Chapter(6)

8 4 0
                                    

Font: Zawgyi

"  မီးလံုးျကီးဟ...ေျပး!!"

ရုတ္တရက္ဆိုသလိုလင္းခန့္ေက်ာ္လီလီနဲ့အန္နာကိုတြန္းဖယ္လိုက္တယ္။အမ္ဘာကလဲဆိုင္ထဲကိုဒိုင္ပင္ပစ္၀င္လိုက္တယ္။တကယ္ေတာ့ေန့ခင္းေျကာင္ေတာင္ျကယ္္ေျကြတာမဟုတ္ပါဘူး။မီးလံုးျကီးသူတို႔ဆီက်လာတာပါ။

ရုတ္တရက္ဆိုသလိုပဲမီးလံုးေတြတစ္လံုးျပီးတစ္လံုးမိုးေပၚကေနက်လာတယ္။လမ္းေပၚကလူေတြလဲေျပးဟယ္လႊားဟယ္ျဖစ္ကုန္တယ္။ခ်က္ခ်င္းပဲေခါင္းေလာင္းသံျကီးက တေဒါင္ေဒါင္ျမည္သံကိုပါျကားလိုက္ရတယ္။

"အေရးေပၚအခ်က္ေပးေခါင္းေလာင္းပဲ!"

အမ္ဘာကအန္နာတို႔ကိုလွမ္းေအာ္တယ္။

"အခ်က္ေပးေခါင္းေလာင္းကဘာျဖစ္တာတုန္း?"

လင္းခန့္ေက်ာ္ေျမေပၚေမွာက္ရက္ျကီးလွမ္းေအာ္ေမးတယ္။

"ရန္သူ၀င္တိုက္တာ။ရုတ္တရက္အေရးေပၚအေျခအေနပဲ။"

အန္နာကလွမ္းေအာ္ေျပာတယ္။

ခနခ်င္းစစ္သားေတြအေျပးအလႊားေရာက္လာပါေလေရာ။

"လံုျခံုတဲ့ေနရာကိုေျပးျက!ဆိပ္ကမ္းအတိုက္ခံေနရျပီ!"

စစ္သားေတြကေအာ္ျပီးဆိပ္ကမ္းဘက္ကိုေျပးသြားျကတယ္။

"အတိုက္ခံရတယ္ဆိုပါလား?"

လင္းခန့္ေက်ာ္အမ္ဘာကိုလွမ္းေမးလိုက္တယ္။

"ေဟး...အမ္ဘာ!ဒါကေကာျဖစ္ေနက်လား?"

"ဘယ္ကသာ။ပထမဆံုးျကံုဖူးတာပဲ!" အမ္ဘာကေအာ္ေျပာတယ္။အန္နာကလီလီကိုေပြ႔ျပီးဆုိင္ထဲေျပး၀င္တယ္။လင္းခန့္ေက်ာ္လဲဆိုင္ထဲေျပး၀င္မယ္လုပ္ေပမယ့္ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့သူ႔ေရွ႔မွာေျပးလႊားတဲ့သူေတြထဲက ရပ္ေနတဲ့ကေလးေလးတစ္ေယာက္ဆီမ်က္လံုးကေရာက္သြားတယ္။

"ဟင္....ေဟ့ကေလး။ဒီထဲလာခဲ့!"

ကေလးကသူ႔စကားကိုမျကားပါဘူး။မိခင္ျဖစ္သူကိုတဂ်ီဂ်ီတျပီးေအာ္ငိုေနရွာတယ္။

"ခ်ီးပဲကြာ!!"

မေနနိုင္တဲ့လင္းခန့္ေက်ာ္တစ္ေယာက္ ကေလးဆီအေျပးသြားျပီးေပြ႔ဖို့ျကံပါတယ္။ဒါေပမယ့္ ကေလးဆီသူေရာက္တဲ့အခ်ိန္.....

WHAT'S WRONG WITH GOD!? Where stories live. Discover now