is this the end?

3.

P.O.V Chanette

Scarlett lijkt me wel een leuk meisje. Maar dat huis waar ze in woont, ik weet niet of het al helemaal veilig is...
Ik ga Lucas wel gewoon even roepen. Maar ik weet niet of hij wil komen... Straks is hij weer bezig met die donkere praktijken waar hij de laatste tijd alleen nog maar mee bezig is. Ik maak me echt zorgen...

P.O.V Scarlett

Chanette had Lucas geroepen maar hij gaf geen antwoord. Ze vroeg aan mij of ik misschien even boven wou kijken om hem te ontmoeten. ik kreeg een vreemd gevoel vanbinnen toen ze dat zei. maarja... ik loop nu de trap op en moet straks de eerste kamer links binnen lopen. terwijl ik naar boven loop bekijk ik alles om me heen. het ziet er nogal donker en treurig uit hierbinnen. ik denk dat chanette nog geprobeert heeft om het wat op te vleuren want ik zie enkele bosjes bloemen in vazen staan en er staan overal gekleurde kaarsjes maar zoveel nut heeft het niet. die kaarsjes geven juist een raar gevoel en sommige bloemen zijn al lang dood. het is hierbinnen best wel creepy.

ik klop op de deur van Lucas ''Lucas ben je daar?'' zeg ik tegen een dichte deur. "wie is daar?'' hoor ik een lage jongens stem zeggen. ik ben Scarlett je nieuwe buur meisje, je moeder zei tegen mij dat ik maar bij jou boven moest gaan kijken omdat je niet kwam. ''oke, ga nu maar weer weg.'' zei Lucas.

dit pik ik niet, ik ga nu gewoon bij hem naarbinnen en het boeit mij niet wat hij doet ik ga gewoon naar binnen. ik duw de deur keihard open en kijk recht in het geschrokken gezicht van Lucas. hij heeft blijkbaar iets laten vallen, er liggen overal glas scherven en een rode vloeistof heeft zich verspreid over de vloer. is dat... verder kom ik niet want Lucas duwt me uit zijn kamer en sluit de deur achter zich dicht. voodat ik kan protesteren legt hij zijn hand op mijn mond. ''Scarlett het is niet wat je denkt, ik ben een gewone jongen die een proefje aan het doen was met wijn en het was geen bloed begrepen?'' hij kijkt me woest aan maar zijn greep verslapt dus ik duw zijn hand van mijn mond. Lucas ik weet niet wat je aan het doen was maar het was geen wijn.

Lucas keek me aan met zijn donkere ondoorgrondbare ogen, hij zag er echt super misterieus uit. "Scarlett, je hebt niks gezien en je gaat je ook niet meer met mijn zaken bemoeien. blijf maar gewoon uit mijn buurt. nu gaan we naar beneden en doen we alsof er niks aan de hand is...'' zei Lucas en hij duwde me vooruit naar de trap. toen we beneden aankwamen in de kamer zat de moeder van Lucas, chanette, ons al op tre wachten met een dienblad vol eten en drinken. ze keek even naar Lucas en toen weer naar mij, ''zo Scarlett, je hebt hem beneden gekregen.'' zei ze en ze gaf me een knipoog. ik knikte en pakte mijn telefoon om te doen alsof ik een appje had. en toen zei ik ''oh sorry, ik krijg net een berichtje van mijn vader of ik nog even wil komen helpen met dozen shouwen. ach wat jammer nou.'' ik zei hun nog even gedag en liep naar de voordeur. eenmaal buiten rende ik als een gek naar huis.