Chapter 21: A dawn to remember >/////<
Gosh!!!! 2:15 am ni pala! Uber!
Naka-backhug pa rin sa 'kin si Jay. >///<
"Don't stay.. *sob* away.. *sob* from me.. *sob* okay?" Sabi ng iyaking si Jay. Haha! Ang cute nya lang. Parang bata eh. Halos one hour na s'yang umiiyak eh. Bakit??
Flashback..
"Jay, Let's act like we don't know each other sa school ah. Or better if you'll forget everything about me and ME." Sabi ko. Ewan ko nga rin kong bakit sinabi 'ko to eh. Ang drama lang.
"No! Why should I? Kris look, I. LOVE. YOU." Sabi nya pa. Kaya naman. KILIG na naman ang peg. Hihi!
"Because, loving you is not right and..." Ano yun..? Parang may pumatak na tubig sa shoulder ko ah. Umuulan? ('.') 'Di nama ah.. Malingon nga 'tong isang naka-back hug sa 'kin.
"Hik.. Hik.. Hik.." Naknang! Umiiyak si Pugi. Haha! Ang sweeeet.
End of flashback..
At yan ang dahilan kung bakit sya umiyak. Ang BABAW diba? Pero ang SWEET!!
"Yeah I will not. "
Pag kasabi ko nun. Tumayo na ako at sumunod naman sya. Need ko ng umuwi noh? Mamaya may pumasok sa kwarto ko tapos makita nilang wala ako dun eh, deadlaboosh aketch.
Lakad-lakad na kami.. Tapos..
He holds my hand. Ayieee much!
Tapos.. 'Di pa dun nagtatapos.. Binuhat nya pa ako.. Inikot-ikot.. Ang saya lang.
'Di pa rin dun nagtatapos.. Meron pa! Mwahahahaha!
Andito na kami sa tapat ng gate namin tapos, hug ulit. Niyakap nya ulit ako then..
He..
Kiss..
Me..
On..
My..
Forehead. =****
Kiss on the forehead means RESPECT.
Hahaha! Kala nyo kung saan noh? Behlat!
At ayun na nga. Nag beautiful goodbye na kami sa isa't isa.
A.N.: How kilig right? Harhar! . VOTE and COMMENT. THANKS Y'ALL. Merry Christmas!! =)) This is my swet treat. :D
