Την επόμενη μέρα ξύπνησα και μαζί με τον Άνταμ φάγαμε πρωινό . Δε με έχει λύσει ακόμα και η αλήθεια είναι πως τα χέρια μου έχουν κοκκινησει
Άνταμ : Πλύνε τα πιάτα
Τζούλι : ΕντάξειΤου είπα και αυτό έκανα . Δε θέλω να του πάω κόντρα . Ίσως μεταβεί σε πιο άσχημα μέτρα και δεν είναι αυτό που θέλω αυτήν την στιγμή . Μόλις τελείωσα με τα πιάτα πήγα στο σαλόνι και έκατσα στην γωνία του καναπέ . Αυτός με πλησίασε και με πήρε από την μέση
Άνταμ : Γιατί κάθεσαι μακριά μου?
Τζούλι : Ε...έτσι απλά
Άνταμ : Με φοβάσαι?
Τζούλι : Ν...ναιΤου είπα και έσκυψα το κεφάλι μου . Αυτός με φιλισε στα μαλλιά και έβαλε το άλλο χέρι του στο μπούτι μου
Άντε πάλι
Εγώ τον κοίταξα τρομαγμένη και αυτός μου χαμογέλασε
Συγνώμη το βρίσκει φυσιολογικό?
Άνταμ : Χμ πράγματι με φοβάσαι , δε χρειάζεται όμως , εγώ σε αγαπάω δε θα σου κάνω κακό
Μου είπε και το χέρι του άρχισε να ανεβαίνει . Δάκρυα άρχισαν να τρέχουν από τα μάτια μου
Άνταμ : Σσσσ ηρέμησε μικρή
Τζούλι : Α...άφησε μ...με
Άνταμ : Θέλω μια φορά να σε απολαύσω γίνεται?
Τζούλι : Δ...δε θ...θέλω
Άνταμ : Εγώ όμως θέλω
Τζούλι : Δ...δε μ...με ν...νοιάζειΤου είπα αλλά αμέσως το μετάνιωσα καθώς με άρπαξε από τον λαιμό και με κοίταξε άγρια
Άνταμ : Πες το άλλη μια φορά και....
Σταμάτησε . Με άφησε και πήρε μια βαθιά ανάσα . Σηκώθηκε από τον καναπέ και πήγε στην κουζίνα . Μόλις βγήκε με πλησίασε και έβαλε το δάχτυλο του στο πιγουνι μου
Άνταμ : Εσύ με φέρνεις στα όρια μου μικρή , για αυτό κάτσε ήρεμα και μη μου αντιμιλας
Τζούλι : Ν...ναιΤου είπα και χαμογέλασε . Με πήρε στα χέρια του και πήγαμε στο δωμάτιο . Με έβαλε στο κρεβάτι και ανέβηκε πάνω μου . Έβαλε τα δεμένα χέρια μου πάνω από το κεφάλι μου και άρχισε να με φιλάει στον λαιμό μου . Εγώ έκλεισα σφιχτά τα μάτια μου και έμεινα ακίνητη
Σαμπως μπορούσα να κάνω κάτι άλλο?
Ξαφνικά άρχισα να βλέπω θολά και τα μάτια μου έκλεισαν
End of Τζουλι'ς POV
Σάννυ'ς POV
Αυτές τις δύο μέρες δεν είμαστε πολύ καλά . Προσπαθούμε να βρούμε έναν τρόπο να βοηθήσουμε την Τζούλι αλλά δε καταφέραμε τίποτα μέχρι στιγμήςΤζέρεμι : Δε μπορούμε να καθόμαστε με σταυρωμένα χέρια αυτός την έχει εκεί και μπορεί να την κάνει ότι θέλει!!!!
Ίαν : Έχεις δίκιο αλλά τι μπορούμε να κάνουμε
Μελάνι : Να πάμε στην αστυνομία
Γιάν : Αυτό ξέχασε το , την προηγούμενη φορά πήγε κάτι να πάθει η Σάννυ δε θα το επιτρέψω να ξαναγίνειΕίπε ο Γιαν και με έβαλε στην αγκαλιά του
Μελάνι : Ναι αλλά πρέπει να τη σώσουμε
Τζέρεμι : Θα πάω και θα τον πλακωσω
Μελάνι : Ρε συ Τζέρεμι ας αφήσουμε καλύτερα αυτήν την μέθοδο γιατί την προηγουμένη φορά δε μας βγήκε σε καλό
Τζέρεμι : Ναι αλλά κάτι πρέπει να κάνουμε!!!!Φώναξε και τράβηξε απεγνωσμένος τα μαλλιά του
Ίαν : Σήμερα το βράδυ θα πάμε εκεί και θα βάλουμε ένα τέλος
Μελάνι : Με την βία θα το λύσετε?
Γιάν : Αν χρειαστεί ναι
Σάννυ : Θα έρθουμε μαζί σας
Γιάν : Καλύτερα όχι Σάννυ δε θέλω να πάθεις κάτι
Σάννυ : Όσο είμαι μαζί σου δε θα πάθω τίποταΤου είπα και τον αγκάλιασα
Ίαν : Κανονίστηκε λοιπον
End of Σάννυ'ς POV
Τζουλι'ς POV
Όταν άνοιξα τα μάτια μου ξαπλωνα στο κρεβάτι σκεπασμένη . Κοίταξα κάτω από την κουβέρτα και είδα ότι δε φορούσα ρούχα . Έκατσα ταραγμένη και κοίταξα γύρω μουΤζούλι : Άνταμ!!!!
Του φώναξα και μπήκε στο δωμάτιο
Άνταμ : Τι έγινε?
Τζούλι : Τι μου έκανες?Τον ρώτησα και δάκρυα άρχισαν να τρέχουν από τα μάτια μου
Άνταμ : Μην κλαίς μωρό μου δε σου έκανα κάτι που να μην ήθελες
Μου είπε και έκατσε δίπλα μου
Τζούλι : Πως ήξερες ότι αυτό που έκανες το ήθελα?
Άνταμ : Το ένιωθα μικρή , κάθε φορά που σε φιλούσα ετρεμες
Τζούλι : Δεν ήθελα να γίνει αυτόΤου είπα και έσκυψα το κεφάλι μου . Αυτός με πήρε από την μέση και με έβαλε πάνω του
Άνταμ : Σήμερα το βράδυ θα βγούμε βόλτα , ντύσου όμορφα εντάξει?
Τζούλι : Ναι
Άνταμ : ΩραίαΜου είπε και με φιλισε στο μάγουλο
.
.
.
.
.
.Αγάπες 🥰
Τι μου κάνετε?
Εγώ είμαι καλά
Άλλο ένα κεφάλαιο ολοκληρώθηκε
Ελπίζω να σας αρέσε
Ανέβηκε κεφάλαιο και στο " My Lord "
Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο
Να είστε όλοι καλά
Να χαμογελάτε
Καιιιιιιι
Byeeeee❤️😍❤️😍
YOU ARE READING
Love Without You
RandomΆνταμ : Έλα εδώ μικρή μου μη φοβάσαι Τζούλι : Όχι μη με πλησιάζεις Του είπα και χτύπησα πάνω στον τοίχο . Αυτός ήρθε μπροστά μου και με το δάχτυλο του ακούμπησε το πιγουνι μου και σήκωσε το κεφάλι μου προς αυτόν Άνταμ : Δε χρειάζεται να με φοβάσα...