Τζουλι'ς POV
Όταν άνοιξα τα μάτια μου ήταν πρωί και είδα ότι ήμουν στην αγκαλιά του Άνταμ . Σήκωσα το κεφάλι μου και τον είδα να με κοιτάειΆνταμ : Καλημέρα
Τζούλι : Καλημέρα ΆνταμΤου είπα και έσκυψα το κεφάλι μου . Δε μπορώ να ξεχάσω το χαρτάκι που διάβασα χθες . Φοβάμαι ότι θα μπλεχτω και εγώ χωρίς να το θέλω
Από τις σκέψεις μου , με διέκοψε ο Άνταμ ο οποίος με άφησε στο κρεβάτι και σηκώθηκε . Πήγε στην τουαλέτα και ύστερα στην κουζίνα . Έκανα τα απαραίτητα και εγώ και τον ακολούθησα . Τον είδα να κρατάει ένα μαχαίρι και τον κοίταξα ξαφνιασμένη
Τζούλι : Τι κάνεις?
Άνταμ : Θα το έχω μαζί μου για καλό και για κακόΜου είπε και το άφησε πάνω στον πάγκο
[...]
Κατά το βραδάκι ετοιμάστηκε και πλησίασε την πόρτα για να φύγει . Εγώ καθόμουν στον καναπέ και μόλις είδα ότι είναι έτοιμος να φύγει του έπιασα τον καρπό .
Αυτός με κοίταξε
Άνταμ : Τι έγινε?
Τζούλι : Που πας?
Άνταμ : Έχω να κάνω μια δουλειά δε θα αργήσω εντάξει?
Τζούλι : Ναι
Άνταμ : ΩραίαΜου είπε και με φιλισε στα μαλλιά . Του άφησα τον καρπό και βγήκε από το σπίτι κλειδώνοντας με
Μα που να πηγαίνει?
End of Τζουλι'ς POV
Άνταμ'ς POV
Ευτυχώς που βρήκα δικαιολογία αλλιώς δε θα ήξερα τι να της πωΑνέβηκα στην μηχανή και ξεκίνησα για το εστιατόριο
Μόλις έφτασα παρκαρα και κατέβηκα από την μηχανή . Μπήκα στο εστιατόριο και κοίταξα τα τραπέζια . Είδα μια κοπέλα να μου κάνει νόημα και πλησίασα εκεί . Έκατσα απέναντι της
Άνταμ : Καλησπέρα
- Καλησπέρα Άνταμ
Άνταμ : Λοιπον πια θα είναι η συμφωνία?
- Ας φάμε πρώτα και βλέπουμεΜου είπε και μου έκλεισε το μάτι
- Παρεμπιπτόντως με λένε Νάνσυ
Μου είπε και ένας σερβιτόρος μας πλησίασε
- Τι θα πάρετε?
Νάνσυ : Μια χοιρινή μπριζόλα
Άνταμ : Δύο φιλέτα κοτόπουλου αλλά το ένα σε πακέτο
- Μάλιστα , κάτι να πιείτε?
Νάνσυ : Κόκκινο κρασί
- Ωραία σας ευχαριστώΜας είπε και έφυγε
Νάνσυ : Και γιατί δύο φιλέτα κοτόπουλου?
Άνταμ : Το ένα είναι για την κοπέλα μου που είναι στο σπίτι
Νάνσυ : Ώστε έχεις κοπέλαΜου είπε και με κοίταξε με ένα στραβό χαμόγελο
Άνταμ : Ναι , πάμε τώρα στην συμφωνία?
Νάνσυ : Βιάζεσαι?
Άνταμ : Όχι απλά να προχωρήσουμε επί της ουσίαςΤης είπα και μου εγνεψε . Γιατί μου φαίνεται πως θέλει να με κρατήσει εδώ? Έβγαλα το κινητό από την τσέπη μου και πήρα τηλέφωνο στο σταθερό του σπιτιού
Τζούλι : Ναι
Άνταμ : Εγώ είμαι , όλα καλά?
Τζούλι : Ναι Άνταμ
Άνταμ : Ωραία μικρήΤης είπα και το έκλεισα . Ο σερβιτόρος έφερε τα φαγητά μας και αρχίσαμε να μιλάμε
Νάνσυ : Πάμε στην συμφωνία
Άνταμ : Ναι
Νάνσυ : Ο Κρις θέλει αυτό το αντικείμενοΜου είπε και μου το έδειξε . Ήταν ένα άσημη κολάρο . Πρέπει να κοστίζει αρκετά λεφτά . Αυτή πως το απέκτησε?
Νάνσυ : Για να το πάρει όμως θέλω το αντίστοιχο ποσό αυτού του αντικειμένου
Άνταμ : Μάλιστα , πιστεύω πως έχει αυτά τα χρήματα
Νάνσυ : ΤέλειαΕίπε και σήκωσε το ποτήρι της . Ήπιε και μόλις το άφησε στο τραπέζι , σηκώθηκε και ήρθε δίπλα μου . Έκατσε στα πόδια μου και εγώ την κοίταξα
Νάνσυ : Είσαι ωραίο παιδί εσύ
Άνταμ : Νομίζω πως το ποτό σε έχει πειράξει
Νάνσυ : Καθόλου , μπορώ να ξεχωρίσω τον ωραίο άντραΜου είπε και έβαλε τα χέρια της στον λαιμό μου . Πλησίασε το πρόσωπο μου και ένωσε τα χείλη μας . Μόλις χωριστηκαμε , σηκώθηκε από τα πόδια μου και έκατσε στην θέση της
Νάνσυ : Λοιπον τι έχεις να πεις?
Άνταμ : Πρέπει να φύγωΤης είπα και πήγα να σηκωθώ αλλά μου έπιασε το χέρι
Νάνσυ : Τόσο γρήγορα?
Με ρώτησε και εγώ τίναξα το χέρι μου . Το χτύπησα πάνω στο τραπέζι και αυτή με κοίταξε ξαφνιασμένη
Άνταμ : Εγώ εδώ ήρθα για δουλειά
Νάνσυ : Αλλά έκανες όμως
Άνταμ : Εσύ τα έκανες όχι εγώΤης είπα και έφυγα . Πήρα το πακέτο με το άλλο φιλέτο κοτόπουλου και έφυγα από το εστιατόριο . Ανέβηκα στην μηχανή και ξεκίνησαν για το σπίτι . Καθώς οδηγούσα χτύπησε το κινητό μου
Άνταμ : Ναι?
Κρις : Λοιπον τι έγινε με την συμφωνία?.
.
.
.
.
.Αγάπες 🥰
Τι κάνετε?
Εγώ είμαι καλά
Άλλο ένα κεφάλαιο ολοκληρώθηκε
Ελπίζω να σας αρέσε
Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο
Να είστε όλοι καλά
Να χαμογελάτε
Καιιιιιιι
Byeeeee❤️😍❤️😍
YOU ARE READING
Love Without You
RandomΆνταμ : Έλα εδώ μικρή μου μη φοβάσαι Τζούλι : Όχι μη με πλησιάζεις Του είπα και χτύπησα πάνω στον τοίχο . Αυτός ήρθε μπροστά μου και με το δάχτυλο του ακούμπησε το πιγουνι μου και σήκωσε το κεφάλι μου προς αυτόν Άνταμ : Δε χρειάζεται να με φοβάσα...