Felix
Ahh tabii ki!! Şaşırmadım!
Bu Chae Ri'ydi kabuslarımın baş rolü her saniye yanında olmamı istiyordu resmen, özel asistanı değildim ki ben! Hemen bekletmeden telefonu açmış, sessiz ve hızlı bir şekilde. Chae Ri'nin ne diyeceğini bekliyordum. Dans öğretmeni hala onları azarlıyordu. Bende fark ediliyor muyum diye arada karşıya bakıyordum tabi ki.
Chae Ri, o cırtlak sesi ile mızmızlanıp söylenmeye başlamıştı ben ise sesssizce onu dinlemiş ve ondan sonra cevap vermiştim.
"Nerdesin sen?! Bu hayatımın en önemli yemeği ve sen unuttun galiba Lee YongBok!!''
"B-Ben özür dilerim hemen geliyorum hem...hem marketteydim ben.''
"Bana fısır fısır bahaneler bulma! Ben tepside yengeç böreği istiyorum!''
Onun devam etmesine izin vermeden gözlerimi devirmiş ve telefonu kapatmıştım. Bir süre aynanın diğer tarafındakilere bakmıştım. Ahh... gerçekten bir gün şunlardan kurtulacağım tek yapacağım şey deli gibi dans etmek olacak ve bu sefer beni engelleybilecek kimse de olmayacak bu konuda.
••••••••••••••••••••
Elimdeki büyük poşetlerle zorlanarak içeri girmiştim. Zorlanmıştım, hemde çok çünkü resmen poşetler benden büyüktü ve ben önümü göremiyordum bile. Kapıyı açıp içeri girebilmem tam bir mucizeydi kesinlikle. İçeri girer girmez ikizler önümü kesmişti, bende poşetler arasından onlara baktım ve hafifçe gülümseyip söze girdim:
"Yapmam gereken yengeçli börekler var.''
Benden sonra Taehyun sabırsız bir şekilde konuşmuştu:
"O zaman kim geliyor biliyorsundur.''
Bir süre yüzüne anlamsız bir şekilde bakmıştım. O sırada da Sakura cevaplamıştı.
(YN: Sakura'nın Japon olup diğerlerinin koreli olup Taehyun ile ikiz olması ._.)
"Ahh.... sadece aşkın Hwang Hyunjin ta kendi-''
"Ben Hwang Hyunjin'e aşık değilim.''
Onları geçmek için adım attığımda onlarda bir adım geri atmışlardı. Beni durdurmak için yapmışlardı bunu ve başarmışlardı da bende onlara tip tip bakmaya devam ederken o sırada Taehyun, sorgulayıcı bir şekilde dudaklarını araladı:
"Öyle mi? Değil misin? Öyleyse bu ne?''
Kolumdan tutmuş ve beni salona doğru çekiştirmeye başlamışlardı bende poşetleri düşürmemek için zor dayanıyordum. Ama minik ellerim bunu kaldırmıyor canım!! Beni koltuğun ortasına oturtup yanlarıma oturmuşlar ve Taehyun başından beri tuttuğu kumandayı kaldırmış ve televizyonu açmıştım. Ohh hayır.. bu gerçek olamaz!
Küçükken, çok küçükken çektiğim bir kasetti bu ve elimde Hyunjin'in resmi olan bir dergi vardı ve heyecanlı heyecanlı konuşuyordum. Video ona göndermemiş olmam çok iyi bir şey çünkü bundan bahsetiyordum, ona göndereceğimi söylüyordum ama bu asla olmadı, olmayacka da. Küçük ben, onun şarkılarından birisini açmış ve dans etmeye başlamıştı ama tavuğa benziyordum, cidden. Onlarda benimle dalga geçmek için söze girmeye başlamışlardı:
"Nasıl da deli gibi aşıksın şuna bak hahahah!!''
"Ahahaa yakalandın!''
En son Sakura konuşmuştu bende ona doğru dönmüş ve kızgınlıkla konuşmaya başlamıştım;
"Eşyalarımı mı karıştırdınız??''
Kapatmak için öne doğru atıldığımda kalkamadan beni geri oturtmuş ve 'hayır izle' diye bir şey söylenmişlerdi. Bir süre izlemişlerdi ben ise yüzümü sıvazlıyordum en sonunda dayanamadım ve ellerinden kurtulup kaseti kaset oynatıcısından çıkarmış ve onlara dönmüştüm. İkiside aynı anda konuştular:
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Cinderella | Hyunlix
عاطفيةDolabımdan aldığım kitaplarla geriye doğru bir adım attığım sırada birine çarpmış ve kitaplarımı düşürmüştüm.... Kafamı kaldırıp baktığımda karşımda uzun saçlarıyla Hwang Hyunjin duruyordu. Ona baktıkça bakası geliyordu insanın. Hemen eğilip bana ya...
