to my magical dick

0.7

Atsumu benimle eve geleceğini söylemesinden sonra; bana eşlik ederken yolda sürekli mal mal sırıtmıştı. O ne kadar garip bir şekilde mutlu olsada benim mutlu olmama imkan yoktu. Üstelik gecemizi hiçbir şey yapamadan bitirmiştik.
Daha sonraki günlerde ise elbette Suna'yı görmemiştim.
En fazla Atsumu ile buluştuklarında sosyal medyaya attıkları fotoğraflardan onu görebiliyordum.
Ve bu beni aşırı rahatsız ediyordu.
Bütün bunlar yetmezmiş gibi bottom saçmalığı yüzünden sürekli tuhaf mesajlar alıyordum.

"Nereye gidiyorsun?"

Ayakkabılarımı giyerken Atsumu'nun yattığı yerden bağırışını dinledim.
Sürekli yatıyordu ve sinirimin daha çok bozulmasına sebep oluyordu.

"Markete, bir şeyler ister misin?"

"Süt ve dondurulmuş pizza. Büyük boy olsun."

Yattığı tek kişlik koltuktan doğrulup bana gülümseyince bende gülümsedim.

"Tabii ki."

Sanki alırmışım gibi.

"Teşekkür-"

Daha fazla evde kalmamak için sözünü bitirmesini dahi beklemeden dışarıya çıktığımda kapıyı sertçe kapattım.
Arkamdan bana bağırışlarını duyabiliyordum.
Umursamadan yürüdüğümde sokağa açılan kapıda asılı olan sarı kağıda kaşlarımı çatarak baktım.

"Evden ilk senin çıkacağını biliyordum. Muhtamelen de markete falan gidiyorsun. İstediğin şeyi ben alabilirdim, bana yazman yeterdi biliyorsun değil mi?
Rin."

Okuduğum kağıdı cebime atıp onu göremeyeceğimi bilsemde etrafıma bakındım. Telefonumu çıkartıp kapıdan geçinceye kadar etrafa şüpheli bakışlar atmıştım çünkü Suna bazen beni korkutuyordu ve şüphelendiriyordu.
Özellikle son haftalarda sürekli garip notlar bırakıyordu, haberimin olmadığını düşünsede insanları kukla gibi oynatıp her hangi bir faaliyet yapmamı engellediğini biliyordum.
Yani aslında fark edilmeyecek gibi değildi.

Mesaj atmak için kilidini açtığım telefonu bir not daha görmemle geri kapatmıştım.

"Rahatla biraz, bu notları senden başka kimsenin görmemesi için sıkı önlemler alıyorum. Bana güvendiğini düşünüyorum.
Rin."

Artık Suna beni daha çok korkutuyordu. Bazen evde bile rahat olamıyordum ki hepsi onun takıntılı hâlleri yüzündendi.
Bir şekilde bunu yapmasını engellemem yada gerçekten yapmamasını sağlamam gerekiyordu.

Görebildiğim son not olarak üçüncü kağıdı apartmanın duvarından aldım.

"Beni durduramayacağını biliyorsun.
Ve hayır, düşüncelerini duymuyorum. Sadece yüz ifaden her şeyi anlatıyor.
Rin."

Yüzüme olabildiğince itici bir gülümseme yerleştirip kağıdı katladığımda adımlarımı hızlandırdım.
Suna sadece eğlenmek istiyordu.
Güzel, eğlendirecektim.