seyyyyyy 2k olmusuz cok mutlu oldummmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmMMMMMMMMMMMMMMM 😋😋😋😋
ama sinir koymaya karar verdim cunku boyle atamayinca kotu hissediyorum uhuhuhu
ayrica hep sinir koymak istemistim biraz ovunebilir miyim 👉🏻👈🏻🥺
50 oy, 40 yorum
opuldunuz 🥺🥺🥺🥺
*
alcak pust hyunjin: nerdesin
felix: sınıftayım daha çıkmadım
alcak pust hyunjin: geliyorum bekle
felix: oke
Derste uyuyakaldığı için anca kendine gelip eşyalarını toparlayabilme zamanı bulmuştu Felix. Bugün yaşanan, düşündükçe kalbi patlayacakmış gibi oluyordu, şeyden sonra Hyunjin'in siması gözü önünden gitmemiş ve onu mayıştırarak uyumaya sürüklemişti.
Şikayetçi değildi.
Esneyerek telefonuna baktı ve ardından gülümseyerek telefonunu kapatıp cebine attı. Normalde Jisung veya Jeongin ile eve dönerdi ama Jisung, alışveriş merkezine uğrayacaktı ve Jeongin de matematik kursuna yetişmeliydi. Bangchan ise sabaha kadar oyun oynadığı için okula gelme zahmetinde bile bulunmamıştı.
Jeongin'in matematik kursuna gittiğini düşünürken aklına aniden yapılması gereken ve hâlâ başlamadığı matematik ödevi geldi. Oflayıp sırtını sıraya yaslayıp gözlerini kapattı.
"Tanrım...Neden biraz olsun okula karşı istekli olamıyorum?"
"Okulun sana ve bana bir getirisi yok, kafanı bunlara yorma."
Güzel melodi kulaklarını doldurduğunda büyükçe gülümsedi Felix. Gözlerini açmamıştı, Hyunjin'in yanına oturup nefesini yüzüne üflediğini hissetti.
"Harika moral veriyorsun." Bunu söylemesiyle karşısındaki çocuğun kıkırtısını duydu. Sonra ise uzun bir nefes çekip gözlerini açtı ve küçük bir kıkırtısı bile harika olan çocukla göz göze geldi.
"Rica ederim. Sorun ne?" Hyunjin boyu yüzünden sırada biraz daha yatar gibi bir pozisyon alarak tekrardan Felix'e bakmaya başladı.
"Ödev var ya..." Bıkkınca söylediği şeyle bir ayağını Hyunjin'in üstüne attı.
Bir dakika?
Yapması gereken ders matematikti.
Ve karşısında Hyunjin duruyordu.
"Harika." Felix çok şanslıydı.
Hyunjin anlamayarak Felix'in ayağına hafifçe vurup sıkmaya devam ettiğinde Felix ona yaklaşarak Hyunjin'in kafasını avuçları arasına aldı. Alnına uzun bir öpücük bıraktı ama yüzünü tutmayı bırakmadı.
"Sen süpersin, harikasın, mükemmelsin, türünün tek örneğisin."
Hyunjin samimice gülümseyip Felix'in yanağından bir makas aldı.
"Ne istiyorsun, Lix?"
Felix şaşırıyormuş gibi bir elini ağzına götürüp ardından tekrar Hyunjin'in yanağına koyup yanaklarını sıkmaya ve yoğurmaya başladı.
"Ya ben hiç öyle şey yapar mıyımm?~"
Hyunjin ise gülümsemesini bozmadan gözlerini devirdi.
"Seni çok iyi tanıdığım için kendime kızmalı mıyım?"
Bu sefer Felix, çocuğun yanağına bir öpücük koyup kendini geri çekti ve sırtını duvarla buluşturdu.
"Matematik ödevimde bana yardımcı olur musun?~"
Böyle bir soruya karşılık Hyunjin'den olumsuz cevap gelmezdi, gelemezdi.
"Matematik ödevimi yapar mısın, demek istedin sanırım."
Felix dudaklarını tatlı bir şekilde büzüp kollarını önünde bağladı. Kendisini bu kadar tanıması cidden hoş değildi. Gerçi geçmişte de ona zor gelen ödevleri Hyunjin'e yaptırırdı.
"Of, bitirelim işte." Felix aniden çıkışınca Hyunjin onun bu yükselişini söndürmek için dizinden sıkıp onun huylanmasını sağlamıştı.
"Aissh! Huylandığımı biliyorsun!" Hyunjin tekrardan yapacakmış gibi elini Felix'in dizinin üstüne koyduğunda Felix, minik parmaklarıyla bunu önlemeye çalışmıştı.
Hyunjin ise deli gibi zevk alıyordu.
"Tek bir şart, seninle beraber çözmek istiyorum."
Felix, tam ellerini çekmişken tekrar dizine dokunulması ile sırtını gerdi oturduğu yerde.
"Ah-T-tamam! Yap-ma şunu!"
Hyunjin'in yüzünde zafer gülümsemesi yerini alınca Felix'in ayağını nazikçe üzerinden kaldırdı ve masanın üzerindeki Felix'e ait olan çantayı aldı.
"Yarın başlarız. Hadi kalk, bırakayım seni eve."
Felix hızla yerinden kalkıp tek hamlede çantasını Hyunjin'in elinden geri alıp taktı. Çok da ağır değildi zaten.
Hyunjin, elinin boşalmasıyla kolunu Felix'in omzuna attı ve gülerek koridor boyunca yürümeye başladılar.
biraz kisa ama 🥺🥺🥺🥺 ben su an baska bir kurgu uzerinde calistigim icin aklima hicbir bok gelmiyor bir anda da smut yayinlamak istemiyorum
bolum sonunda bolum hakkinda fikirlerinizi yazmayi unutmayinnnnnn
