3

19.2K 1.2K 2.8K
                                    

[Midoriya İzuku]

Tatilimiz bitmiş hepimiz tekrardan yurtlara dönecektik fakat annem Omega olduğumu öğrendiğinden beri tüm gece bana konuşma yapmış ve yurtta kalmamı tehlikeli bulduğunu söyleyip durmuştu, tam anlamıyla başımın etini yemişti... Sürekli ilaçlarımı alacağımı söylemiştim ve bu sayede onu bir şekilde ikna etmeyi becerebilmiştim.
Aslında üç saat onu ikna etmeye çalışmıştım ve anlatmaktan boğazım ağrımaya başlamıştı.

Sabah olduğunda ise annem beni gönderme fikrinden vazgeçmesin diye yanağına bir öpücük kondurup, hızla çıkmıştım evden.

"Ahhh.... Yorucu."

Omuzlarımı esnetip, okula doğru gidiyordum. Hava güzel ama hala soğuktu belki de bir atkı almalıydım, Sonbahar'ın son günleriydi ve Kış geliyordu. Açıkçası Kıştan biraz korkardım çünkü çabuk hastalanır ve daima üşürdüm.

Titreyen elimi havaya kaldırıp bir süre baktım.

"Yapacağım... Tüm zorlukları yeneceğim!"

__________

All might zorluk çekmemem için Aizawa Sensei'ye Omega olduğumu anlatmış ve Aizawa Sensei de sınıfın buna karşı anlayışlı olabilmesi için de sabahın köründe ilk derste pat diye tahtaya "Midoriya İzuku OMEGA" yazmıştı. Ciddi misiniz? Şaka felan mıydı bu? Yani böylede pat diye de girilmezdi... Gerçi Aizawa Sensei'den bu beklenirdi...

Tüm sınıf şokla bağırmış ben ise olacaklardan çekiniyor ve korkuyordum, güya tüm zorlukları yenecektim. Tedirgin bir şekilde Aizawa Sensei'ye tepki gösterdim.

"A-Aizawa Sensei!"

"Bunu saklayamayız Midoriya, olası bir duruma daima hazır olmalıyız. Üstelik sınıfın sana karşı anlayışlı olması lazım, salağın birinin seni dışlamasını istemiyoruz."

"Woahh! Deme-"

"Şimdi bunun hakkında konuşmanız yasak, teneffüste ne yaparsanız yapın ama şimdi ders."

Diyerek Mina'nın sözünü kesmişti. Herkes susarak dersi dinliyordu daha doğrusu tüm sınıf ders boyunca gözünü bende tuttuğu için derse odaklanamamıştım...

Teneffüs zili çalmış kaçacak yer arayacağım sıra çoktan tüm sınıf etrafıma toplanmıştı.

Mina;
"Woahh! Demek Omega'sın! Bu harika!"

"Bunun nesi iyi olabilir ki Mina!?"

Ochako;
"Doğurabiliyorsun?"

İida;
"Çocuklar! Midoriya ile uğraşmayı kesin onu rahatsız ediyorsunuz!"

Derin bir nefes alıp soruları görmezden gelmek istedim ama başaramadım.

Todoroki;
"Senden hep tatlı kokular alıyordum zaten."

Kaminari;
"Oh! Doğru Midoriya! Bazen çikolata gibi kokuyorsun, bazen ise... Neydi?"

Todoroki;
"Gül."

Kaminari;
"Doğr-"

Katsuki Kaminari'ye sertçe omuz atmıştı.

"Kapayın çenenizi aptallar! Alt üstü  Omega işte."

Diyerek sınıftan dışarı çıktı, ne sorunu vardı bunun?

Yaoyorozu;
"Abartmaya gerek yok, hem Midoriya'yı rahatsız ediyorsunuz bence. Affedersin Midoriya."

Elim ile ensemi kaşıyor utanarak karşılık veriyordum.

"S-sorun değil! Boş vakitleriniz de sorabilirsiniz."

__________

Okul bitene kadar bir sürü soru cevaplamıştım ve tam anlamıyla yorgunluktan ölüyordum. Bir an önce yurda dönüp dinlenmek istiyordum.

Birinin omuzuma dokunması ile irkildim, bu Mina'ydı.

Mina;
"Oh, Midoriya! Bu akşam benim odamda biraz takılacağız! Gelmek ister misin?"

"Oh- affede-"

Kirishima;
"Aynen! Lütfen gel, abur cubur aldık dostum!"

Abur cubur dediği an tamamıyla dondum... Kızgınlığım yaklaştığı zamanlar canım çok fazla çekiyordu, oysaki formda kalmalıydım... Ama! Yemeliydim! Sadece birazcık.

"Ta-tamam! Geliyorum!"

Mina;
"Yaşasın! O zaman üstünüzü değiştirdikten sonra benim odama gelin!"

Mina koşup önden gittiği zaman Kirishima ile yalnız kalmıştım. Sahi, Kirishima'da bir Alfa'ydı ama her zaman cana yakın ve kibardı.

"O zaman bu akşam kimler geliyor?"

"Mina, Yaoyorozu, Ochako, Sero, ben ve o zorla kaldırdığım koca kıçım."

Sesimi tutamayıp kocaman gülmüştüm, geçen defa kötü bir şekilde düşmüştü ve hala acıyor olmalıydı ama düşüşü çok komikti, ne zaman düşünsem gülerdim.

"Ahah! A-affedersin!"

Gülümsedi ve kendisi de bir kahka attı.

"Sorun değil! Sonuçta baya komikti!"

Yurda geldiğimizde herkes yine bana bakıyordu, rahatsız ediciydi ama pek umursamadım ve Kirishima'ya el sallayıp odama gittim.

"Yorucu bir gündü..."

Kendimi yatağa doğru atıp biraz tavanla bakışıyordum, aklıma Katsuki geldi.

"Artık benden daha fazla nefret ediyorsun Kacchan?... Omega olduğum için yani... Yazık değil mi bana?"

Kalbimin sıkıştığını hissettiğimde yatakta kıvrıldım, gözlerim dolmuştu... Onu seviyordum fakat o yaşadığım hayat boyunca benden nefret ettiğini söylüyordu... Bu adil değildi... Hayatta ki tüm şansımı belki de One For All için harcamış ve bir daha gün yüzü görmeyecek gibi hissettim.

Zorla ayağa kalkıp lavaboya doğru gittim ve yüzümü yıkadım, ayna da kendime doğru bakıp kalmıştım.

"Acaba hangi abur cuburları aldılar?"

_____________

MY OMEGA | ᵇᵃᵏᵘᵈᵉᵏᵘHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin