Dark Side Of The Past

DSOTP (22)

Uni
ခွမ်းးး

"သွားကြ ငါ့အနားကနေအကုန်ထွက်သွားကြ
နောက်ဆုံးတော့ငါတစ်ယောက်ထဲပဲပေါ့ ဟားးး"

အ‌ိမ်အောက်ထပ်ကရိုက်ခွဲသံတစ်ချို့နဲ့powအသံကြောင့်Deliအခန်းထဲကနေအောက်ထပ်ကိုပြေးဆင်းမိတယ် powဘာကိုစိတ်အလိုမကျပြန်ပြီလဲမသိ

အောက်ထပ်ရောက်တော့maeကအိမ်က‌ကောင်မလေးတေကိုအမှိုက်သိမ်းခိုင်းနေပြီးpowကတော့ဆိုဖာပေါ်မှီပြီလက်သီးကိုတင်းနေအောင်ဆုပ်ထားတယ်

"Maeဘာတေဖြစ်နေတာလဲ"

"သမီးpowရဲ့သူငယ်ချင်းအကိုKlaဆုံးပြီးတဲ့ အသတ်ခံရတာလို့တော့ကြားတယ်maeလည်းသေချာမသိဘူး အဲ့တာကြားပြီးသူစိတ်မကောင်းပြီးအခုလိုဖြစ်နေတာပဲ"

"ဪ "

"Tအကိုonဆုံးတာမှမကြာသေးဘူးအကိုklaကပါထပ်ဆုံးတော့စိတ်ပေါက်ကွဲနေတာလေ"

"အင်းပေါ့ သမီးနားတော့မယ်အပ်ဆို"

"Deli powဆီလာဦး"

"ဟမ် ဟုတ် ဘာပြောမလို့လဲpow"

"ဒီနေ့ကစပြီးသမီးperthနဲ့မပတ်သတ်နဲ့တော့ သူကိုpowကိုယ်တိုင်းရှင်းမယ်"

"ရပါတယ် သမီးပဲ"

"မလိုဘူးလို့ငါပြောနေတယ်လေ ညည်မှတ်ထားရမှာကperthနဲ့နင်ဘာမှပတ်သတ်စရာမလိုတော့ဘူး နောက်အပတ်လောက်ကိုကနေဒါမှာရှိတဲ့နင့်ဦးလေးဆီသွားနေရမယ်စီစဉ်းပြီးရင်‌ေပြာမယ် ပြင်စရာရှိတာပြင်ထားသွားနားတော့".

"ချက်ချင်းကြီးလား"

"ဟုတ်တယ် သွားတော့"

"ဟုတ်"

တကယ်ပဲpowစိတ်ကိုသူနားမလည်တော့ဘူး ပတ်သတ်ခိုင်းတော့လည်းအတင်း အခုလည်းအတင်းအဆက်ဖြတ်ခိုင်းနေတယ် အခုလည်းကနေဒါပို့ပြန်ပြီ ရှုပ်နေတာပဲ ကြားထဲကသူ့မာနတေထိခိုက်တယ် ဟိုမာနခဲကသူ့အပေါ်ဘယ်လောက်တောင်တင်ဆီးထားခဲ့သလဲ လွယ်လွယ်နဲ့တော့အလျော့မပေးနိုင်ပါဘူးမသွားခင်‌ေတာ့တစ်ခုခုလက်တုန့်ပြန်ရမှကျေနပ်မယ်

Deliအခန်းပြန်ပြီးဖုန်းနံပါတ်တစ်ခု‌ကိုခေါ်လိုက်တယ်
"ဟယ်လို........အင်းငါစိတ်ချမယ်"