ＭＹ ＯＭＥＧＡ | ᵇᵃᵏᵘᵈᵉᵏᵘ

22

[Midoriya İzuku]

Üstümü incelemeyi bıraktığım zaman saçlarımı düzelterek kafenin önünde Kacchan'ı beklemeye başladım. Saate baktığım da tam zamanında vardığımı anlamıştım.

Umarım geçen ki buluşmamız gibi olmazdı çünkü en son garsonu ara sokakta dövmüştü... Sebebi ise garsonun bana yanlış içecek getirmesi... Aslında normalde böyle saçma bir şeye kızmazdı fakat o gün acayip stresliydi ve ertesi gün haberlere çıktığında Mitsuki Annenin gülerek izlediğini hatırlıyorum.

Ben hatırladıklarımla gülüyorken yanıma bana doğru seslenerek gelen bir adam gördüm.

A.
"Merhaba!"

Önümde eğildi ve selam verdi.

"E-evet buyrun?"

A.
"Merhaba efendim, beni Bakugou beyefendi gönderdi. Bu zarf ve bu eşyalar sizin."

Elinde bir poşet ve elinde ki bir kutu favori içeceğimi gördüm. Bana doğru uzattı ve aldığımda en son olarak zarfı aldım.

"Ne yapıyor bu herif!?"

A.
"İyi günler bayım."

"O-oh! Sağol!"

A.
"B-bir de izninizle bir imza alabilir miyim lütfen!"

"Oh! Tabii ki!"

Kocaman gülümseyerek içeceğimi köşeye koydum ve bana uzattığı defteri imzaladığımda yan sayfada Kacchan'ın imzasını görmemle gülümsedim, demek onun da imzasını istemişti. Defteri geri uzatıp veda ettim.

Ardından neden Kacchan'ın böyle zarflar bıraktığını merak ediyordum, oturarak içeceğimi hüpleterek içiyorken bir yandan zarfı açarak okumaya başladım.

_____Zarf_____

Tamam, bu işi fazla uzattım biliyorum fakat bu bir oyun olacak ayrıca biliyorum ki sen bulmaca ve oyunları seversin.

İlk ipucu; dışarıda seviştiğimiz ilk yer.

__________

"Götünü sikeyim Katsuki, ciddi ciddi oraya kağıt bir şey mi koydun?"

Artık çok emindim bu adam gerizekalıydı, neden sevdim ki bunu? Söverek ayağa kalktım ve içeceğimi alıp poşede baktım, içini açtığımda en sevdiğim kekten olduğunu gördüğümde gülümsedim.

Zarfı çantama atıp, içeceğimi içerek ve kekimi kemirerek ilk defa dışarıda seviştiğimiz o kafe'nin tuvaletine doğru yol aldım.

Evet, hayvan herif halka açık yerde beni... Anladınız. Tabii bu olay iki sene önce olduğu için benim unutup, unutmadığımı test ediyordu. Bu test edilecek şey mi!? Yani sevişmekten daha değerli anılarımız vardı be!

Sinirle söylenirken çoktan kafeye vardığımı gördüm ve elimde ki bitmiş yemeklerin kapılarını çöpe atarak kafe'ye girdim. Nedense kafede kimse yoktu? Genelde burası kalabalık olur ve gürültü eksik olmazdı.