Bölüm 6 - Mesaj

274 12 6
                                    

Yeni bölümle karşınızdayım :D.Medyada matematik öğretmeni var .
Etrafa hızlıca bakınarak Betty i aradım . Hiçbir yerde görünmüyordu . Bu aramayı yapmak icin telefon rehberine tık ladım . Tam aramaya basacakken telefonum bir mesaj sesiyle titredi .
Panik yapma , bir önemli işim çıktı . Sen derse gir , beni bekleme . Yetişmeye çalışacağım .
Biraz panik oldum , ama Bett Bu . Ne yapacağı belli olmaz .
~~~
Ders matematik ! Ay Ne güzel bir sürpriz (!) . Bizim matematikçi hepsinden farklı . İğrenç espri patlatan türlerden . Düşünün yani , kız bağcıını bağlamıyor ; kızı saçından tut tırnağına kadar aşağılıyor.Bizim sınıf bu esprilere katıla katıla gülerken tek kafasını bi duvara bi sıraya vuran benim herhalde . Adam bana acayip itici geliyor. Ha , bir de onun dersinde uyumak imkansız . Tahtaya dogru sürükleyerek tahta kalemiyle hertarafımızı cizmekle tehdit ediyor .
Sınıfın atmosferini soluduğum anda direk bu sınıfın şahıslarıyla psikolojimi bozmamak icin yere bakarak en arka sıranın 2 önüne oturdum . Çantadan kalemimi ve defterimi önüme koyup kafamı onların üzerine koydum . Tabiki uyumayacaktım ! Sadece biraz gözlerimi dinlen........
~~
Gözlerimi yavaşça araladımda uyuyakaldığımı farkettim . Derin bir nefes aldım fakat oksijen gazı cigerlerime dolarken burnuma erkek parfumu kokusu geldi .Kafamı yana doğru yatırdım ve gözlerim pörtledi . Ben bir sıranın altındaydım . Yanımda bir erkek oturuyordu ve cebimden telefonunu çıkarttı . Galiba birine mesaj çekiyordu.Yanımda birisinin telefonuyla uzun süre başkasıyla mesajlaşmasından nefret ederdim . O anda telefonum titredi . Bilinmeyen numaradan mesaj .
- Sonunda uyandın uyuyan güzel .
- Sen de kimsin ?
-Bi çeşit kanka diyelim . Senin kurtarıcınım aynı zamanda .
-Neyden kurtardın beni ?
- Matematikçinin gazabından .Sen uyurken hoca gelmeden seni sakladım .
-Numaramı nerden buldun ?
- Uyurken aldım ve baktım .Merak etme , Retrica klasörüne girip tüm fotoğrafları kendime atmadım ;)
-Yaptım deme .
-Derim:)
Telefonu sıranın üstüne bıraktım yamuk bir şekilde gülümsedi .
-Beni nerden buldun ?
-Kendi sıramda ?
- Off
-Bu benim sıram ve sen oturmuşsun .
Bu çocuğu Bett e anlatmalıydım . Belki döverek öldürebilirdi .Sinirle sıradan kalktım ve dışarı attım kendimi .

Bett i ararken Avery'le karşılaştım.Ağzını aça aça sakız çiğniyor , kızları gördügü zaman dudağının bir kıvrımını kaldırıyordu. Kesin iç sesiyle kendinin daha güzel olduğunu söylüyordu .

Yanıma doğru yürüdü . Saçlarını yana savurdu .
-Ciciim , okulun en taş çocuğuyla kim çıkıyor bil bakalıımm !
Tabiki de bennn !!
Yine kendi kendine konuşmaya başladı. Bu kıza nasıl dayanıyorduk ki ?
Hiç ama hiç samimi olmayan bir şekilde gülümsedim ve tebrik ederek uzaklaştım.
Bahçedeki bir banka oturup cebimdeki telefonla Bett'i aradım .
-Bett ?
-Bett ben Esila ?
-Bett beni duyuyor musun ?
Cevap yok.
Sonra koşan Bett i gördüm .
-Yanından hemen ayrıldığım için üzgünüm . Mesaj atıcaktım fakat aceleden atamadım .
-Emin misin ? Bu mesaji atan kim o zaman ?
Telefonumu salladım . Bakar bakmaz gözlerini pörtletti.
-Bu , bu mesajı ben göndermedim....


Biyolojik YarımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin