်သင့္ေငြ'' Do Hwang ကပဲ ႐ွင္းၿပီး Seungri ကိုတြဲကာ ကားထဲထည့္ၿပီး ''မင္း အိမ္လိပ္စာေျပာဦး ေဟ်ာင္'' လွည့္ေမးေတာ့ ဘာေျဖသံမွမၾကားရတာေၾကာင့္ ''ဒါဆိုလည္း ငါ့အိမ္သာလိုက္အိပ္ေတာ့'' ေနာက္ခန္းထဲမွ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက ''အိမ္မွာ Hyung တစ္ေယာက္တည္း အိမ္ျပန္မယ္'' အာေလးလ်ွာေလးနဲ႔ ေခါင္းမထူေအာင္မူးေနေသာ္လည္း တစ္ေယာက္ေသာသူကိုေတာ့မေမ့ ဒါနဲ႔ Do Hwang လဲ
"မင္း အာ့ဆို အိမ္လိပ္စာေျပာေလ ''ဟု ေခါင္းကို လက္ျဖင့္႐ိုက္ကာ ''ဒီေကာင္နဲ႔ေတာ့ ျပသနာပါပဲ''
