Dark Side Of The Past

intro

ဘန်ကောက်မြို့အစွန်မှာရှိတဲ့ရှေးဆန်ဆန်စံအိမ်ကြီးထဲမှာကြောက်စရာကောင်းလောက်အောင်အသံတွေတိတ်ဆိတ်နေတယ်လူမရှိတဲ့ထိုအိမ်ကြီးတိတ်ဆိတ်နေသည်မှာမဆန်းပေမယ့်တိတ်ဆိတ်လှတဲ့ထိုအိမ်ထဲမှာသာမာန်လူမမြင်နိုင်တဲ့မကောင်ဆိုးဝါးလို့အရာမျိုးရှိနေတယ်ဆိုရင်တော့ဒါထူဆန်းသွားပြီဖြစ်သည်

မကောင်းဆိုးဝါး~~~~ဟုတ်တယ်သူကမကောင်းဆိုးဝါးတစ်ကောင် သိပ်ကိုအငြိုးကြီးလွန်းလို့သူဒီ‌ေနရာကမခွာနိုင်ပဲမကောင်းဆိုးဝါးဖြစ်နေတာ  တစ်ယောက်ယောက်ပြန်အလာကိုစောင့်နေတာ

"ဘာလို့လဲ ဒီတိုင်း~~~ဒီတိုင်းလေးပဲချစ်ခဲ့ကြရုံပဲလေဘာလို့ပေါင်းစပ်ခွင့်မပေးနိုင်ကြတာလဲဘာလို့ရက်စက်ခဲ့ကြတာလဲဘာလို့ယုတ်မာခဲ့ကြတာလည်း ငါတို့မှာဘာအပစ်ရှိလို့လဲ"

"သတ်ပစ်မှာ~~~  pinနဲ့ငါ့ကိုခွဲခဲ့တဲ့သူမှန်သမျှကိုသတ်ပစ်မှာ  စိတ်ချငါနဲ့pinခွဲခဲ့ရသလိုနင်တို့လည်းနင်တို့ချစ်တဲ့သူနဲ့ကွဲစေရမယ်
ငါရှ့မှာငါ့ချစ်သူကိုရက်ရက်စက်စက်သတ်ခဲ့သလိုနင်တို့ကိုလည်းသတ်ပစ်မှာ အဲ့တာငါ့ရဲ့ကတိစကားပဲ ဟားးးးဟားးးးးး"

သူလွန်ခဲ့တဲ့နှစ်တွေကတည်းကလူတွေရဲ့ဆုတောင်းသံတွေအမျှဝေသံတွေကိုကြားခဲ့ရတာဒါပေမယ့်သူသာဓုမခေါ်နိုင်ခဲ့ဘူးသူ့မှာကလဲ့စား‌ေြခရမယ့်တာဝန်ရှိ‌ေသးတယ်သူ့ဆီပြန်လာမယ်လို့ကတိပေးသွားတဲ့သူကိုစောင့်ရဦးမယ်

"Pinငါမင်းကိုစောင့်နေတာဒီလောက်နှစ်တွေကြာနေပြီ မင်းပြန်လာမယ်လို့ကတိပေးထားတယ်လေဘာလို့မလာသေးတာလဲ25နှစ်ဆိုတဲ့အချိန်ကနည်းသေးလို့လား ဒါမှမဟုတ်သူ~~သူတို့ကိုငါအပစ်မပေးရသေးလို့လား စိတ်ချပါငါသူတို့ကိုအပစ်ပေးမာပေါ့မင်းငါ့ဆီပြန်လာရင်ငါတို့နှစ်ယောက်သူတို့ရဲ့အဆုံးသတ်ကိုပျော်ပျော်ကြီးကြည့်ကြမယ်လေ ပြန်လာခဲ့ပါတော့နော်"